მესაკუთრე🔞 (დასრულებული)

თავი 10

გაჭირვებით გაახილა თვალები ჯონგუკმა, გუშინდელთან შედარებით თავს ოდნავ უკეთ გრძნობდა, მაგრამ მთავარია სენა ყოფილიყო მის გვერდით და მისი ტკივილიც გაქრებოდა.
სენაზე გაფიქრებისას, ირგვლივ მიმიოხედა მაგრამ ის ვერსად დაინახა, უცებ პანიკამ მოიცვა. წავიდა? დატოვა? არა ის არ მიატოვებდა.
წამოდგომა სცადა, მაგრამ ზედმეტად სწრაფად წამოდგომის გამო თავბრუ დაესხა და ფაქტია ასე ვერ გავიდოდა გარეთ. სწორედ ამ დროს პალატის კარი გაიღო და შიგნით სენა შემოვიდა. დაინახა თუ არა ჯონგუკი ასეთ მდგომარეობაში, მაშინვე მასთან მივარდა და ჰკითხა კარგად თუ იყო. ჯონგუკს კი მაშინვე გადაავიწყდა ყველაფერი, მის ანერვიულებულ და უსაყვარლეს თვალებში ჩაიკარგა. სენა ცოტახანს დაბნეული უყურებდა, შემდეგ ლოყებზე სიცხე იგრძნო და მაშინვე თვალი აარიდა მას.

- მეგონა წახვედი. 

ისედაც დაბნეული იყო მისი გამოხედვის გამო, ახლა კი საერთოდ გადაავიწყდა ლაპარაკი.
ჯონგუკს მის აწითლებულ ლოყებზე ჩაეცინა, სენას კი ასე აღარ შეეძლო ამიტომ საპირფარეშოში გაიქცა.

- საყვარელი.
ნაზად ჩაიღიმა და ისევ წამოწვა.

ანალიზების აღების შემდეგ, ძლივს საშუალება მიეცა სახლში დაბრუნებულიყო, მაგრამ გარკვეული დროის განმავლობაში ექიმი პირადად მივიდოდა მასთან და შეამოწმებდა. ჯონგუკს არუყვარს ექიმები, არც საავადმყოფოზე გიჟდება, ამიტომ არ შეეძლო აქ მეტხანს გაჩერება, მაგრამ ოღონდ სენა ყოფილიყო მის გვერდით, ამასაც აიტანდა.
მასაც უკვირს როდის მოასწრო მისი ასე შეყვარება, როდის გახდა მასზე ასე დამოკიდებული, მაგრამ წარსულის გამო მომავალს ვერ დაინგრევდა. ხვდებოდა რომ სენა იყო მისი მომავალი და ყველაფერს გააკეთებდა რომ მასთან ის ბედნიერი ყოფილიყო.

მთელი გზა არცერთს ამოუღია ხმა. ჯონგუკი გრძნობდა რომ სენა მასთან უხერხულად იყო, ფიქრობდა როგორ გამოესწორებინა ეს, როთ დაეწყო? ვერ ვიტყვით რომ რომანტიკული ადამიანი არ არის, მაგრამ შემორიგება და ასეთები არ გამოსდის, ბოდიშის მოხდაც არ უყვარს. არა, აშკარად ვიღაცის დახმარება სჭირდებოდა.
იუნგი? არა ის მასზე უარესია.
ჯინი? ღმერთო არა, ორ საათიანი ლექციების თავი ნამდვილად არ აქვს.
ჰო ჰოსოკი. შეიძლება დიდი ხანია არ ქონია მასთან კონტაქტი, მაგრამ მის გარდა სხვას ვერ თხოვს დახმარებას.