Chapter 1.
Nadine's POV
"Alam mo? simula noon hanggang ngayon mang aagaw ka pa rin!"
"Hindi ako mang aagaw Bethy. Wala akong naagaw sayo kahit kalian!" she slapped me. Kaya napahawak ako sa pisngi ko.
"Inagaw.mo.sa.akin.si.James." diin niyang pagkakasabi.
"Siya ang may gusto nun! hindi ako! kaya pwede ba?! ang kapal ng kamay mo kaya ansakit ng pagkakasampal mo! Di mo ba inaalagaan yang kamay mo?" I smirked. Kakatapos lang ng concert ni James. Oo. After 10 years, I saw him again. Syempre, I grabbed the chance na makausap siya so pumunta ako sa backstage. Di nga ako pinapasok ng staff nun kaya pinasabi ko ang pangalan ko at pinapasok ako. I really missed him so much.
"How dare yo-" sasampalin niya sana ako kaya pinikit ko ang mga mata ko. Ang pangit ng mukha niya kaya I chose to close my eyes instead of seeing her ugly face. Ew.
Ilang Segundo ang lumipas pero walang makapal na palad akong naramdaman. Inopen ko ang eyes ko and I was shocked.
Si James habang hawak hawak niya ang wrist ni Bethy..
ng mahigpit.
"I said, leave her alone." rinig na rinig na sabi ni James.
"I love you James, ayokong maagaw ka ng iba." naiiyak na sabi ni Bethy. Nakita kong binitawan ni James ang braso ni Bethy ng padabog.
"Then? what? anong alam mo? that I love you also? What the eff Bethy! I don't love you! Mahal ko si Nadine! Hindi ikaw! kaya pwede ba?! tumigil ka na!" natulala ako sa sinabi ni James.
"B-But.."
"I don't like you Bethy. So, leave us alone." hinawakan ni James ang kamay ko. Umatras si Bethy.
"God, I really missed you Nadine. I'm so glad that we saw each other again."he hugged me so tight na para bang ayaw niya akong pakawalan.
"I really missed you too, James." bulong ko then I hugged him back.
"So ano ngayon? magsasaya kayo? hindi pwedeeeeeeeee!" napalingon kami ni Jamees kay Bethy habang hawak nito ang baril.
"Bethy, huwag mo yan ituloy please." pagmamakaawa ko.
"Ano ako? tanga? hahahaha! No way!" tinapat niya sakin ang baril.
"Papatayin lang naman kita e, okay lang iyon diba?" at narinig ko ang putok ng baril.
Katapusan ko na ba?
"Nadine." tinignan ko si James habang yakap yakap ako.
"Sabi ko sayo, ako si Superman diba?" huh?
"Alam ko yan pero."
"I love you Nadine." at unti unti niyang pinikit ang mata niya.
"James! bakit mo sinasarado yang mga mata mo? huwag ka ngang matulog." umupo ako sa sahig para alalayan siya. I cupped his face pero nashocked ako sa nakita ko sa mga kamay ko.
Blood. Ang daming dugo!
Akala ko.
BINABASA MO ANG
IDOL ko, BOYFRIEND ko (JADINE)
Fanfiction"Ang pagiging isang fangirl ay isa sa pinakagusto ko sa aking buhay. Pero, ganito na lang ba ako forever? Maging isang fangirl na lang? Pwede bang pumasok sa puso mo? James, hindi ito normal. Noong nakilala kita, iba na ito. James mahal kita!"
