Hated By My Own Parents Part One (Marcos Series #1)

Chapter Thirty-Four

Sandra's pov

umuwi nalang ako kasama si rookie.

di talaga ako maka paniwala sa nangyari kanina, napag isip isip ko na pumunta nalang ng baguio, dun muna ko kila nanay.

nag impake na ako nang gamit at sinabihan ko si rookie na samahan ako papuntang baguio.

sya lang naman ang bodyguard na pinag kaka tiwalaan ko sa mga bodyguards.

bumaba na ako and nag iwan naman ako ng letter kay manang susan. sinabi ko na pabigay nalang kila mommy pag ka naka uwi na sila galing sa ospital. di ko kayang ibigay sa kanila.

"rookie, tara na" sabi ko. binuhat naman nya ang mga bag na dala dala ko at nilagay nya sa kotse.

sumakay na ako at inintay nalang si rookie.

*after 40 minutes*

asa quezon city na kami naalala ko ang mga bonding namin ni daddy, naalala ko rin yung binigay nya saakin nung graduation day ko.

*flashback*

im so sad kasi wala si daddy sa graduation day ko kanina. andito lang ako sa kwarto malungkot.

nailagay ko na rin ang diploma ko dito sa kwarto ko.

bigla namang pumasok si daddy sa kwarto ko.

"anak? im really sorry if di ako naka punta sa graduation day mo ha? sorry talaga anak, may importanteng meeting kasi" sabi ni daddy at tumabi saakin.

"ok lang po yun dy hehe, i understand naman po eh" sabi ko nang may pag ka lungkot.

"don't be sad anak" sabi ni daddy at yinakap ako.

"i have a surprise for you" sabi ni daddy at kumalas sa yakap naming dalawa.

"a-ano po yun?" sabi ko kay daddy tinignan sya.

"halika sa baba, papakita ko sayo kung ano ang regalo ng daddy" sabi nya at kumindat saakin.

pag ka labas kami ay tinakpan nya ang mata ko.

"be careful anak" sabi ni daddy at naramdaman kong inaalalayan nya akong bumaba.

"3...2...1!" sabi ni daddy at inalis ang kamay nya sa mata ko.

a puppy?!.

"surprise!" sabi ni daddy at yinakap ako.

"thank you daddy ito ang pinaka best gift na natanggap ko sa buong buhay ko!" i said ang hug him so tight.

"your welcome anak. sorry again" daddy said and kiss my cheeks.

i giggled and played with the dog.

"ano ipapangalan mo sakanya?" dad said.

"hmmm...oreo!" i said and smiled.

"ok we will name him/her oreo" sabi ni daddy at nakipag laro din kay oreo.

*end of flashback*

napaiyak tuloy ako sa naalala ko. tumingin naman sakin si rookie saka nag tanong.

"ma'am? ok lang po ba kayo?" tanong ni rookie.

"ah, oo ayos lang ako" sabi ko at pinunasan ang luha ko.

"naalala nyo po yung mga time na kasama nyo si sir bong ano? wag po kayo mag alala ma'am babalik din ang memorya na sir at maaalala kana nya" sabi nya at ngumiti.

well 8 years ang age gap namin. he's 20 and im 12 years old.

bata ako nung mamatay ang tatay ni rookie. tatay nya kasi ay isa sa mga pinaka pinag kaka tiwalaan naming body guard.