Merhaba arkidisler Nasılsıniz? Ben çok iyiyim. Şuan saat 20:42 :D Neyse yaa siz hikâyemi okuyun...
Medya:Atsushi'nin annesi ve sensei'nin küçük iken çekildiği resim.
Soluk soluğa uyandım. O adam kimdi? Beni nereden tanıyordu? Ben kime benziyordum. Biri bana yardım etsin... Lütfen... Yatağıma tekrar girdim ve uykuya ve kabusların içine daldım...
__________________________________________________________________
-Git burdan!! Kaç!! Atsushi koş!! Arkana bakma bile!!! Sadece koş!!
-Anne-
-Atsushi koş dedim sana. Geliyorlar. KAÇ ATSUSHİ!!! KOŞ!
Koşmaya başladım nereye gittiğimi bilmiyordum. Önüme iki tane adam çıktı. Birisi beyaz saçlı ve maskeliydi. Diğeri ise uzun siyah saçları olan biriydi. Siyah saçlı olan:
-Bir şey mi oldu ufaklık? diyip gülümsedi.
-A-
Daha cevap veremeden çığlık sesi geldi. Ben dona kaldım. Anneme bir şey oldu. Tam o yöne koşuyordum ki adam kolumdan tuttu. Sen burda bekle diyip çığlığın geldiği yöne doğru koşmaya başladı. Diğer adam benim yanımdaydı. Beni bir yere götürdü. Sanırım hastaneydi. Bir kadın bana bir şey verdi ve bir anda uyku bastı. Adamın kollarında uyuya kaldım.
__________________________________________________________________
Gözlerimi açtığım anda evden fırlayıp koşmaya başladım. Hokage heykellerinin tepesine çıktım. Ağlamaya başladım. Sanırm çıldırıcaktım. O rüyadaki kişi bendim değil mi? O kadın da annemdi... Peki beni kurtaran kişi kimdi? Beyaz saçlı kişinin kim olduğu çok bariz.Bu Kakashi Sensei idi. Ama diğeri... Sanırım Kakahi Sensei'yi bulmam lazım. Ama ilk önce sensei'imin yanına gideceğim.
------------------------------------------------------
Kapıyı çalmaya başladım. En sonunda açtı. Direk ona sarıldım. Ve ağlamaya başladım. Şefkatle "Ne oldu Atsushi?" dedi. Cevap vermiyordum sadece ağlıyordum. Beni içeri aldı. Bir bardağa meyve suyu koydu ve bana verdi. Ona ne soracağımı bile bilmiyorum ki. "Hadi anlat bakalım" dedi. Sessizce "K-kabus" dedim. Sesim titremişti. "Ne gördün Atsushi?" Bir anda ciddileşmişti. Ona rüyamı anlattım. Sonra ciddi suratı gevşedi. Sanırım başka bir şey anlamıştı. "Sensei Kakashi sensei'nin yanındaki kişi kimdi?" "Uchiha Sasuke'nin abisi."dedi. Biraz daha durdum. Bana burda kalmayı teklif etti. Ben başta istemesem de sonra kabul ettim. Bana yatak hazırladı. Ona teşekkür edip yatağıma girdim. Gözlerim kapanıyordu. Ama uyumak istemiyordum. Düşünmek istiyordum. Tabii uykum buna izin vermedi. Ve uyuya kaldım.
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Uyandığımda burnuma mis gibi kokular geliyordu. Yatakta doğruldum. Kalkıp sensei'imin yanına gittim. Mutfaktaydı. Ona Günaydın dedikten sonra ben artık gideyim dedim. Ama izin vermedi. Önce yemek ye sonra gidersin dedi. Kafamı salladım. Yemek yerken "Sensei izin vermesini ama bugün antrenmana katılmayabilir miyim?" dedim. Biraz şaşırdı. "Neden?" dedi. "Şey Kakashi Sensei'ye bir şey soracaktım da." Bana biraz donukça baktı. Yavaşça "Tamam " dedi Suratında donuk bir ifade vardı. "Sensei iyi misiniz?" Açıkçası biraz endişelenmiştim. "Iyiyim hadi kahvaltıya devam edelim" dedi. Ben de devam ettim. Ama her dakika ona bakıyordum. Sonra ayrılıp evime gittim. İçeriden sesler geliyordu. Naruto sanıp direk daldım. Onu dövmem lazımdı sonuçta. Ama içeri girdiğimde kimse yoktu. Hayır vardı. Çakrasını hissediyorum. Kimse yokmuş gibi davranıyordum. Gidip odama çantamı hazırlamaya başladım. Gizli gizli elime Kunai aldım. Ve Çakrasının yoğun olduğu yere gittim. Veeee seni buld- ha nerde bu? Sanırım biraz kafam karıştı. Dışarı çıkmadan önce tekrar kontrol ettim evi. Sonra Kakashi Sensei'nin evine gittim. Kapısını çaldım. Açmadı, ben de birkaç kez daha çaldım. Tam dönerken kapı açıldı. Döndüm. "Yo! Bir şey mi oldu Atsushi - san? " "Şey ben bir şey soracaktım da." "Sor ozaman." "Sensei siz beni şey olduğu gün.. Annem öldüğü gün beni kurtarmıştınız ya. O gün ne oldu anlatabilir misiniz?" Bana uzun bir süre baktı. Sonra "Tam olarak ne öğrenmek istiyorsun Atsushi san?" dedi. "O gün bize kim saldırdı. Hem annem çok güçlü bir ninjaymış. Nasıl onlardan okadar korktu? Ve beni kurtardığınız gün yanınızda biri daha vardı. O anneme yardım etseydi onlardan kurtulamaz mıydılar? " "Bak Atsushi - san bilmediğiniz ve bilmemeniz gereken şeyler var. Eğer Hokage-sama bana ona söyle derse anca söylerim." Cevap bile vermeden arkamı dönüp yürümeye başladım. Ne olabilirdi ki bu kadar gizli olan. Herkes benden bir şeyler gizliyordu. Ve şuan kendimi çok yalnız hissediyorum...
