Yaşıyorum Sebebim Sen

30 2 0
                                    

Dükkanda yangın çıktı , genel müdürlükte uyuyodum.Patlama sesini duyunca afalladım , Elif teras katta değildi .Apar topar aşağı indim.Burcu ablanın üzerine yangın tüpü sıkıyorlardı.Serdar abinin sırtından ateşler çıkıyordu.Elif dedim içimden , gözlerim onu arıyodu çok korktum.Kapıda ağlıyodu , yanına gittim.Sarılamadım çünkü o Cafeye ilk girdiği günden bu yana çok şey değişmişti , inanın ne değişti ne değiştirdi hiç bir fikrim yok.Eda anlattı , frütöz makinesi alev almış , Serdar abinin dalgınlığına gelmiş . Yanan yağa su dökünce mutfak alev almış . Burcu ( Ağır yanıklar ) , Furkan ( Götü zor kurtarmış ) , Serdar ( Yüzü eli kolu götü yanmış ) , Eda ( Barda olduğu halde son anda adeta ateş arkasında o önde yarışmışlar. ) O gün Yusuf yine kendine mola vermiş :) o moladayken patlamış mutfak yoksa o gün bizim personel yemeğimiz Patates kızartması olurdu yani :D. Sikimsonik tipli , sarışın , sivri yüzlü , uzun boylu , bi piç işe girmişti.Benden para istedi  su almak için Elife yanında durayım ben gitmeyeyim hesabı neyse verdim. Elifin yanındaydım ama hissettiremiyodum , sarılamıyodum...
O piç suyu getirdi , Elif içti falan. Charlot Cafeye gittik .. (Emniyetten geliceklerdi ,  Smokinin etrafımda dolanmamamız lazımdı. bir de ceza yemesinler sigortasızdık.) Hep birlikte cafeye oturduk , lavaboya gittim .O ara o piç Elifin numarasını alıyor kendininkini veriyor , bi ihtiyacın olur falan hesabı ... Bir kaç güne toparladık cafeyi , Elifle soğuktuk yine...
Ben genel müdürlükte uyurken Elif geldi , uyuyorum ama bi gözüm açık . Gidiyorum dedi , gitme bile diyemedim. Babası gelmiş işi bırakmış. Gitti , o gitti ya benim aldığım nefes gitti , gözümün rengi , sesimin ahengi gitti. Aşağı indim ağlayarak , Garson Çağla , Cafe Hostesi Yağmur , Nargileci Emir , Garson Emir , hepsi antrede benim o çocuk gibi aglayışıma şahit oldular. Onur abi boşver kardeşim o kızın gözü dışarda sevse gitmez bak dalgana falan teselli icin konuştu sağolsun . Sigaraya vurdum , kendimi akşamı zor ettim...
Artık o yoktu ilk defa tek açtım Cafeyi , onlarca masalar onlarca iş ilk defa ağır geldi bugün.Saatler yavaş , insanlar ruhsuz , renkler anlamsız...
Mavi en çok gözlerinde güzeldi , belki sana sürekli iltifat etmedim , belki cebimde dolu değildi.Benim evlenmeliydin , demiyorum en azından şu amınakoduğum dizilerinin en heycanlı yerinde giren reklam gibi siktirolup gitmemeliydin , ağzım bozuk olabilir amk ama bu kadarını haketmedim.
Barmen Eda ardından komi Ayşe geldi , Yusuf geldi. Çok yalnız hissediyodum , sezmiş olması lazım ki Yusuf geldi yanıma. Sigaramız yoktu yine cepte ne varsa koyduk , muhabbete girmesi için her şey hazırdı ki girdide...
Yusuf : Kamki boş ver be kız yoruluyodu hem ayrılmadınızki ...

Yanlış Zamanın Doğru KişileriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin