Okulun son günü gelmişti, Jisung ve Felix erkenden buluşacakları için karnelerin verilmesine bir saat kala okulun önüne gelmişlerdi. Felix Jisung'a uzunca baktı ve gülümsedi.
"Güzel olmuşsun." Jisung bu şefkat dolu ses karşısında tutsak olduğunu tekrar anladı ve sadece gülebildi. Daha önceden yürüdükleri yolları yürüdüler ve okulun arkasındaki yere vardılar. Şehrin kalabalığının aksine sessiz bir yerdi burası. Küçük bir kaldırım, teller ve ucu bucağı gözükmeyen bir manzara vardı. Baktıklarında köye benzeyen bir yer görüyorlardı, ağaçlar ve küçük müstakil evler vardı. Biraz ileride dikilmiş binalar ve arabalar geliyordu, daha ileride ise sadece rengini belli eden deniz vardı. O gün gökyüzü en açık mavisine bürünmüş, güneş parlak ışıklarını manzaraya kusursuz bir şekilde vurmuştu.
Kaldırıma oturdular, oturdukları sokak çoğunlukla sessiz olurdu. Araba ya da insan nadiren geçerdi. Felix Jisung'a sorup bir şarkı açtı güzel anlarına ithafen,
LP-Lost on You
Kimse olmadığı için şarkıya kulaklıksız açmışlardı. Felix'in gözleri doldu, geçen kocaman bir sene aklında dalgalandı ve yanındaki oğlana içinden teşekkürlerini sıraladı. Sözlere gerek olmayan bir andı, her şey hissediliyordu.
"Ağlamak istiyorum." Dedi Felix, Jisung düşünmeden cevapladı.
"Ağla, tutma içinde." Felix gözyaşlarını usulca dökerken Jisung sadece manzarayı izledi, yanındaki genci rahatsız edemezdi. Destek olması veya teselli etmesi gereken bir an değildi bu, o gözyaşlarını akıtırken yalnızca yanında olup susması gereken bir andı.
Jisung derince iç çekti, ağlamak istese de yapamıyordu. Yerden küçük bir taş parçası alıp yere tarihi kazıdı. Daha sonra Felix taşı alıp yere bir şeyler yazdı.
Kelebeklerinizi kaybetmeyin.
Yazdıkları taşı ordaki bir toprağa gömdüler, huzur dolu bir andı. Acılarla dolu bir sene, kaybolan kelebekler, sıkılan kalpler o an çözüldü ve mavi gökyüzüne karıştı. Söylenmedi hiçbir şey lakin gömüldü tam oraya.
O günün sonunda Jisung tamamlanmış hissediyordu, hayatında başka bir şey istemiyordu. Sadece Felix'le sessizce oturup dünyayı seyretmek istiyordu. Felix ise bir daha kaybetmedi kelebeklerini, kelebeği Jisung olmuştu ve kaybedeceği son şey bile değildi artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Happines is a butterfly -jilix- (√)
FanfictionMutluluk bir kelebek ve ben o kelebekleri hep kaybederim. [Lana Del Rey-Happiness is a butterfly.]
