თავი 6

2.1K 96 24
                                    

მომიახლოვდა და რაღაცის გაკეთებას აპირებდა მაგრამ ჩემმა სიტყვებმა შეაჩერა...

-არა ცდები, მე მიყვარდი, კი მიყვარდი, ამ დრომდე... ალბათ? მაგრამ შენი ქმედებები ამის გამოხატვის ან ამაში უფრო დარწმუნების საშუალებას არ მაძლევდა, არიყო მყარი ჩემი სიყვარული, მაგრამ ჩვენ ერთად შეგვეძლო უფრო გაგვეძლიერებინა, დღემდე... უკვე აღარაფერს აქვს აზრი, მე შენ ვერ გიტან

ვთქვი და თეჰიონს მივუბრუნდი, მის ჭრილობებს შევავლე თვალი, ალბათ როგორ ტკივა, ასეთ სიტუაციშიც როგორი სიმპატიურია...
მისი თავი ჩემს მუხლებზე დავიდე და ჩემი მოსაცმელით ჭრილობებს ვუსუფთავებდი, მას აღარაფერი უთქვამს, იქიდან გავარდა და მისი ღრიალიც კი გავიგე, მაგრამ ახლა მხოლოდ მასზე ვღელავდი.
უცებ კარი გაიღო შიგნით კი საშუალო სიმაღლის, ქერა მამაკაცი შემოვიდა, თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა და როცა მე დამინახა ჩემსკენ გამოქანდა

-ჰეი კარგად ხარ? ან ეს- მოიცა თეჰიონ?

-შენ მას იცნობ? გაკვირვებული შევხედე

-კი მეგობრები ვართ, ღმერთო რა დღეშია

-ჰო, შენ ვინ ხარ?

-აჰ, მე ჯიმინი ვარ, პაკ ჯიმინი, ჯონგუკის პარტნიორი, მაგრამ მალე ჩვენი პარტნიორობა მთავრდება

-რატომ?

-ზეგ ბოლო პარტია ჩამოდის, მე გავწყვიტე მასთან კავშირი, ასეთად ცხოვრება მომბეზრდა, ხომ გესმის?

-კი, ახლა შეგიძლია მას მიხედო? საავადმყოფოში წაიყვანე და გთხოვ როგორმე შემატყობინე, მე ვერ წამოვალ, არ გამომიშვებს

-კარგი მასზე არ იღელვო, მაგრამ რაღაც მინდა გკითხო, აქ ძალით ყავხარ?

-კი, მე მისი "ნაყიდი ბოზი" ვარ
ფეხებზე მკიდია რას იფიქრებს, მე მუდამ პირდაპირი ვარ

-მისმინე, ახლა მას წავიყვან, მერე შენ დაგეხმარები რომ მისგან თავი დააღწიო, კარგი?

მესაკუთრე🔞 (დასრულებული)Where stories live. Discover now