𝑷𝒉𝒊𝒍𝒐𝒑𝒉𝒐𝒃𝒊𝒂 | 𝑻𝒂𝒆𝒌𝒐𝒐𝒌

Ölüm Bağı

Merhaba bebeklerim.
Bu hikayeye çok sık bölüm atamıyorum çünkü yazmak için hüzünlü hissetmem gerekiyor baya.
Kendimi moda sokup öyle yazıyorum bende.

Ruh hastası bir yazarınız var yani ama korkmayın zararsızım. :)

Yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar...

Taehyung
Yoongi tuhaf şeyler oluyor.

Yoongi
Ne gibi?

Taehyung
Jungkook bugün bana iki
kere baktı.

Yoongi
Umarım düşündüğüm
oluyordur.|
Belki de artık seni fark
etmeye başlamıştır.

Taehyung
Yıllardır bir kere bile
fark etmedi.
Şimdi birden bire ne oluyor?

Yoongi
Bu çocuk neden sana
imkansızmış gibi
hissettiriyor anlamıyorum.

Taehyung
Bilmiyorum.
Sanki ona ulaştığımda
yok olacakmış gibi.

Yoongi
Ya da seninle var olur.
Bunu düşündün mü hiç?

Taehyung
Seni de kendime benzettim sanırım.

Yoongi
Edebi konuştum değil mi?
Hoşuma gitti bu.

Taehyung
Peki ne yapacağım şimdi?
O beni görmediğinde her şey
daha kolaydı.

Yoongi
Nesi kolaydı Taehyung?
Her gün içinde büyüyen bir
aşkla kendini yıpratmanın nesi kolay?

Taehyung
En azından içimde bir umut yoktu.
Şimdi umutlanıyorum.

Yoongi
Arkadaşım.
Kendi kendine bir aşk
yaşıyorsun ve bu inan daha
zararlı bir durum.

Taehyung
Yoongi.
İnan ona söylemeyi çok kez denedim.
Yapamıyorum,sana onun için kurduğum
cümleleri ona kuramam ki.
Eksiğim onun karşısında.

Yoongi
Kendini küçümsemeyi
bırak artık.
Senin aşkın eksik değil.
Sen eksik değilsin.

Taehyung
Yıllardır onun için yazıp
biriktirdiğim mektuplarım var.
Defalarca gidip kapısına
bırakmak istedim ama olmadı.

Yoongi
İstersen senin için
bunu yapabilirim.
Mektuplarını onun kapısına
bırakabilirim.

Taehyung
Olmaz.
Böyle olmamalıydı.
O beni hiç görmemeliydi ve
bende onun bakışlarının
böylesine güzel olduğunu
bilmemeliydim.

Yoongi
Taehyung beni korkutuyorsun
çoğu zaman.
Sana bakması, seni fark etmesi
çok güzel bir şey değil mi?
Neden bunları yazıyorsun?