4

112 17 13
                                    

Yumuşak bir yerde uzanıyordu. Bunun toprak olmasını hem istiyor hem de istemiyordu. Eline uzanan eli hissettiğinde gözlerini yavaşça açtı.
Elin sahibini görünce elini çekti ve ayaklanmaya çalıştı. Wonwoo buna izin vermedi.

"Kendini yorma, bir kaç gün rahatça dinlen diye izin aldık. Hayranlar da endişeli ama hallettik."

Jonghan, her kelimeye ayrı tepkiler veriyordu. Karşısındakinin kim olduğuna mı daha çok şaşırsa hayran kelimesine mi bilemedi
Onun istediği bu değildi gerçekten sadece aynı şekilde hayatına kaldığı yerden devam edeceğini düşünmüştü fakat tamamı ile değişmişti her şey.

"Bak, ben dinlenmek istemiyorum, işim var." dedi. Uzandığı yataktan çıkarken.
Wonwoo, onu engellemedi, yalnızca ne yapmaya çalıştığını çözmek istedi.

"Jeonghan, sorun ne? Başını vurmamışsın, gayet sağlıklısın ama eskisi gibi davranmıyorsun, eskisi dediğim on dört saat öncesi... Bana anla-"

Kendi fotoğrafına odaklandığını fark edince konuşmayı bırakıp, ona yaklaştı. Sanki kendi fotoğrafını ilk defa görmüş gibi bakıyordu. Sonra odanın kenarında sergilediği ödüllere yaklaştı, o da takip etti.

"Odanı hiç incelemedin mi?" dalgayla söylediği soru karşısında, Jeonghan başını olumsuzca salladı.

Wonwoo sabır istercesine yatağa oturdu.

"Ben buraya tekrar geldim, yani öl-ahh!" başında hissettiği acıyla ellerini başına götürdü. Gözlerini kapadı. Ona yaklaşan meleği gördü

"Tekrar dünyaya dönmen ile ilgili kimseye bir şey söylememelisin Jeonghan, yoksa cezalandırılırsın!" dedi melek.

"Zaten bu bir caza!" diyerek bağırdı. Gözlerini açtığında Wonwoo, ellerinden tutup, yatağa çekiştirdi.

"Tanrım... Senin sorunun ne? Beni çok endişelendiriyorsun. Hemen hastaneye gidiyoruz." üzerine ceketini giyinirken telaşla konuştu.

"Hayır, iyiyim. Sadece birden başım ağırdı, uyursan daha iyi olurum." dedi.

Wonwoo başını sallayarak odadan çıktı.

Yalnız kalan Jeonghan yatağına uzanarak ne yapacağını düşünmeye başladı.

Tamam, şu an bir idoldı ve ne seungcheol'ü ne de ailesini görebilmişti.Yok olmuş gibilerdi veya kendisi başka bir gezegene gönderilmişti. Bu ona imkansız gelmiyordu doğrusu.
Kime nasıl ulaşabilirdi gram fikri yoktu. Ovuşturduğu başından ellerini çekerek masanın üzerindeki suya ulaşmak istediğinde telefonunu görünce hemen rehbere girdi. Anne ve babasının numarası vardı. Annesini aradı. Telefon açıldı.

"Anne?"

"Alo, Hannie?" dedi annesi

Jeonghan derince bir nefes verdi. İşte sonunda birini bulmuştu.

"Anne, babam yanında mı? Siz nerdesiniz? Neden sizi bulamıyorum?" diye sordu

"Oh Hannie, Çindeyiz bunu biliyorsun. Tabii ki bulamazsın bizi arayp, sorduğun mu var?" demiş ve sonda bir kahkaha atmıştı.

Jeonghan daha fazla konuşmadan telefonu kapatmıştı. Şimdi Seungcheol'ü aramalıydı. Rehberi dolaştı ama bulamadı. Numarasını aradı öyle bir numara olmadığı söyleniyordu. Hayal kırıklığıyla telefonu bir kenara fırlattı.

Böyle olmamalıydı, ailesini bulmuştu onu da bulmalıydı. Dolan gözleriyle attığı telefonu yerden kaldırdı. Menejer Wonwoo yazan numarayı aradı.

"Wonwoo, bana Choi Seungcheol'ü bul."dedi ve kapattı.
Google girdi.Belki de onun da hayatı değişmişti diye düşündü ve  bir haber vardı sadece haberin detayı için siteye girdi. Genç bir çiçekçinin haberi yapılmıştı haber olmasının sebebi de gerçekte bir uyuşturucu yetiştirici olmasıydı ama çiçekçinin ismi yazmıyordu haberin sonuna geldiğinde yorumlardan birinde Seungcheolden bahsedildiğini gördü. Anonim bir hesap uyuşturucu yetiştiren kişinin Choi Seungcheol olduğunu söylüyordu ayrıca sadece bununla da sınırlı olmadığını yazmıştı. Jeonghan nasıl bir bataklığa düştüğünü çözemedi. Eğer uyuşturucu işi varsa neden tutuklanmamışti veya neden hâlâ dükkan açık görünüyordu. Bunun asılsız bir haber olmasını diledi aksi takdirde Seungcheol ulaşması zor olacaktı.

Çalan telefonuyla düşüncelerinden sıyrılıp, aramayı yanıtladı.

" Choi Seungcheol dediğin kişi sıradan bir çiçekçi ayrıca uyuşturucu olayları varmış tabi bunu inkar etmiş ama polisin gözü üzerindedir. Böyle birini neden araştırmamı istedin? "

"Bir çiçek buketi almak istiyorum."






Cheol için bunu son anda düşündüm evet mükemmel bir meslek benim bebeğim için 🌺bunu yazarken noktalama işaretlerine dikkat edeyim deren iyice batırıyorum o yüzden etmemeye çalıştım angie hocam😉🌷

erased | jeongcheol Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin