Selamlarr . Belki bu kurgu şeklinde bir sürü kitap okudunuz ama kitabıma bir şans verirseniz beni çok mutlu edersiniz. Kitapta gözünüz de canlanması adına fazlaca betimlemelere yer verdim. Eğer betimleme kısımları fazla , gereksiz gelirse yorumlarda paylaşın ki bende diğer bölümleri ona göre yazayım. İYİ OKUMALAR :))
16 Yıl...
16 Yıldır çok mutlu bir hayatım vardı annem , babam ve vasıfsız ama en değerlim abim , ha bide canımdan çok sevdiğim kedilerim gırgır ve şamata . Tabi hayatımın tepetaklak olduğu noktayı saymazsak. 4 Gün öncesinde benim adıma bir zarf gelmiş ve şu anki ailemin öz ailem olmadığını , bebek karıştırılma durumunu öğrenmiştim . Tabi ki başta buna inanmamıştık ama hastaneye gidip dna sonucunu öğrenince işler değişmişti.
Bugün tekrardan hastaneye gidip gerçek ailemle yüzleşcektim. Beni bu zamana kadar iyisiyle kötüsüyle büyüten annem ve abim beni bu zamanda da yalnız bırakmamışlardı . Benim bu durumu kolayca sindirebilmem için çok çaba sarf etmişlerdi. Onlar içinde zor bir durumdu kaç senedir büyüttüğü gerçek kızları değildim. Tabi kızları olarak görüyolar mı oda problem . Hala sindiremiyorum , doktor olmak çok kutsal değerli bir meslek fakat bu gibi durumlarda dikkat edilmesi gerekmez mi? Düşünseneze sizin karıştırdığınız bir bebek yüzünden insanların hayatları mahvoluyor. Düşüncelerimle boğuşurken aşağıdan seslenen annemle artık gitmemiz gerektiğini anlamıştım .Üstümde bol kot şort ve sade beyaz tişört giymiştim , çıkarken gri bol hırkamı alıp aşağıya indim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giydikleri , çanta yok )
Merdivenlerden inerken gırgır ve şamata da benimle geliyorlardı . Bunlara aşıktım , 3 senedir bizimle beraberlerdi. Daha fazla beynimi yormadan ve mümkün olduğu kadar kimseyle konuşmayarak arabaya binmiş ve hastaneye gelmiştik. Bir kapı açacaktım ve gerçek ailemi görücektim ama bende bu cesaret yoktu abim bana destek olmak adına elini omzuma koyarak tebessümle bana baktı . Oda çok üzülüyordu biliyordum ne kadar fazla tartışsakta abimdi o benim bana hem abilik hem babalık yapan kişiydi o . Sonunda kapıyı açtım ve onla göz göze geldim , annem olan kadınla . Orta yaşlarda cildi pürüzsüz , ela gözlü kumral saçlı bir kadındı . Annemle benzerliğimiz yoktu onun gözleri ela iken benim mavi, onun saçları neredeyse siyah kadar koyu iken benim saçlarım kızıldı. Odaya girdiğimde öz babam olan adamı gördüm onunda gözleri maviydi , gözlerimi ondan almışım demek ki . Saçları da turuncumsu bişeydi. Galiba ona fazlasıyla benziyordum , gözlerimi diğer kişilerle gezdirdiğimde 3 tane daha erkek vardı bunlarda abi falan herhalde . Ve karıştırıldığım kız çok güzeldi cidden güzeldi ve fazla gıcık birine benziyordu, oda annemleri inceliyordu . Bu bakışma bile beni fazlasıyla yıpratmıştı . Sonunda karşımdaki adam diyoloğa girmeyi başarabilmişti . Bana bakıp,
"Merhaba " diyip duraksadı galiba onunda dili varmıyordu sanırım . Bir kaç saniye sonra "kızım" dedi şaşırmıştım öz annemde ayağa kalkıp bana sarıldılar iyi birilerine benziyolardı . Benden çekilip kocaman gülümsediler sonrada arkalarında duran 3 kişiyi gösterip
