evlenecegi kisiyle bulmak için ritüel yapan nayeon, gördüğü kisinin yalan olmasını, ritüel'i yanlış veya eksik yapmış olmayı diliyordur.
[do kyungsoo &im nayeon]
Evimin biraz ilerisindeki otobüs durağındaki banklardan birine oturmuş beni bekliyordu, ben yanına yürürken kafasını kaldırıp benimle göz göze geldi. Gözlerimiz kesiştiğinde kalbimin teklemesi hiç iyiye işaret değildi. Hızlıca varıp yanına oturdum.
"Ee niye çağırdın beni şimdi?" Diye sordum sahte bir sitemle.
"Sen niye olmayan kedine mama vermek için kaçtın onu söyle önce" dedi gülerek benden yana dönerken.
"Kaçmadım ki ben...niye kaçayım yani" ona bakmamaya çalışıyordum ve o gözlerini bana dikmişken bu oldukça zordu, sonunda pes edip gözlerimi onunkilerle buluşturdum. Sanki bakışıyla aklımdan geçen her şeyi okuyabiliyor gibiydi, gözlerime değilde ruhuma bakıyor gibi bakıyordu ve ilk başlarda katil dediğim o çocuk gibi değildi bakışları, huzurla bakıyordu.
"Katil olmadığına eminiz değil mi?" Diye sorduğumda kahkaha atmaya başlamıştı ve diyebileceğim tek şey bu çocuk daha fazla kahkaha atmalıydı, gülüşü bir yaz günü tenimi ısıtan güneş kadar tatlıydı.
"Neyeon katil değilim, kimseyi öldürmedim ve öldürmeyeceğim" dedi yüzünde hala bir gülümseme varken. "İnanıyor musun bana?" Diye sorduğunda kafamı sallayarak onay verdim.
"Gerçekten vanilyalının annesi olabilir miyim?" Diye sordum, bizim konuşmalarımız asla bir konu üzerinde devam edemiyor ve ordan oraya atlıyorduk. Bunu genellikleri ben yapıyordum ama Kyungsoo bundan rahatsız gibi durmuyordu.
"Beni babalıktan atmayacaksan eğer evet, tabiki olabilirsin." Dedi tatlı gülümsemesiyle.
"Wendye de böyle diyorsundur sen" diyerek kollarımı birbirine bağlayarak ona arkamı döndüm. Güldüğünü duyabiliyordum.
"Wendy sadece arkadaşım Nayeon" dediğinde omuzumun üstünden ona baktım. "İnanayım mı?" Dediğimde kafadını salladı.
"İyi tamam" diyerek ondan tarafa döndüm. Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı be bu benide gülümsetmişti. Bu çocuk son zamanlarda biraz fazla gülümsüyordu.
"Çığlık atıp kaçmayacaksan şu an seni dehşet öpesim var" dediğinde kocaman acılmış gözlerimle ona bakakalmıştım. Bundan sonrasında olanlar tam olarak benim kontrolüm dışında gelişmişti. İkimizde birbirimize yaklaşmıştık ve dudaklarımız buluştuktan sonra Kyungsoonun eli benim belimi benim ellerim ise onun yanaklarındaydı.
Nefes nefese birbirimizden ayrıldığımızda alnına alnıma yaslamıştı, ikimizde nefeslerimiz birbirine karışırken dudaklarımdan döklen tek bir cümle vardı.
"Ritüel doğruymuş"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
