eclipse | chanlix

{0}

Tanrı Güneşi, Güneş sistemindeki gezegenleri yarattı, sonra bazıları için bir uydu yarattı. Dünya'nınki Ay'dı, bense kendimi Ay'a benzetip Ay olduğumu söylerdim. Tek görevim sıradan bir uydu olmak sandılar ama benim omuzlarımda Dünya'nın taşıyamayacağı bir yük vardı.

Tanrı böyleydi, insanlar yetmezmiş gibi olduğu yerden uzayı da izler, kontrol ederdi. Bir filmin yönetmeni, bir kitabın yazarı gibiydi. Yaşayamadığı her şeyi insanlara yaşatır, deneyimleyemediği her şeyi insanlar sayesinde deneyimler, bundan da zevk alırdı. Bazı şeyleri istediği gibi yapar, bazılarını da bize bırakırdı. Ortak bir ad bulup buna da kader derdi ama ben inanmazdım, evren inanmazdı. Evren inanmazsa tanrı bir şey yapamazdı. Her şeyi yaratıp hepsini tek tek kontrol ederdi de, evrenin tamamına aynı anda gücünü yettiremezdi. Onu inandırırsam tanrıyı yenerdim, evreni inandırırsam her şeyi yapabilirdim ve evren bana hep inanırdı.

İnanmadığım çok şey vardı ama inandığım şeyler yoktu. İstesem de inanamazdım çoğu zaman. Tanrıya inanmadığımı söylediğimde evren bana kızardı. Bana tanrının her şeyi yapamadığını bil ama ona inan derdi. Benimse inanmak için bir sebebim yoktu. Onca yıl boyunca kimse tanrının gücüne ve varlığına inanmam için bir sebep vermemişti.

Evren yine de beni severdi, bana karşı sevgisi bir annenin çocuğuna olan sevgisi gibiydi. Tanrı aramızdaki bağı kıskanır, beni yarattığına lanetler okurdu ama ona kafa tutup beni yok edemezdi. Bense inanmadığım tanrıya ve inandığım tek şey olan evrene yalvarırdım her gün, inanacak bir şeyler bulabilmek için. İnançsız yaşanmazdı çünkü, bunu en iyi ben bilirdim.

Ben Ay'dım, her yerimde kusur saydığım kraterlerim vardı. Hatta ben tamamen kusurlardan yaratılmıştım. Tanrıya inanmasam da bazen beni neden böyle yarattığını sorardım. Her ne kadar tanrıya inanmam deseniz de içinizde bir şeyler inanırdı, ben inanan kısımlarıma ve tanrıya sinir oldum hep, kin tuttum.

***

Giriş bölümü böylece bittii

Bu kurguyu çok seviyorum daha önce kitap veya fic yazma denemelerim oldu ama hiçbirinin sonunu göremedim. Bu sonunu gördüğüm ilk kurgu olsun istiyorum ve yazmaya ne kadar alışkın olsam da, bu konuda kendimi geliştirmiş olsam da kitap yazıyor olmak büyük bir sorumluluk. Kısa ve saçma olmasın, uzun olup sıkmasın istiyorum. Umarım istediğim gibi bir şey yazabilir ve bu kitabı kurgularken hissettiğim şeyleri size gecirebilirim.

Gerçekten daha fazla ne diyebilirim bu fic hakkında bilmiyorum sadece benim için çok özel o yüzden umarım seversiniz çokça