THE RAIN IN SUMMER (Under Revision)

chapter 33

Naibulong ni rain ang pangalan ni summer. Pagkatapos niyang itanong sa mga piangkakatiwalaang tauhan ng lolo niya kung anong nangyari.

Sinabi nito sa kanya na mukhang nalaman na nga ni summer ang lahat. Alam naman ni rain na mangyayari yun pero hindi dapat ganito kaaga.

Ni wala siyang time para i-explain kung anong side niya. At bakit niya kasama ang mga taong kasama niya ngayun.

"I'm sorry master, pero si young master nasa peligro ngayun." Napapikit ng madiin si rain. Ano bang nangyayari?

Wala na sa plano ang lahat, walan nang naayon sa plano.

Dumiretso sila sa isang private hospital. Lakad takbong tinungo ni rain ang emergency room. Doon niya nakita ang lola at lolo niya na agad siyang sinalubong ng yakap.

"Anong nangyari la?" Naiiyak na si rain sa sobrang frustration hindi niya na alam kung anong dapat gawin. Hinaplos siya ng lolo niya at sinabing kumalma lang muna siya.

"Lo, la yung anak ko five years old lang." Naiiyak si rain dahil sa kapabayaan niya sa anak. Kung sana hindi niya iniwan ito, kung sana may nagawa siya. Ang daming word's na kung sana sa utak niya. Ng haplusin ng lolo niya ang likod niya at sabihin na matapang na bata ang anak niya.

"Pumili na nga siya ng soon to be bride niya in future diba!" Tumango si rain matatag na bata si thunder fuente.

"Anong clan lola?" Hinarap niya ang matandang babae na kanina pa tahimik. Nag-aalala siya baka maling clan ang napili ni thunder at mas lalong ma-attached ito sa panganib.

"Mga hayop ang gumawa nito!" Napslingon sila sa corridor. May lalaking naglalakad papunta sa kanila lumapit ito then nag bow.

"Humihingi kami ng tawad sa kapabayaan." Tinitigan ni rain ang bata na nasa likod. Pamilyar ito sa kanya. Ang batsng nag-alok sa kanya ng kasal out of the blue. It mean na hindi sa kanya ang kasal kundi sa anak niya, it mean ang napili ng anak niya ay isang delikadong angkan.

"La, lo ano to?" Lumingon siya sa dalawang matanda na hindi parin kumukupas ang karisma.

"Pinili ang anak mo ng batang mula sa angkan ng mga sarcedo ang. Isa sa mga makapangyarhan, maipluwensya, mapanganib at higit sa lahat kinatatakutang angkan!" Napasapo si rain pano nangyari ang mga bagay na yun sa isang araw lang.

"Angkan na babae ang pinuno!" Pagtatama ng batang nasa harapan niya. Base sa itsura nito nasa ten years old lang ang bata. Pano ang mga ito nakapag decide ng ganu kadali?

"Hindi paba official ang lahat?" Tinitigan siya ng ama ng bata at sinabing hindi pa.

"Good, for now on walang bisa ang kontrata. Until they turn into legala age! Let my son choose and you're daughter bumalik tayo sa tamang panahon!" Hindi umapila ang lalaki sa sinabi ni rain.

Pero dahil sa pag-ensist ng babeng anak ng sarcedo pumayag si rain na mag-karoon ng temporary na kasunduan. Which is ang kaayusan at suporta ng pamilya sa pamilyang fuente until makapag decide ang dalawang bata in future.

"What ever! hindi ako magpapakasal kung hindi siya." Ngumiti si rain bago sabihin sa bata na sa tamang panahon.

"Kung talagang kayo. Hindi ko pipigilan si thunder." Sinabi ng batang aasahan niya ang pinangako ni rain sa kanya. Bago ito umalis ng makasiguradong ligtas na si thunder mula sa kapahamakan.

Ilang ara, ilang araw ang dumaan bsgo magising si thunder. At sa ilang araw na yun abot-abot ang kabang nararamdaman ni rain bilang ama sa bata.

Ilang araw pa ng gumaling na ng tuluyan si thunder. Malaking pasasalamat nila dahil walang memory lost si thunder sa nangyari o kahit trauma manlang sa nangyari. Pero akala lang nila yun.

Natakot si thunder sa mga babae. Minsan pumasok ang isang nurse na babae sa room niya para magbigay ng gamot. Kinalmot ito ni thunder at pumalahaw ng iyak.

"Stop crying!" Tumahimik sa pag-iyak ang batang lalaki ng dumating ang anak na babae ng sarcedo.

"Para kang baby." Tinigan lang siya ni thunder. Takot siya sa kahit sinong babae pero sa dalawang babar lang siya hindi natakot. Ang grand-grand ma niya at ang babarng kaharap.

Nag-aalala si rain para sa anak. Pero paunti-unti nahiging ayos naman ito. Sabi ng doctor hayaan lang si thunder na makatecover sa nangyari sa kanya.

"Dad! Hanapin mona siya. Nangako ka sakin na bibigyan mo ako ng kom right?" Napatigil si rain at tumitig sa anak. Tatlong araw mula ng magising ito ayaw siyang paalisin ng bata sa tabi niya. Na ayaw din naman gawin ni rain.

"I'll be okay! Hanapin mona siya dad." Ayaw ni rain umalis pero sinabi din ng grand parent niya na tupatin ang request ng bata.

Tatawagin sana ni rain si summer ng makita niya si summer na inakap yung lalaki noon sa beach.

Lalapit si rain sa dalawa ng sumulpot ang mga kaibigan ni summer sa paligid at sinabing walang bakas ni rain sa paligid.

"Gusto ko siya ng buhay at humihinga!" Nanlamig si rain sa boses ni summer. Nakakatakot yun, naka pangi-ngilabot.

"Mag-latag kayo ng pain na isang milyon para sa kanya. Gisto ko siya ng buhay!" Bumaling ang paningin ni kiguro sa direksyon kung nasaan si rain. Hindi nakagalaw sa kinatatayuan si rain.

Akala ni rain katapusan na niya pero hindi nagsalita si kiguro. Tumalikod ang lalaki at sumunod sa mga kasama. Ng lumingon si summer kung saan nakatingin kanina si kiguro. Nakaalis na si rain.

Ng hablutin siya ng hindi kilalang tao. Muntik na siyang mapasigaw dahil sa gulat niya. Nakita niya si yana kasama si kiguro.

"Takas na rain! Walang balak makinig ni summer." Magtatanong sana si rain ng makarinig sila ng putok ng baril. Pinapaalis na isya nina kiguro at yana.

"May tiwala kami sayo rain!" Bulong ni yana bago tumakbo sa kabilang daan.

Mabilis na lumabas si rain ng buliding. Hindi niya akalain na ganu katindi ang galit ni summer sa pamilya niya. Dapat niyang mabago kung ano man ang sinaksak ng taong kasama niya kanina sa utak no rain
As soon as possible. Kung oras nalang pagbabasihan matami pa nun pero para sa kanya napakatagal ulit nung sandali sa kanya.