•I

253 14 41
                                    

•••
Buraya dönmüş olmama inanamıyorum millet!
Kesin dönüş diyemem.
Beni yazmaya bağlayan sizin kurguya olan ilginiz.Sanırım önce onu tartacağım.

"E hani dönmüyordun,bir de drama yaptın!"
diyenleriniz olursa eğer haklılar agahahqjsqb.

Gerçekten bu bölümü çekinerek yayımlıyorum eski halimden eser kalmamış,
e tabii yks geçti üzerimden.
Neyse,lafa daldım.
Herkes bölüme!

•••

"Bir varmış..."

•••

Eğer kadere inanmasaydım,
karşıma çıkmasının ve ona her gün daha fazla bağlanıyor olmamın bir anlamı olmazdı.

Ama inanıyorum.
Bu aşkın,bir gün bana misliyle döneceğine
ve sevildiğimi iliklerime kadar hissedeceğime inanıyorum.

•••

Zilin çalmasıyla birlikte,odamın camına yöneldim.
Yukarıdan rahatlıkla görebiliyordum gelenin kim olduğunu.
Yine doğru tahmin etmiştim.
Ben saatlerdir onu düşünüp ders çalışamazken,o bir de kalkıp evime gelmişti.

Kapıyı açmak için odadan çıktığımda abim de odasından çıkıyordu.

"Ulaş gelmiş."dedik aynı anda.
Artık geliş saatini bile ezberlediğimiz söylenebilirdi.

Daha fazla bekletmemek için aşağıya iniyorduk ancak hâlâ zile basıyordu.
Bazen küçük bir çocuktan farksız oluyor gözümde.

"Çatlama."diye seslendi abim.
"Geldik işte kardeşim."

Abim Atıf ile Ulaş beşikten bugüne diyebileceğimiz dostluğa sahiplerdi.
Üniversiteleri dahil olmak üzere tüm okulları birlikte okumuş,tüm cezaları birlikte yemiş,
tüm hataları birlikte yapmış,
birlikte düşüp,birlikte kalkmışlardı bugüne kadar.

Ben de yanlarında bir prenses edasıyla büyümüştüm.
İki abim varmış gibi hissediyordum hep.
En azından kısa bir süre öncesine kadar.

Onun başarısını örnek aldıkça,
onun gibi olmaya çalıştıkça
ona daha çok bağlanıyordum.
Ve bu bana,yanında kalmakla
uzaklaşmaya çalışmak arasında mekik dokutuyordu.

"Sen gelmiyor musun?"dedi Ulaş
beni düşüncelerimin arasından çıkartıp.

"Nereye gidiyorsunuz?"

"Bırak o ders çalışsın abisi."dedi abim benimle dalga geçerek.
Bazen Atıf'ın salak olduğunu düşünüyorum.
Masanın başına ağlayarak ders çalıştığı günleri o unutsa da henüz ben unutmamıştım.

"Çok komiksin abi."dedim yüzümü sevimsiz bir şekle sokarak.O da bana aynı şekilde yanıt verdiğinde gülüştük.

"Neyse,geliyorum çıkalım hadi.Bunaldım test çözmekten."
Çok çözmüştüm ya.

Biz sitenin aşağısındaki sahaya iner inmez yanımıza tanımadığım bir kız geldi.Onu ilk defa burada görüyordum.

Rivayet |UlRem|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin