Rivayet |UlRem|

•X

Selam kelebekler!
💙🦋

•••

Her şey ne kadar çabuk değişmişti hayatımızda.
1 yıl önce bu zamanlar annemin zoruyla çoktan evden ayrılmıştım.
Ulaş ile bir daha asla yan yana gelemeyeceğimizi düşünüyordum.
Hiçbir şey yoluna girmeyecek gibiydi.

Ama şimdi,
sevdiğim adamla aynı evde kalıyordum,
istediğim okulda istediğim bölümü okuyordum,
üstüne üstlük artık hamileydim de.
Demek ki hayat bazen minik sürprizler yapabiliyormuş bize.

•••

Akşam kontrol için hastaneye gitmiştik.
Eve döndüğümüzde saat epey geç olmuştu.
Uykusuzluktan bayılmak üzereydim.

Üzerimi değiştirirken aynanın karşısına geçtim.
Aylar sonra nasıl olacağımı,karnımın nasıl büyüyeceğini hayal ediyordum.
Elim karnımda geziyordu sürekli.

Beni kendime getiren Ulaş'ın sesi olmuştu.
Duştan çıkmış,giyinmiş,beni izliyordu öylece.

"Sen dünyanın en güzel annesi olacaksın."dedi.

Dudak büzerek baktım ona.
O böyle şeyler söyledikçe duygulanmamak elde değildi.
Yanıma gelip karnıma bir öpücük kondurdu ve pijamamın açıkta kalan düğmelerini iliklemeye başladı.

"Uyuyalım artık sevgilim.
Dinlen güzelce."

Birlikte yatağa geçmiştik ancak kafamda dönüp duran bir sürü şey vardı.
Uykusuzluktan ölecektim ama hiçbirini kafamdan atamıyordum.
Huzursuzca yerimde kıpırdayıp durdum.

"İyi misin aşkım?
Uyuyamıyor musun?"dedi Ulaş uykusundan uyanıp.

"İyiyim canım,uyu sen."

Beni de kollarının arasına sıkıca çekip tek bir santim bile ayrılmama müsaade etmedi.
"Sizsiz uyuyamam."dedi ve saçlarımla oynayarak beni de uyuttu.

•••

Sabah telefonun sesine uyanmıştım.
Efsun defalarca kez aramıştı beni.
Haklıydı çünkü ona haber vermeyi unutmuştum ve büyük ihtimalle o da kötü bir şey olduğunu düşünüp endişeleniyordu.
İyi kızdı Efsun.
Umarım şans onu da bulurdu.

"Alo."dedim uykulu sesimle.

"Günaydınlar hanımefendi."dedi dalga geçer gibi.
Ardından sesi sitem edercesine ciddileşti.
"Kızım,insan bir haber verir!Dünden beri meraktan öldüm.Sabahı sabah ettim de aradım hemen!"

"Efsun kuşum."dedim uzata uzata.
Kendimi affettirmeye çalıştığım ses tonumdan belliydi.
"Hani ben hamileyim ya,bu seferlik affetsen."

"Tamam çitlembik tamam."dedi o da gülerek.
"Junior Astepe'ye dua et sen."

Yarın görüşmek üzere sözleşip kapattım telefonu.
Ulaş ise yanımda hâlâ uyuyordu.
Elimi yüzüne koyup nazikçe okşamaya başladım.