Saat 6 ya geliyordu. Zeliş'in içinde ilk iş gününü bitirmenin verdiği huzur vardı. Uzun süredir çalışmadığım için bu ilk gün beni biraz yordu diye düşündü.
Yarın Nejat beyle de iyi bir başlangıç yapabilirse her şey gönlüne göre olacaktı. Kıyafetlerini değiştirmek için küçük odaya yöneldiğinde Saliha'nın peşinden geldiğini gördü.
Nasıl geçti ilk gününüz Zeliş hanım?
Gayet iyiydi teşekkür ederim.
İyi sevindim. Bir ara Vildan hemşireyle anlaşamayacaksınız diye korktum.
Yoo anlaştık sayılır.
Oh aman aman iyi. Zaten Vildan hemşire iyi insandır. Vicdanlıdır. Hiç göründüğü gibi değil. Ne yapsın o da yaşadıkları... yani onun yaşadıklarını başkası yaşasa...
Zeliş dikkatle Saliha'nın gözüne bakıyordu. Kadın Vildan hakkında bir şey söyleyecek gibi söze başlıyor, sonra susuyordu.
Evet başkası yaşasa ? Diye sordu Zeliş Saliha'yı cesaretlendirmek için. Ama yanıtını almadan nöbete gelmiş olan doktor Kerim Beyin sesiyle irkildi her ikisi de.
Merhaba hemşire hanım, nasıl geçti ilk günün?
İyiydi teşekkür ederim Doktor Bey.
Tanıştın mı hastalarınızın hepsiyle ?
Evet tanıştım.
O halde bizde tanışalım. Ben Doktor Kerim
Ben de Zeliş.
Başka zaman olsa Zeliş bu babacan adamla tanışmaktan mutlu olurdu ancak şimdi hiç sırası değildi. Doktor Kerim'den çekinmiş olan Saliha muhabbeti yarıda kesmiş, mutfağa doğru yavaşça sıvışıyordu.
Zeliş içinden gelmenin tam sırasıydı. Kadını da kaçırdık. Diye geçirdi. Zaten Saliha anlatmaya dünden razıydı. O ne yapar eder öğrenirdi Vildanın olayını. Ama öğrenene kadar epey merakta kalacağı kesindi.
Allahtan durakta fazla beklememişti. Durağa yanaşan otobüsü görür görmez adımlarını hızlandırıp yetişmiş, ortadaki boş koltukta yerini almıştı. Öğlen Saliha'nın güzel yemeklerini yemesine rağmen midesi zil çalıyordu. Umut gece 10 a doğru geleceğine göre eve geçince kendime domatesli makarna yapayım diye geçirdi içinden. Kapıya geldiğinde içerden sesler geldiğini duydu. Umut erken gelmiş olmalıydı. İçerden gelen seslerden maç izlediği anlaşılıyordu. Şimdi top patlasa yerinden kalkmazdı. Çantasında anahtar ararken kapı açıldı.
Ferit Amcaa hoşgeldiniz.
Hoşbulduk Zelişciğim. Kusura bakma böyle teklifsizce geldik ama kocan çok ısrar etti.
Parmağıyla afacan çocuklar gibi Umutu gösteriyordu. Umut, Hasan İle beraber televizyonun karşısındaki koltukta tam tahmin ettiği gibi pür dikkat maç izliyordu. Kendinden söz edilince zoraki dönüp Zelişe el salladı. Zeliş içeri geçerken
Çok iyi yapmış. Bende Hasan'ın fizik tedavisini merak ediyordum. Ne zamandır soramadım. Malum iş aramak zamanımı aldı.
O sırada Hasan da ayağa kalkmış yanlarına doğru geliyordu.
İyiyim şükür. Bak artık sekmeden yürüyebiliyorum.
Oh maşallah dedi Zeliş. Gerçekten de ciddi anlamda bir düzelme vardı. İlk hallerine bakılırsa bir senede bu kadar toparlanma oldukça iyiydi.
Hadi geçelim maçı kaçırmayın.
Hasan güldü.
Biz Umut kadar düşkün değiliz. Çok ısrar etti beraber izleyelim diye.
O öyledir. Bir de bu seferki takımının maçı.
Salona geçtiklerinde ekrandaki skora baktı. Umutun takımı 3-2 öndeydi.
Salonda biralar ve cipsler açılmıştı. Umut bir ara dönüp Zeliş'e tebessüm etti sonra tekrar maça döndü. Zeliş ben bir şeyler hazırlayım diye mutfağa yönelirken Ferit Bey
Hiç zahmet etme. Pizza söyledik birazdan gelir dedi. Peki madem bende o zaman biraz maçı seyredeyim dedi. Tabii üç erkeğin izlediği maça yorum yapmazsa olmazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat devam ediyor
Aktuelle LiteraturKarakterler, isimler ve yerler tamamen hayal ürünüdür. Benimle bu keyifli yolculuğa çıkın. Bakalım hayat bize ne sürprizler getirecek ?
