The Unhappy Marriage Of Us (COMPLETED-UNEDITED)

11

NAGMULAT ng mata Si Venus. Sobrang sakit ng ulo niya pati na rin ng kanyang katawan lalo na ang kanyang balakang.

Nagtataka na nilibot niya ang tingin sa paligid at nakita niya ang kanyang Ina at Ama sa gilid na agad lumapit sakanya.

"Are you okay, Venus?"

"Anak ko, Ano nararamdaman mo? Tell me."

Tinitigan lang ni Venus ang mga magulang at nagtataka kung bakit siya nasa Hospital.

Nasa Hospital ako? Paano.

Pilit na inalala niya ang nangyari at muling bumalot sakanya ang lungkot.

"Venus!" sigaw iyon ni Orion.

Naalala niya ang malakas na sigaw ni Orion nung araw na bumagsak siya.

Hinanap ng mata ni Venus Si Orion sa loob ng silid ngunit wala Si Orion dito.

"Hinahanap mo ba Si Orion?" tanong ng Ina.

"Hindi po." sagot naman ni Venus.

Bakit ko pa ba siya hahanapin dito e' wala naman pake sa akin Si Orion.

"Umalis kanina Si Orion may tumawag sakanya. Arym ata ang pangalan. Katrabaho niya daw." saad ng Ina.

Napakurap-kurap Si Venus at pilit na hinahawi ang luhang gusto pumatak.

Gusto niyang sabihin sa Ina na hindi ito katrabaho ni Orion, Gusto niya mag sumbong pero na natiling nanahimik lamang siya.

"Ayos na ba pakiramdam mo?" tanong muli ng kanyang Ina.

"Opo." maikling sagot niya.

"Namamayat ka. Trinatrato ka ba ng mabuti ng Asawa mo?" tanong naman ng Ama.

"P-Po?" tiningnan ni Venus ang kanyang sarili. "Ayos naman kami. Masaya kami."

"Kung ganon bakit bumabagsak ang katawan mo?" tanong ng Ama.

"Wala po kase akong gana kumain nitong nakaraang araw. Sinusuka ko lang po yung kinakain ko." sagot ni Venus.

"Baka buntis ka." saad ng Ina.

Umiling Si Venus at malungkot na ngumiti.

"Imposible."

"Paanong imposible? Mag asawa kayo at imposible na walang nangyayari sa inyo?"

Hindi siya sumagot sa Ina at pumikit.

"Gusto ko po magpahinga."

Nanatiling nakapikit siya at pinakiramdaman ang paligid.

"Get a lot of rest. Babalik kami mamaya." rinig ni Venus na sabi ng Ama.

Narinig niya rin na sumara ang pinto senyales na nakaalis na ang magulang niya.

Hindi ako handa na makita at makausap sila ng matagal. Nasasaktan ako tuwing naaalala ko na sila ang dahilan kung bakit ko nararamdaman lahat ng sakit na 'to.

Pero at the same time I'm still thankful because I learned a lot.

I really learned a lot about this marriage, at first It hurts like a death. The mourning process can be long and no one could tell me how long I should mourn for.

I learned how to be independent.

I find peace in the fact that I can take care of myself, Orion teach me to take care of myself without doing anything and he make me realize that I don't need someone.

I have learned to do many 'masculine' things by not depending on others for help, kahit na may asawa ako ay wala akong maasahan.

I'm holding onto the expectation that things will change, alam kong mabago ko pa kung anong meron kami ni Orion pero hindi ko alam kung paano...