EHLİBEYT'İN GÜLÜ

1

 Dikkat dikkat!!! BU KİTAP 1990 ZAMANLARINI ANLATACAKTIR. Lütfen eski yorumlarda bakmanızı öneririm. VE ÖZENLİ BİR ARAŞTIRMAYLA ELE ALACAĞIM. BAŞI BİRAZ KLASİK OLMUS OLABİLİR YAVAS YAVAŞ SIKMADAN OLAYLARA BAŞLAYACAĞIZ

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN CANLAR

    Lütfen ön yargılarınızı kırarak okumanızı tavsiye ederim 🥰🥰

Keyifli okumalar

....
Hayat bizi şaşırtmayı her zaman sever. Aslında bu zamanlama yanlış bir zamanlaysa? O zaman neler olacaktı? Öğlen güneşinin ısısı genç kızın gözlerini adeta rahatsız etmekle meşguldü. Aynur çalan telefon sesini oflarcasına açtığında Destan’ın aradığını gürünce gülümsedi.
‘’Söyle başımın tatlı belası.’’

‘’Hadi dışarı çık seni bekliyorum.’’ Dediğinde hiç sorgulatmadan çıkmıştı genç kız. Dışarı çıktığında Destan neşeyle ellerinde kola ve çekirdeği gördüğünde

‘’Süpersin!’’ diyerek mahalleden biraz uzaklaşıp banklara oturmuşlardı. Havadan sudan konuşmaya başlayan ikilinin yanına İlknur gülümseyerek geline ‘’Ohooo bensiz birde.’’

‘’Yeni başladık kız. Hem kafeye gidelim mi?’’ diye tatlı bir şekilde söylemişti genç kız. Onun bu haline tebessümle söylenen Destan biranda fikir değiştirdi

‘’Yok, be ne kafesi böyle iyiz.’’ Diye karşı çıkmıştı Aynur. İlknur konuşmayı değiştirerek

‘’Düğüne gelecek misiniz yarın?’’

‘’Ayol düğün bizsiz çekilir mi?’’ dediğinde Aynur’a güldüklerinde genç kız Deniz’i görünce eli ayağına dolanmıştı. Destan ve İlknur kızın haline şaşırdığında gelen kişiyi görünce ikiside öfkeli bakışlarını yollamıştı. Genç kız hemen ayağa kalkıp Deniz’e doğru koşarak gidip sıkıca sarıldı

‘’Aşkım çok özledim!’’ Deniz genç kıza sarılmamıştı bile. Aynur bu durumu fark edince yutkunup genç adamdan ayrıldığında

‘’Sevgilim neden sarılmadın?’’ Meraklı gözlerle baksa da Deniz boş boş genç kıza bakmakla meşguldü.

‘’Çünkü…’’ diyeceği şeyi merak ediyordu Aynur. Gözlerinin içine baktığında dudaklarından çıkan o cümle beyninden vurdu sanki.

‘’Ayrılalım Aynur! Ailem seni istemiyor, farklı mezheplerdeniz Aynur senle ben olmaz!’’  duydukları adeta deprem etkisi yaratmıştı ne demek ailem seni istemiyor ya bu kadar mı korkatı? Düşüncelerini es geçip öfkeyle bağırdı Aynur

‘’Sen ne dediğinin farkında mısın?  Koca beş yıl yalan mıydı Deniz?’’ Genç kızın gözlerindeki hüzün ele verirken onca senenin boşa gitmesi onun canını yakıyordu. Ruhu onu delip geçerken karnında beliren tekme canını yakıyordu.

‘’Duydun işte… Seni sevmedim!’’ son duyduğu cümle ona öfkeyle bakmasına sebep olurken elini kaldırdığı gibi tokatı attı.
‘’Mezhebimi kullanarak ayrılman çok kalleşçe, Deniz! Ben de seni adam sanmıştım. Sen adamın ası bile değilmişsin, yazık!’’ Öfkeyle genç kızın kolundan tutarak,

‘’Bitti Aynur, bitti! Başka bir kadını seviyorum. Korkmadan bana sarılan, beni öpen kadını! Sen kimseyi öpemeyeceksin bile çünkü sen korkağın tekisin, Aynur Yaman!’’

Aynur sertçe yutkundu. Söylediği şey kalbini yok ederken, onun sözleri damarını çatlatmıştı. Sildiği gözyaşlarına inat, genç adama öfkeyle baktığında,

‘’Sen şimdi görürsün!’’ dediğinde, bunu yaptığına pişman olacaktı, evet ama bunu onun yanına kâr bırakamazdı. Onun canını yakmak istiyordu, hem de delicesine!