Hello from below

selfishness

Kinabukasan na at hindi parin bumabalik si Devin, I was sick worried about him- well everyone in this house is.

Pilit kong tinatawagan ang cellphone nito pero hindi nya ito sinasagot.

"Kasalanan koto eh, kasalanan ko" I walked back and forth habang nahihilo na sila kakasunod saakin.

"Haven't he told you where he's going?" Lenardo asked.

"No.. Sinabi nya lang basta"

Katahimikan ang namuo sa loob ng sala, tila mga huni nalang ng ibon ang maririnig mo.

Pa-upo na sana ako ng magring ang doorbell, tinignan ko sila Lenardo at madaling tumakbo at binuksan ang pinto.

I expected Devin, but instead it was an old man with a rich smelling suit smiled at me.

"Lolo" Said Niel.

"Ano ang nangyayari dito"

Teka? Ang layo layo ng gate para marinig ang usapan namin ah.

"Nawawala po si Devin lo" Said Enzo

Kahit na nagsalita na si enzo ay saakin parin nakatitig ang mga mata ng matanda, Nakaramdam ako ng takot at parang may namumuong apoy sa loob ng mga mata nito.

"Pwede kobang makausap ang babaeng ito"

Muntik nakong mahimatay sa kinakatayuan ko, Parang nawalan ata ako ng dugo sa buong katawan ko.

"A-ako po? Baki-"

Bago kopaman makompleto ang sasabihin ko, naramdaman ko ang sipa ni Lenardo na nagmula sa likod. Para silang escort ko, yung dalawa nasa gilid tas yung isa nasa likod pa kulang nalang si Devin para sa harap.

"Sige po" I said looking down, Umalis sina Lenardo with just one nod of the old man, siguro nga nakakatakot ang lolo nila kaya maske kahit anong utos nito ay gagawin nila. Lumakas ang ihip ng hangin at lumamig ang paligid.

Kung ano mang sasabihin ng matandang ito, Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko.

He smiled at me at humakbang papalapit saakin.

"Ihja, I know you already know. Hindi kaba natatakot saakin?"

"As long as hindi nyo ako sasaktan."

"Iba ka talaga" The old man laughed.

Hinawakan nya ang mga kamay ko at tinitigan direkta sa mata.

"Please find Devin for us, Hindi kami magiging kompleto pag wala sya ihja. Hell would break loose, Secrets will not remain secrets anymore"

I silenced, I'm ready to find Devin but hearing that hell would break lose? Kinakabahan ako, hindi ko alam kung saan ako magsisimula.

I smiled slightly.

"I will"

...

Nag-bihis ako at lumabas, Kahit na hindi kopa kabisado ang lugar na ito at kahit na mejo delikado. Who cares? All I want is to bring back my Devin, at isa pa hawak ko ang sikreto ng mga tao.

Sumakay ako ng taxi at bumaba sa may abandonadong lugar kung saan kosya sinagot.

Wala naman akong na-sense na kasamaan sa taxi driver kaya lumuwag ang dibdib ko.

"Devin?" I shouted his name hoping that he'll show up.

I knew nandito lang sya, I can feel it.

"Dev naman.." Tears started falling down my cheeks, Isang araw lang naman nawala si Dev pero bat parang isang taon kung makaramdam ako ng lungkot

Umupo ako sa isang tabi pagkatpos ng apat na oras na paghahanap, pababa na ang araw I wiped my tears away as I stared at the beautiful sunset that is facing me right now.

The color of thy sky is pretty, That is reminds me of Devin's eyes.

"Akala koba saglit kalang? Nasan na yung Mcdo ko"

I joked despite of this, Sa loob-looban ko I was hurt ang hopeless, parang nabagsakan ako ng pitomput-walong kahoy sa likod ko Napaka bigat ng pakiramdam ko and my whole body is aching.

Padilim na ng padilim at nanatili parin akong naka-upo. Hindi ko alam kung ilang oras nakong naghihintay, I don't care kung ilang araw akong hindi kakain, I just wanna take him back in my arms.

Ala-syete na ng gabi ng makarinig ako ng motor na papalapit saakin, tinignan ko ito at mas nangibabaw ang ilaw kaya't hindi ko masyadong makita ang taong sinasakyan nito.

"Devin" I smiled as the boy started to walk towards me

Tumulo ulit ang mga luha ko atsaka napatakbo payakap sakanya, He didn't hug me back at iba rin ang amoy ng damit nito madalas kasi matapang na hindi masyadong masakit sa ilong ang pabango nito. It took me seconds to realize na marami pala syang kasama.

"No..." I whisperd.

Huli na ng malaman kong hindi si Devin ang kayakap ko, dahil sinikmuraan ako nito sa tyan.

Napahakbang ako patalikod at sabay-sabay naman ang pag sabunot, Tulak, at sipa saakin.

Napahiga ako at bumaluktod na parang centipede, bumalik saakin lahat ng ala-ala nung una kong nakilala si Devin gentong-gento ang nangyari.

"Devin.." I said hoping he'd come ang save me again like he did neverthless, he didn't

That was my last word before I lost my consiousness.

no.

Linabanan ko ang antok ko at himalang nakatayo at tumakbo papalayo, nag-tago ako sa isang pader na agad naman nilang nalaktawan

Pilit kong tumawid at humingi ng tulong pero walang kotse ang tumigil para saakin.

May truck na humaharurot sa daan at tila pabilis ng pabilis sa direksyon ko. Kagaya sa mga nobela hindi ako makalakad dahil nangingibabaw ang takot ko.

Naiinis ako sakanila dahil bakit hindi pa sila gumagalaw at tumanganga lang sa daan pero ngayo't nararanasan kona, tama bang mainis nako sa sarili ko?

Napapikit nalang ako ng mata at hinintay ang feeling na mabangga, tila nag slow-mo ang lahat at busina nalang ng truck ang naririnig ko.

unti-unti itong lumalapit hangang makaramdam ako ng may bumangga saakin, hindi yung truck pero anyong tao.

Tumilapon ako sa gilid ng kalsada and there I saw his gorgeous eyes again staring right at me

Akala ko wala na, Akala ko hindi nasya babalik. Akala ko lang pala yun dahil napakaselfish ko. Hindi ko makita na mahalaga nga ako sakanila at sakanya, at mas lalo na hindi ko nakikita ang halaga nya.

...

@spamikaaa_