1.Bölüm

85 1 0
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




"Şivan komutan!"

Dağın birkaç metre ötesinde duyduğum ses ile bakışlarımı sesin sahibi Bozan'a çevirdim. Yanında birkaç tane ufak tefek oğlan çocukları vardı.

"Sana yeni gerillalar getirmişim. Çok akıllı çocuklar bunlar vallaha."

Gözlerimi altı adet çocuğa dikerek hepsinin eline teker teker silah tutuşturdum.

"Bakın küçük savaşçılar! Madem buraya, dağa geldiniz. Burada hayatta kalmayı da öğrenmek zorundasınız. Şu vakitten itibaren hepiniz birer vatansever olacaksınız. Ülkenizi o tc hainlerinden koruyacaksınız! Size gerekli eğitimler buradaki abileriniz tarafından verilecek. Anlaşıldı mı?"

Hepsi bir ağızdan 'anlaşıldı!' komutunu verdiklerinde sırıtarak başlarını okşadım. Gözlerim son sıradaki sarışın çocuğa kaydığında merakla yanına vardım.

"Bak hele, senin ismin nedir çocuk?"

"Mehmettir komutanım."

"Nereden geldi aklına dağa çıkmak söyle bakalım?"

"Askerler ailemi öldürdüler! Ben de intikamımı almak için buraya geldim komutanım."

(Küçük çocuk bilmiyordu ki, aslında ailesini öldüren ülkesinin askerleri değil, asker kılığına girmiş birer dağ eşkıyalarıydı...)

"Aferin, aferin! Hepimiz onlardan öcümüzü alacağız.. Ailenin kanı yerde kalmayacak koçum. De haydi, dağılın şimdi!"

Rojda yanıma gelerek hap istediğinde şalvarımın cep kısmından içtiği haplardan bir adet ona uzatarak sırıttım. Karnım acıkmaya başlamıştı.
Mağaranın içine girerek Rojda ile peynir ekmek ne varsa yemeye başladık. Yarım saat sonra içeri giren birkaç kişi bir ağızdan aynı şeyleri söylemeye başladı.

"Şivan komutan, erzağımız azalmıştır. Açlıktan bitkin duruma düşeceğiz. Biz de yemek istiyoruz."

Sinirle dişlerimi birbirine bastırarak kükredim.

"Ulan sen ne halt becerdin ki yemeği hakediyorsun! Kaç kişi öldürebildin be hey beceriksiz! Sizi yaşattığıma şükredin siz köpekler. Ben olmasam hepiniz leş kargaları olacaktınız. Yemek konusuna gelince, gidip basın adam gibi hangi köyü basıyorsanız, alın oradan erzak! İsteyerek ya da zorla. Size yemek vermeyeni infaz edin. Edin ki sizden korkup işimizi görsünler."

"Biz basmadık mı sanıyorsun Şivan? Köylü bizi istemiyor. Erzak vermeyi bırak bize silah doğrultuyorlar. Canımızın derdine düştük artık."

"Demek size silah doğrultuyorlar ha? O zaman size ben göstereceğim köy nasıl basılırmış, nasıl infaz edilirmiş! Bi haltı da bensiz becerin cahiller."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 12, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ŞEMDİNLİ GÜZELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin