❁
𝙳𝚞𝚜𝚣𝚊 𝚠ę𝚍𝚛𝚘𝚠𝚌𝚢,
𝚌𝚘 𝚠𝚌𝚒ąż 𝚜𝚒ę 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚖𝚒𝚎𝚜𝚣𝚌𝚣𝚊.
𝚂𝚖𝚞𝚝𝚎𝚔 𝚜𝚠ó𝚓 𝚍ł𝚊𝚠𝚒,
𝚠 𝚜𝚣𝚌𝚣ęś𝚌𝚒𝚞 𝚗𝚊𝚖𝚒𝚊𝚜𝚝𝚌𝚎.
𝙸𝚜𝚔𝚛ą 𝚘𝚋𝚎𝚌𝚗𝚘ś𝚌𝚒,
𝚆𝚢𝚙𝚎ł𝚗𝚒𝚊 𝚜𝚠ą 𝚙𝚛𝚣𝚎𝚜𝚝𝚛𝚣𝚎ń.
𝚂𝚊𝚖𝚘𝚝𝚗𝚘ść 𝚓ą 𝚝𝚞𝚕𝚒,
𝙺𝚒𝚕𝚔𝚊𝚔𝚛𝚘ć 𝚘𝚍𝚍𝚊𝚕𝚘𝚗𝚊.
𝙲𝚘 𝚗𝚒𝚎 𝚌𝚑𝚌𝚎 𝚖𝚒𝚕𝚌𝚣𝚎ć 𝚜𝚝ł𝚊𝚖𝚜𝚣𝚘𝚗𝚊.
𝙼𝚘𝚜𝚝ó𝚠 𝚗𝚒𝚎 𝚙𝚊𝚕𝚒 𝚗𝚒𝚎 𝚝𝚊𝚔𝚒 𝚓𝚎𝚓 𝚌𝚎𝚕,
𝙾𝚐𝚒𝚎ń 𝚍𝚎𝚜𝚝𝚛𝚞𝚔𝚌𝚓𝚒 𝚛𝚘𝚣𝚙𝚊𝚕𝚊 𝚏𝚒𝚣𝚢𝚜.
𝙽𝚒𝚎 𝚋ę𝚍𝚣𝚒𝚎 𝚝𝚘 𝚔𝚘𝚗𝚒𝚎𝚌,
𝙹𝚎𝚜𝚣𝚌𝚣𝚎 𝚗𝚒𝚎 𝚝𝚎𝚛𝚊𝚣.
𝙽𝚒𝚎
𝙺𝚒𝚎𝚍𝚢 𝚜𝚎𝚛𝚍𝚎𝚌𝚣𝚗𝚎 𝚒𝚜𝚝𝚘𝚝𝚢,
𝙲𝚣𝚞𝚠𝚊𝚓ą 𝚌𝚘 𝚍𝚣𝚒𝚎ń.
❁
CZYTASZ
❁Wiersze❁ (Wolno Pisane)
PoesíaObecnie trwa zmiana czcionki ♡ Zbiór poetyckiej fantazji dla wszystkich wierszomaniaków. Będą to utwory zarówno radosne, jak i egzystencjalne czy smutne, każdy znajdzie coś dla siebie ! Zapraszam do lektury! ♡
