Zayıf | BxB ~ KookV

06- Tahliller

      Bana anonim olarak yazan kişiyi engellemiştim. Can sıkıcı bir şekilde ne yaparsam yapayım her şeyimi izliyordu. Bu rahatsız ediciydi. Üstüne üstlük şu an onunla uğraşamazdım. Derin bir nefes aldım. Gözlerimden akan yaşları sildim ve ayağa kalktım.

      Yavaşca eve gidiyordum. Ne kadar geç gidersem o kadar iyiydi şu an. Ne kadar yavaş yürüsemde en sonunda yine eve gelmiştim. Derin bir nefes alıp kendimi hazırladım ve kapıyı çaldım. Biraz bekledikten sonra yapıyı Anne açtı. Arkasında Baba vardı.

A- Geç içeri. Testlerini yaptır. Çıkana kadar da odanda dinlen.

"Tamam."

      Her zamanki gibi...

Her eve geldiğimde söylenen o üç cümle. Canımı sıkmıyor değil, kimin canını sıkmaz ki? Bende her çocuk gibi heves ile aileme birşeyler anlatmak isterdim. Ama... bu pek mümkün olmuyordu. Zaten aynı evde yaşasak bile bazen günlerce birbirimizi görmediğimiz oluyordu.

Okul varken her gün test yaptırdığımdan emin olmak için başımda dikilirlerdi. Okul'un kapandığı zamanlar ise başıma bir bekçi tutar, testlerimi o yaptırır ve 3 öğün yemeğimi getirir. Yemek dediğime bakmayın öyle mükemmel şeyler değil tabiki.

Kahvaltıda 1 elma, Öğle yemeğinde 1 adet küçük haşlanmış patates Akşam ise portakallı ade. Tabi ki ade'nin çeşitleri değişebiliyordu. Elmalı, erikli, çilekli ve benzeri meyvelerin ade'sini içiyorum. Siz bunlara gayet güzel öğünler diyebiliyorsanız eğer benim size diyebilecek bir sözüm yok.

Yavaşca yukarı çıktım ve üzerimi değiştirip yatağıma uzandım. Bir süre sonra Anne ve Baba geldi ve 4 tüp kan aldılar elimden. Aç karnına kan almalarını kenara bırakıcak olursam benim en nefret ettiğim şey elimden kan alınmasıdır. İşleri bitince bir yara bandı yapıştırıp gittiler. Diğer elim ile komidinden telefonumu alıp Hwasa noona'yı aradım.

O benim öz ablamdı ama bizimle bu cehennemde yaşamıyordu. Anne ve Baba onun eşcinsel olduğunu öğrendiğinde evden kovmuşlardı. Evlatlıktan reddedemiyorlardı çünkü noona'nın elinde onların hayatlarını mahvedecek bir şey vardı. Onun ne olduğunu bende bilmiyordum ama bunu onların aleyhine kullandığı için mutluydum.

Onların kartlarından istediği gibi harcama yapıyor istediği hayatı yaşıyordu. Tabikide onu kıskanıyordum ama onun için mutlu olan tarafım ağır basıyordu.

Birkaç çağrıdan sonra telefon açıldı.

Hwasa Noonam🍓✨: My Sunshinee~

ThV: My Darling~~

Hwasa Noonam 🍓✨: Nasılmış benim Gün ışığım?

ThV: Çok yorgunmuş Noona~

Hwasa Noonam 🍓✨: Neden yorgunmuş bakalım?

ThV: Okulun yorgunluğu varmış üzerinde ve birde bunun üzerine ondan aç karnına 4 tüp kan almışlar Noona...

Hwasa Noonam 🍓✨:....

ThV: Ups bunu söylememeliydim.

Hwasa Noonam 🍓✨: Hayır söylemeliydin Taehyung.

ThV:....

Hwasa Noonam 🍓✨: Taehyung? Alo? Duyuyor musun beni?

ThV: Noona. Kurtar beni.

Hwasa Noonam 🍓✨: Ne Taehyung? Ne demeye çalışıyorsun ablacım lütfen açık konuş.

ThV: Evdeyim. Buraya gelmen lazım. Yoks-

Kapının gürültü ile açılması ile anlamıştım.

İşte tekrardan başlıyoruz...

~aloneangelhannah~

Bu fici kimsenin haberi yokken bir anda yayınladım ve hiçbirşey demeden bu bölüme kadar devam ettim.

Jungkook, Taehyung'un okuduğu okulda müdür ve ona karşı güzel duygular besliyor. Onun iyi olması için elinden geleni yapıyor. Ama evinde olan hiçbir olayı bilmiyor ve karışamıyor.
Taehyung ise ona anonim olarak yazan kişiden korkuyor ama o kişiyi düşünecek kadar boş vakti olmuyor. Ailesi eşi benzeri olmayan bir psikopatlık seviyesinde ve güzellik algılarına takmış durumda. Hwasa (Taehyung'un öz ablası) ne kadar o evden kaçabilmiş olsada Taehyung'u orada bırakmıştı. Onu o evden çıkarmak için elinden gelen herşeyi yapıyor olmasına rağmen Taehyung o eve yapışmış gibi çıkmıyor. Onu o evde bağlı tutan birşey varmış gibi.

Yaptığım bu açıklamayı çoğunuz zaten tek tük okuduğu ile anlamıştır ben sadece dile getirmek istedim.
Umarım kitabı beğeniyorsunuzdur.
Ve son olarak lütfen yorum yapar mısınız? 🥺
Sizleri seviyorum incilerim. ✨