CHAPTER 3

25 1 0
                                    

Justin's POV (tindoy)

"tired woo" nandito na ako sa school ko dito na ako mag aaral kagagaling ko lang california kahapon. ako na mag papatakbo netong school tutal mag cocollege nanaman ako sila dad nasa california dun kame nakatira pero sinabi ko sakanya na babalikan ko yung ex ko dito at dito na rin ako mag aral pumayag naman sya agad.

flashback

"mahal kailangan ko ng umalis sorry sorry"

"please wag mo ako iwan tindoy please mahal!" bagsak na ang luha nya wala akong magawa kailangan kong pumunta ng california dahil ipapakilala na ako.

"Mag paliwanag ka. bakit mo ako iiwan justin drake anong nagawa kong mali?" ang tanga tanga ko nag papaiyak ako ng babae tanga tanga mo drake nang nakikita ko sa mga mata nyang patuloy na bumabagsak yung luha diko na rin napigilan bumagsak na rin ang luha ko.

"Hindi ko maexplain mahal sorry aalis na ako sa malayong malayo" iyak lang magagawa ko hindi ko pa kayang mag paliwanag sa ngayon nabigla din naman ako sa pangyayare na ampon lang pala ako at anak ako ng isa sa pinaka mayaman sa buong mundo.

"Babalik ka pa diba? wag mong gawin sakin to. mahal mo na naman ako diba?" mahal na mahal na mahal sobra pa kailangan ko lang to gawin para sating dalawa para mabigyan kita ng maayos na buhay pag tayo tayo naman eh para rin kila dad

"Mahal na mahal na mahal at sobra sobra pa wag mo na ako hintayin kasi hindi na ako babalik" Masakit para sakin paano na para sakanya wala syang kaalam alam sa mga nangyayare saken. hindi ko mapapangako sakanya na makakabalik pa ako baka kasi hindi na. mas mabuting sabihin ko na di na ako babalik para wala syang aasahan.

tumalikod ako at nag lakad palayo pero hinabol nya ako at niyakap ako mula sa likod "Please wag mo ako *hik i-iwan *hik Mahal na *hik mahal kita" damn this girl i love her so much more than my life. tinanggal ko yung kamay nya mula sa pag kakayakap sakin at humarap sakanya "Kahit nasa malayo ako tandaan mo na mahal na mahal kita at walang mag babago" hinalikan ko sya sa nuo at umalis na

end of flashback

Hindi pa pala ako nag papakilala

I'm justin drake monte frost 16 yrs old pinaka poging nilalang sa buong mundo. hangin mo drake , panganay na anak ni alexander frost at jasmine frost. tatlo ang magulang ko patay na kasi yung tatay ko dun sa nag ampon saakin eh pero maswerte ako.

-

@Monte frost high

Pag baba ko ng kotse ko dito sa monte frost binigay ko na sa driver ko yung susi para ipauwi ang kotse. Pinag titinginan ako and i don't even care hindi ako interesado sa mga babae akala naman nila madali makuha yung luob ko asa sila no nag lakad na ako papunta sa room ko at tinanggal ang shades ko para ilagay sa bulsa. kahit late na ako papasok parin ako.

pag pasok ko ng room sari saring bulunga ang narinig ko

"Sya talaga yung nawawalang anak ni mr. alex monte frost"

"OMG ang pogi nya!"

"Pwede kaya akong mag apply as girlfriend nya?"

umupo na ako ng upuan ko mga trying hard na babae tsh

napansin ko yung babae na katabi ko kasi nakaub-ob yung mukha nya sa desk. hindi ba sya makikinig? wala naman akong pake sakanya

nakinig na lang ako sa teacher yung tinuturo nya alam ko na lahat. kase matalino ako buwahahaha kaya di na ako nakinig tinuon yung pansin ko sa katabi ko parang humihikbi sya. Ano kayang problema neto?

"You okay miss?" tinanong ko sya kaso hindi nya ako pinansin

"hmm paano kung sabihin kong hindi" nag salita na sya habang nakayuko

"Is there anything that i can do for you not to cry?" bat ako ganto? Hindi naman ako ganto eh

"Wala. pabayaan mo na lang ako"

"Okay"

"Okay class dismiss" tumayo na agad ako at lumabas di ko na inaantay na tumayo yung katabi ko mukha namang walang balak eh.

-

Quinn's POV

nandito ako sa room nakayuko buong klase ko tong ginawa nararamdaman ko parin kasi yung sakit nung iniwan ako ni justin habang naiyak ako may tumabi saaking lalake bago siguro nameng kaklase kase wala namang nakaupo dito sa tabi ko eh sabagay 2 wees palang naman nakakaraan nung pasukan namin. tinanong nya ako ayokong may makakita na naiyak ako. kaya nakaub-ob lang ako nung sinasagot ko mga tanong nya

"Kaklase natin si justin, quinn" huh?

"Seryoso?" tumingala na ako para kausapin si janella

"Oo at jan sya sa tabi mo kanina umupo" pag turo nya sa katabin upuan nung aken. so sya yung nakausap ko?! huhuhu

"huhuhuhu" kakatapos ko lang umiyak tas iiyak nanaman ako hindi ko mapigilan eh

"Huy tama na! ayokong nakikita kang umiyak naiiyak rin ako ano ka ba" si janella lang naman lagi kong kasama sa kadramahan eh

"Anong dapat kong gawin best?" ganto ako pag seryoso

"Ayan na best na tawag mo sakin talagang seryoso ka na. May dapat ka bang gawin?" kilalang kilala nya ako

"Ewan ko. Hindi nya naman siguro ako nakilala kanina dba?" Sana hindi. depende na lang kung kilalang kilala nya talaga ako

"Oo malamang nakayuko ka kaya buong klase" hay salamat

"Ayokong nang pumasok best. Hindi ko kaya" hindi ko talaga kaya eh hindi ko alam gagawin ko tapos katabi ko pa sya

"Hanggang kelan ka pa magiging okay quinn ha? hindi pwedeng hindi ka pumasok. Hindi lang naman sakanya umiikot ang mundo eh. pwede ka naman mag kunwaring naka move on ka na ah" Sabagay may point sya

"Tama ka, tulungan mo ako" hindi nga pwedeng lagi akong ganto kailangan kong mag move at sana mapaniwala ko sya

"Mag kunwari ka na may boyfriend ka na" bengg! Mga utakan talaga neto ni janella eh.

"Sino namang babayaran ko para mag kunwari na boyfriend ko?"

"ako na bahala jan" yan ang gusto ko sa best friend ko

---

Don't forget to vote guys ^_~ Bukas na ulit ang update

FIRST LOVE NEVER DIES (on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon