Arkadaşlar bu bizim ilk çalışmamız umarız beğenirsiniz.
Nihayet okul kapandı 15 günlük tatil başladı. Babamın bu 15 gün için kendine göre mükemmel bir planı vardı. Beni sıkıcı tatillerden birine götürecekti. Tatillerden nefret ederim aslına bakarsanız her şeyden nefret ederim. Neyse o sabah kalkıp uçağa yetişmek için hazırlanmaya başladım. Bir kot pantolon ve mavi bir gömlek giydim. Aşağıya indiğimde " kahvaltı yapmayacak mısınız Ceyhun Bey " diyen Nurgül teyzeye aldırış etmeden Şoförümüz Demir ' e arabayı hazırlamasını söyledim. O tatile gitmek istemiyordum hem de hiç söylediğim gibi tatillerden nefret ederim. Nefret etmediğim tek birşey var o da popülerlik. Herkesin beni tanıması , bütün kızların gözdesi olmam falan hoşuma gidiyor.
Evden çıkıp arabaya bindim. Sonunda havaalanına gelmiştim ama o uçağa binmeyecektim. Demir abiyi yollayıp havaalanına girdim. Demir abinin gitmesini bekleyip dışarı çıktım. Telefonum çalıyordu. Arayan babam dı tabiki de açmayacaktım. Babam beni sadece işi düştüğü zaman arar beni merak etmezdi. Telefonu sessize alıp bir sigara yaktım. Arada sırada kimsenin beni tanımadığı kuytu köşelerde içerdim genellikle. Telefonum yine çalıyordu. Yanlışlıkla açınca konuşmak zorunda kaldım.Arayan numara babamındı ama duyduğum ses babama ait değildi ve bana kötü bir haber vermişti. Telefonda duyduklarıma inanamadım. Babam silahlı saldırıya uğramış ve çok kan kaybediyormuş. Hangi hastaneye kaldırıldığını sordum ve hemen bir taksi çevirdim. İşi babamın rakiplerinden birinin yapmış olabileceğini düşündüm. Çünkü babam çok hırslı bir adamdı. Babam hep kendini düşünür ve başarıya çok önem verirdi. Yenilmeye hiç gelemezdi. Onun için çevresindekileri insanların Ne hissettiklerini ne düşündüklerini önemli değildi. Eğer o onun doğru olduğunu düşünüyorsa o şey doğrudur. Yanlış olsa bile. Bu yüzden ondan nefret ediyordum. Doğduğumdan beri pahalı oyuncaklar , pahalı giysiler aldı bana ama ben ondan bunları değil sadece ve sadece birazcık birazcık da olsa sevgi istiyordum. Ama o hiçbir zaman beni sevmedi. Beni seviyor gibi görünüp hiçbir zaman sevmedi.
Bu düşünceler aklımdan geçerken hastaneye ulaşmıştım. Taksiciye parasını uzatıp hızlıca indim. Babamı kaybetmek istemiyordum. O beni ne kadar sevmesede ben onu birazcıkta olsa seviyordum. Hangi erkek babasını sevmez ki . o benim kahramanımdı...
Yani küçükken şimdi sadece bir oksijen israfı. Böyle düşünmeme rağmen babamın ölmesini istemiyordum. Karşıdan gelen hemşireye babamı sordum o da babamın yarım saatten beri ameliyathanede olduğunu söyledi. Beklemeye karar verdim beklerken susadığımı fark ettim ve yukarıdaki cafeterya ya çıktım.fakat oturacak tek bir yer vardı. Cafeteryada sadece bir kızın yanında yer vardı ve kızın ne düşüneceğini önemsemeden yanına oturdum. Kız kalkmaya hazırlanırken ona adını sordum." bunu neden soruyorsun?" diyince Seni kendime yakın buldum demek geldi içimden ama tabiki de yakın olamazdık. Ben ünlü Vural Holdingin sahibinin oğluydum. O ise kim bilir kimdi ?
SELAMM! HİKAYENİN DEVAMI ÇOK KISA ZAMAN DA GELECEK !!
EMEĞE SAYGI ARKADAŞLAR . OKUYANLAR VOTE YAPABİLİR Mİ ?
AYRICA YORUMLARINIZI DA BEKLİYORUZ . ☺☺❤
