Kumar banginho

Kumarhane

Minho

Chan yanıma gelip "Bu gece kumarhaneye gideceğiz ona göre kıyafet aldım senin için." dedi. Kafamı tamam anlamında sallayinca boynumda nefesini hissettim

" Konuş benimle." dedi fisildayarak.

"Peki" diye gecistirdim çünkü yanımda durmasını istemiyordum. İreh'in işi yüzünden kahvaltı yapamamistik bu yüzden soğuyan şeyleri ısıttık ve sofraya son eksikleri ekleyip sofraya oturduk.

Herkes farkli işlerle uğraşıyordu mesela; Chan İreh ve Dosie kumarhane hakkında konuşuyor arada bana bakıyor sonra konuşmaya geri dönüyordu.Jisung benimle konuşuyordu, Seungmin ve Jeongin muhabbet ediyordu, Felix, Hyunjin ve Changbin iş konuşuyorlardı.

•••••••••••••••

Kahvaltıyı yapmıştık ve biraz daha oturup gitmişlerdi. Chan yanıma geldi ve televizyonu açtı. Kanallarda güzel bir şey olmadığı için netflixe bakıyorduk.

Chan "Ne izlemek istersin?" diye sordu. Ben karar veremeyeceğim için "sen seç." dedim. Dediğimi yaptı ve bir korku filmi açtı.

Sonra gidip perdeleri kapattı ve içeriyi iyice karanlık yaptı. Film ilerledikçe Chan'a biraz daha yaklaşıyordum. O da beni hiç bozmadan kolunu omuzuma attı.

Film bitince kendimi başımı Chan'in göğsüne yaslamıs kollarimi beline sarmış bir şekilde buldum. Tam başımı kaldiracaktim ki beni durdurdu.

"biraz böyle kalalım."

Bende halimden gayet memnundum bu yüzden kafamı tamam anlamında salladim.

••••••••••••••••

Saatler geçmişti ve şu an kumarhaneye gitmek için hazirlaniyorduk Chan bana yarısı transparan bir gömlek ve siyah pantolon almıştı. (Abo yazar ne yapma boyle seyler)

Chan da siyah bir gömleğin ilk iki düğmesini açıp altına siyah pantolon giymişti.

Açıkçası çok yakışıklı duruyordu.

Kapı çalmaya başladı, Felix ve Jisung gelmişti. Onlarla beraber dışarı çıktık ve arabalarimiza bindik. Chana daha ne kadar yol kaldığını sorduğumda "15 dakika var güzelim" cevabını aldim.

Kumarhanenin önüne gelmiştik Chan kumarhanenin kapısını 3 kere tiklatti ve pencere gibi bir şey açıldı "Parola?" diye sorduğunda Chan adama bir şeyler fisıldamıştı.

Adam kapıyı açıp saygıyla eğildi. Chan bana kolunu uzattiginda anlayıp koluna girdim. İçeri geçerken kulağıma "Sakın ben ve arkadaşlarım haricinde biriyle konuşma ve yanımdan ayrilma" diye fisıldamıştı.

Başımı tamam anlamında salladim ve kolunun sıkılması bir oldu ardından gülümseyerek "Kelimeler Minho kelimeler" dedi. Bende "Tamam"dedim.

Çocukların yanına gittiğimizde İreh Chan'in kulağına "137. oda" diye fısıldadı. Chan da bana dönüp "Benim ufak bir işim var bebeğim sen jisungların yanından ayrılma " dedi. Hemen dudak büzüp "Hayır hayır seninle gelmek istiyorum!" dedim. Tabiki bu savaşı ben kazanmıştım.

137. odaya girdiğimizde birden Karinanin yüzünü görmem bir oldu. Koşarak ona sarildim. Uzun zamandır babam yüzünden gorusemiyorduk ve onu gerçekten çok özlemiştim.