Sarılamadık

6. Bölüm - Aşk Mısın Be Adam ?

En sevdiği t-shortü giydim o gün. En sevdiği şeyleri yaptım. Sonra sordum içimden. "Aşk mısın be adam ?" Aşk mıydı gerçekten ? Beynimi yedim. Sabahlara kadar düşündüm ve "Sen aşksın adam. Eğer aşk olmasan nasıl tutulurum sana böyle ? Evet adam. Evet. Kesinlikle aşksın sen." Dedim. Sonra duvara bakarken yüzü belirdi karşımda. Gözlerim doldu. Aklıma geçirdiğimiz iyi kötü günler geldi. Kitlendim. Birden telefon çaldı. Arayan en yakın arkadaşımdı. Açamadım telefonu. Kımıldayamadım bile. Arkadaşıma mesaj attım. " Arama." Diye. Aramamalıydı. Sonra hızlıca hazırladım. Dışarı çıkmalıydım. Odamın duvarları üzerime geliyordu. Telefonumu alarak evden çıktım. Yolda arkadaşımı gördüm. "Noldu ?" Dedi. "Duvara bakınca yüzü belirdi. Kitlendim." Diyemedim. Sadece "Yok bir şey" diyebildim. Klasik soruyu sordu. "İyi misin ?" Dedi. "Değilim" diyemedim. Kısılmış sesimle "Evet" dedim sadece. "Onu özledin mi ?" Diye sordu. Hiç düşünmeden "Hayır" dedim. Çünkü düşünürsem gözlerim dolar. Ellerim titer. Yine kitlenirim. Hemen sessizce hızlı adımlarla ayrıldım oradan. Kulaklıklarımı takarak parka doğru yürüdüm. Düşünmemeye çalıştım onu. Parka gelmiştim artık. Bir anda gözümde parkta geçirdiğimiz gün belirdi. Bu sefer ağlayabildim. Ağlamasam kitlenecektim. Oradan da hızlıca ayrıldım. Eve koşarak gittim. Ve hemen televizyonu açarak uzandım. Uzandıktan 5 dakika sonra uykuya daldım. Rüyalarıma girdi bu sefer. Hiç gitmedi. Karşıma çıkmasada aklıma çıktı. Kalbime çıktı. Kalbime ve aklıma çıktığın kadar karşıma çıksaydın keşke be adam.