4/10

60 9 2
                                    

Tam karşımda oturuyordu.

Masanın bir sandalyesinde o, onun tam karşısında ben oturuyordum. Biraz gergindim aslında çünkü çok sessiz biriydi ve sert bir görünüme sahipti, arkadaş olabileceğim biri hiç değildi.

Okulda da böyleydi, pek kimseyle konuştuğunu görmemiştim zaten okula geçen sene transfer olmuştu, biraz sessizdi ama müzik dersimiz ortaktı ve sesinin güzel olduğunu derste anlamıştım ama sadece bir kere duymuştum sesini. İlk derste bir şarkı söylemişti ve hepimiz şaşkınlıkla onu dinlemiştik, ondan sonra ise bir daha söylememişti.

Elimdeki yazıyı bana uzattığında hızlıca inceleyip yanlış düşündüğüm yerleri işaretledim ve ona geri uzattım, pek konuşuyorduk. Eve geldiğimiz ilk an yapacağımız kısımları ayarlayıp bölüşmüş ve arada birbirimize yaptıklarımızı gösterip görüş bildiriyorduk, bu kadardı işte sıfır diyalog.

Onun bazen gerçekten sadist bir katil olduğunu düşünüyordum bazen ise olmadığını düşünüyordum ve kesinlikle bu konuda bir sonuca varamıyordum. "Katil olsa tutuklanırdı herhalde Nayeon" diyerekten iç sesim ile kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. Şu ana kadar hiç sorunsuz bir şekilde ödev yapmıştık.

Su içmek için sandalyeden kalktım ve evin girişinde gördüğüm mutfağa doğru ilerledim, bir bardak alarak dolaba yöneldim ve su dolu sürahiyi çıkarak kendime soğuk su doldurdum, ödev yapmaktan ve Kyungsoo hakkında düşünmekten beynim yanma kıvamına gelmişti ve biraz soğuğa ihtiyacı ciddi anlamda vardı.

Bir anda ayağımda hissettiğim şeyle çığlık atarak yerimden sıçradıgımda bana değen şey her neyse artık oda hızla uzaklaşmıştı.

"Nayeon iyi misin?" Diye sordu şaşkınca mutfak kapısından bakan Kyungsoo, çığlığım onu korkutmuş gibi gözüküyordu.

"Ayağıma bir şey süründü" diye korkuyla konuştum, kafasını koridorun diğer tarafına çevirdi ve diz çöktü, hemen sonra ise bembeyaz bir kedi kucağına geldiğinde ayağa kalktı.

"Vanilya seni korkutmuş olmalı ama emin ol senden daha çok korkmuştur" dediğinde korkum artık dinmiş bir şekilde ona yaklaşarak kucağındaki bembeyaz tüyleri olan kediyi sevmeye başladım.

"Bir anda ayağımda hissedince korktum, kedin olduğunu bilmiyordun"

"Vanilya sessiz bir kedidir"

"Sahibi gibi yani" istemsizce bir anda dediğim şey ile dudaklarımı birbirine bastırdım.

Gülümseyerek " Sorun yok sessiz ve biraz korkutucu olduğum hep söyleniyor" dediğinde bir şey diyemedim.

"Eski okulumda böyle değildim" dediği sırada Vanilya benim kucağıma gelişmişti ve birlikte oturma odasına ilerliyorduk.

"Devamını sonra yaparız seni evine bırakayım geç oldu" dediğinde vanilyayı yere bıraktım.

"Ben kendim gidebilirim" dediğimde cevap vermeden montunu giymeye devam etmişti.

Hala karanlık bir sokakta beni öldürebilme ihtimali olduğunu düşünüyordum.

Sadece bu ihtimali eskisine göre daha azdı.

ritual➳ nayeon+kyungsoo ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin