Uçaktan indik ve yine etraf fazlasıyla kalabalıktı. Mikey çıkışa doğru ilerliyordu bense peşinden gidiyordum. Çıkışa geldiğimizde mikey biraz etrafına bakındı sonra elimi tutup devam etti. Siyah bir arabanın yanına geldik. Mikey arabayı açtı. Ben sürücü koltuğunun yanına oturdum mikeyde sürücü koltuğuna.(ehliyeti var abi 15 yaşında NDMFLDKFPEM oraları takmayın)
Mikey bizi bir otelin önüne getirdi, ve ikimizinde çantasını aldı bana gülümsedi ve içeri girdik. Mikey beni lobbyde bir koltuğa oturtturdu ve odaları resepsiyona gitti saat öğlen 2ydi ben telefonda takılıyordum. Mikey 10 dakika sonra elinde kartlarla geldi ve beraber odaya çıktık.
Eşyalarımız yerleştirdikten sonra ikimizde oturduk ve birbirimize bakıyorduk. Ne yapacsğımızı sorar şekilde.
Bir sürü mektup, bir miktar para ve bir forma vardı. Mikey arkamdaki yatağa yaslanmış ellerini birleştirmiş duruyordu.
Hepsini elime aldım ve gidebileceğimizi söyledim.
Arabaya bindiğimizde bu sefer ben arka koltuğa oturum çünkü mektuplara falan bakacaktım. Dolaptan gerçekten iyi bir para çıkmıştı. Ve forma benim küçükken hep istediğim o formaydı! Üstündede bir not vardı..
"Rayne.. her zaman bu formayı çok istemiştin maalesef büyüynce elde edebileceksin seni çok seviyorum.."
Tatlı bir nottu fakat gözlerimin dolabileceği kadar duygulu bir not değildi. Formaya bakıp gülümsedim. Sonra 3 tane mektup vardı onları aldım. Bir tanesinden küçüklük fotoğraflarımız çıktı. Diğerinden iste bir not vardı, notta abim beni ne kadar sevdiğini ve asla bırakmayacağını anlatıyordu.. evet abi bırakmadığın için sağ ol yani. 3. Mektubu açtığımda ise yazı kanlarla doluydu. Yavaşca notu aldığımda Mikeyin dikiz aynasından beni izlediğini fark ettim.
"Bir sorun mu var Rayne?"
"Hayır yok.."
Hızlıca mektubu okumaya başladım.
"21 Eylül 2006 benim ölüm günüm olacak, babamla bir kavga edeceğiz ve babam beni merdivenlerden iterek öldürecek. Cesedimi ise tokyoya götürecek. Kardeşim Rayneyi tokyoda bırakıp kaçacak fakat bir trafik kazasında ölecek. Rayne tek kalıcak fakat bir çocukla tanışcak."
Devamı full kan içindeydi yazıyı okuyamıyordum, mektupta yazan her şey gerçekleşen şeylerdi fakat amına koduğumun yazısı okunmuyordu
"Kahretsin!"
"Noldu?"
"Bir mektup var ama devamını okuyamıyorum!"
"Tamam otele gidince hallederiz rahat ol."
Diyerek arabaya sürmeye devam etti Mikey.
Ben inatla okumaya çalışıyordum ve bir şey gördüm.
"Rayne bu notu okuduğunda arabada olacak ve bir kaza olucak. Yanında ki sevdiği çocuğu kaybeden ray..."
"HAY ANASININ! MİKEY SAĞA ÇEK!"
"Ne!"
"SAĞ ÇEK HEMEN!"
Mikey bir anda sağ kırdığında önümüzden bir araba son hızla geçti. Mikey donup kalmıştı. O araba bize çarpacaktı!
"Mikey in arabadan in in in!"
İkimizde indik mikey bana kilitlenmiş bakıyordu
"Şu mektubu oku"
Mikey okuduktan sonea bir bana bir mektuba baktı.
"Hassiktir.. Tam zamanında okumuşsun rayne."
"Of! Hemen otele gidelim!"
"Tamam yanıma bin."
"Ön koltuğa bindim mikey tekrar arabayı çalıştırdı ve ikimizde oldukça gergin olduğumuz için konuşmuyorduk. Mikey derin bir nefes verdi ve bir elini bacağıma koydu. Diğer eliyle ise direksiyonu yönlendiriyordu. Bu şekilde otele geldik. Ve hızlıca odaya çıktık.
