Hated By My Own Parents Part One (Marcos Series #1)

Chapter Thirty-Three

sandra's pov

pinauwi ako ni mommy dito dahil ako daw ang laging nag babantay kay daddy.

"sandra may sulat akong nakita sa drawer ng daddy mo" sabi ni manang susan at binigay ang sinasabi nyang letra.

nag pasalamat naman ako at umalis na sya.

Dear sandra.

sorry anak ha? kasi wala ang daddy sa graduation day mo. congrats anak! you are now a highschool student. sorry talaga anak ha? and sorry din sa mga nagawa namin ng mommy mo saiyo noon. mahal na mahal ka namin anak. hindi namin sinasadya ang nagawa namin sayo noon, marami kaming pag kukulang sayo lalo na ang daddy kaya sana patawarin mo ako anak, mahal na mahal ka ng daddy. congrats again my sandra.

Your dad :) 

yan ang naka sulat sa letra.

napaiyak naman ako at niyakap ang letra.

"sorry din daddy, sandra always love you mommy daddy. kahit marami pa kayong pag kukulang saakin mahal na mahal ko parin kayo" sabi ko at umiyak pa.

nag ring naman ang cellphone ko.

"anak! your dad!" mom shouted at the other line.

"what?! what happened?!" sigaw ko din.

"his heart anak-" biglang naputola ng tawag.

i need to go in the hospital!.

kinuha ko naman kaagad ang susi ng isang kotse. umuwi narin si kuya vin from other country.

"ma'am! saan po kayo pupunta? pagabi na po" sabi ni rookie.

"im going to the hospital now, may nangyari kay daddy" sabi ko naman.

"sasama po ako" sabi nya. tumango nalang ako.

*ff after 40 minutes*

kaka rating namin dito sa ospital. si rookie na daw ang bahala sa sasakyan namin.

"mom! anong nangyare?! what happened to daddy?!" sigaw kong tanong.

"anak..." tanging sabi ni mommy.

"gantong ganto rin ang nangyari kay daddy noon..." tita imee said.

"what do you mean tita?" tanong ko kay tita imee. anong ibig sabihin ng sinabi nya kanina? oh lolo wag naman muna! 😭

"i need to got in!!!" sigaw ko sa kanila.

"sandra no!" sabi ni kuya sandro.

"ma'am bawal po kayo pumasok" sabi ng nurse at hinarangan ako.

"i need to see my dad!" i yelled at them.

"ma'am bawal nga po kayong pumasok" paalala ng nurse.

"i said get out of my fucking way!" sigaw kong muli.

"sandra apo tama na!" sigaw ni lola meldy.

"lola i can't lose dad!" sigaw ko pabalik.

tuluyan kong naitulak ang mga nurse sa pintuan kaya kaagad akong pumasok.

"tabi!" i yelled to the doctor.

i did the cpr.

"daddy please don't leave me!" umiiyak kong sigaw.

"time of death" sabi ng doctor.

"ma'am you can stop now!" sigaw ng doctor.

"daddy please! hindi ko kayang mawala ang daddy ko! im really sorry please!" umiiyak kong sigaw.

basang basa na ang damit ni daddy dahil doon tumutulo ang mga luha ko.

"doc yung monitor!" sigaw ng nurse.

"thank you dad!" sigaw ko ng makita ko ang monitor.

"thank you for fighting daddy, i love you" sabi ko at hinalikan ang noo ni daddy.

*after 1 hour*

nailipat na uli si daddy sa icu.

andito kami sa tabi mi daddy ngayon.

"h-hon?" rinig kong sabi ng pamilyar na boses.

"daddy!" sigaw ko at niyakap si daddy.

"h-hon" sabi naman ni mommy at lumapit saamin.

"hon? who is this girl?" tanong ni daddy at tinuro ako.

"h-huh? what do you mean dad?" takang tanong ko kay daddy.

"sorry ms. di kita kilala and pls don't call me dad i don't have a daughter, i only have three sons." sabi ni daddy.

"h-ha? nag bibiro ka dad diba? tell me your joking!" sabi ko. paiyak na ako ngayon.

"sorry ms. pero di talaga kita kilala" sabi ni daddy.

tumulo na nang tuluyan ang mga luha ko.

"hon she is our daughter, Maria Louise Erika Cassandra Araneta Marcos, si sandra" sabi ni mommy.

"ha? hon we don't have a daughter, we only have three sons, Simon Sandro and Vinny!" sabi ni daddy.

mas lalo akong napa iyak, prank ba to? paki labas yung camera pls.

"ate the doctor is here" sabi ni tita irene.

tumabi naman kami ni daddy, chineck na nang doctor si daddy.

"mrs. and ms. marcos? can i talk to you pls?" sabi ng doctor.

me and mom just nod our head.

"so mrs. and ms. marcos ay merong temporary amnesia" sabi ng doctor na ikina gulat namin ni mommy.

"po? may temporary amnesia? so it means ako ang naka limutan nya?" sabi ko sa doctor.

"yes ma'am and some of things na sa kanya ay naka limutan nya. kagaya ng pagiging politiko nya ay pwede nyang naka limutan" sabi ni doc.

oh lord bakit naman ganito? sa dinami dami ng pwedeng maka limutan ng daddy ako pa.

:( ayoko ng mabuhay sa earth.

"sige po mrs. and ms. marcos mauna na po ako" sabi ng doctor at umalis na.

no way! 😭

----to be continued----

:) nawalan ng memory si pops and naka limutan nya fav child nya :) mapanakit ba? parang di naman haha *pinunasan yung luha* :)