-Barannn!
Dersin başlamasına on beş dakika vardı ve Baran hala aşağı inmemişti. Emir ise çok önceden gitmişti. Sabahın köründe basketbol anteranimi olur?
Kapı açıldı. Baran ise ayakkabısını ayağına geçirmeye çalışılıyor.
- Koş Dila koş! diye bağırıp koşmaya başladı.
-Akşam uyumadın mı? Off geç kalacağız bide ilk ders matematik, dedim ve bende koşmaya başladım.
Normalde yürüyerek 10 dkye gidiyorduk. Fatih hocanın dersine ise 5 dakika önce gitmeliydik. Çünkü Baran başkan olduğu için akıllı tahtayı açıp masayı silmek zorunda olduğu için hep erken giderdik. Yokuştan aşağı doğru koşmak baya zor her an düşecekmiş gibi oluyordum. Okul kapısının önüne geldik. İkimizde nefes nefese kalmıştık. Saate baktım. Ve 7 dakika kalkıştı. Koşmak işe yaramış. Baran hızlı hızlı yürürken ben yavaşladım ve nefesimi kontrol etmeye çalıştım. Basketbol sahasına doğru döndüm. Emirgilin antrenmanı bitmiş olmalıydı çünkü sahada kimse yoktu.
Sınıfın önüne geldiğimde kapıda Çağanı gördüm. Gözgöze geldigimizde sahte bir gülüş yaptı .
- Günaydın Dila hanım. Keşke hiç gelmeseydin,dedi.
Bende sahte bir gülüşle karşılık verdim
- Günaydın Çağan bey aslında hergun okula sizi görmek için geliyorum,dedim. Tabi ki dalga geçiyordum. En arkada Ege ile birlikte oturduğum sıraya doğru ilerledim .Ege gene geç kalmıştı. Duvar tarafına doğru oturdum ve sırtımı duvara yasladım. Gözlerimi kapattım. Birden bir ses duydum ve gözlerimi açtım.
- Dila bugün niye geç kaldınız? Emir yanıma oturmuştu.
- Baran biraz geç çıktı uyuya kalmış galiba ondan geç kaldık,dedim.
-Baran hiç geç kalmazdı kesin projeyi yapmıştır akşam.dedi ve güldü. Bende ona karşılık verdim. Baran 11. Sınıflar arasında en çalışkan öğrenciydi.
İçeri Fatih hoca girdi. Hepimiz ayağı kalktık. Günaydın deme rutunimizi yerine getirdikten sonra yerimize oturduk. Hoca masasına oturdu. Defteri doldurdu ve yoklama almaya başladı. Ege hala gelmemişti. O listenin ortalarındaydi ve ikimizde ard ardaydik. Sıra bana geldi
-Dila
-Burdayım
-Ege, dedi. Ve kapı bir anda açıldı.
-BURDAYIMMM! diye bağıran kişi Egeydi. Nefes nefese kalmıştı. Yetişmek için koşmuş olmalıydı. Tüm sınıf bu duruma gülmeye başladı ve bende gülüyordum.
Ege sıraya yani yanıma doğru geldi. Ve oturdu.
- Günaydın iyi yetiştim ha ,dedi. Bende
- Aynen tebrikler, dedim. Ve ikimizde güldük.
Kurtarıcı zil sesi ile ders sona erdi.
Bölümleri kısa tutmayı düşünüyorum yakında 2. Bölümde gelecekkkkk
