DARK SECRETS SERIES: Tainted Obsession [COMPLETED]

CHAPTER NINE

MASAKIT ang ulong bumangon si Maruja mula sa kanyang kama kinaumagahan. Halos sabunutan na niya ang kanyang sarili, dala iyon ng hangover niya. Ginusto niya ito wala siyang karapatan para magreklamo. Dahan-dahang nagsalubong ang kanyang kilay ng maamoy ang pamilyar na amoy. Hanggang sa nilibot niya ang tingin sa buong paligid. Napailing siya, hindi makapaniwala sa nakita. Agad siyang umalis sa kama.

Hindi sa 'kin ang kwartong ito, lalong-lalo na't hindi ito ang kwarto ni bekebop.

"Ziegfred?"

"Tsk! I'm here in front of you waiting for you to look at me but you're there calling and looking for someone that it's not even here. Baby, you hurting me."

Maruja were as good as dead when she heard a baritone familiar voice. When she look up she saw Adam was leaning near the door frame, looking so dangerously handsome with those pajamas and clean cut hair and reddish lips.

"Adam? Anong ginagawa mo dito? Paano kang nakapasok sa kwarto ko?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Now, you're owning my room? What next, baby?"

Mabilis niyang nilibot muli ang buong paligid. Lahat nga ng gamit doon ay panlalaki. So this is his room, huh? Paano siyang napunta dito? Did she call him last night? Ngunit ang naalala niya ay si Ziegfred ang kasama niya. Wala sa alaala niya na tinawagan niya ito.

Tinitigan niya ito. But why is he acting like that? Para itong walang ginawang mali. Para itong walang hinalikan. Kumuyom ang kamay niya, bigla nagbago ang pakiramdam niya. Alam niyang napansin iyon nito dahil bahagya itong napaayos ng tayo, maamo at inosente ang mukha na nakipagtitigan sa kanya.

Bakit Maruja? Anong mali doon sa ginawa niya? Ang mas mali ay ang ginawa niyong dalawa. Alam niyang fiance ito ng Ate niya ngunit hinayaan niyang may mangyari sa kanilang dalawa. Kailangan niya itong iwasan, kailangan niya itong layuan. Alang-alang sa mararamdaman ng Ate niya kapag nalaman ang ginagawa nila.

If she don't walk away now, she know she would end up crying your heart out. So she take the first step bravely. "Well nevermind. I need to go. Hindi ko alam kung paano akong napadpad dito sa'yo samantalang kasama ko kagabi ang kaibigan ko. But thank you for taking care of me!"

Pigil ang luhang naglakad siya. Mukhang natigil pa ito. Napayuko siya ng dumaan siya sa gilid nito. Mabuti na nga lang at nagkasiya sila sa pinto nito.

"Baby ..."

Nakalampas na siya dito kaya napatigil siya sa paglalakad. Sumisikip ang dibdib niya. Doon sa kanyang pwesto, sa oras na iyon inaamin niyang mahal niya rin ito. She blink the threatening tears away. Tell her heart to stop beating pain for a moment. She turn around with a gentle smile on her lips, scratch her head and keep her composure.

"Let's forget each other, Adam. Kalimutan na natin kung ano mang nangyari sa pagitan natin. It was all wrong, a mistake."

Nakita niya ang pagkagulat nito hanggang sa mawala ang emosiyon nito, naging blanko ang tingin sa kanya. "Kalimutan na lang? Gano'n gano'n na lang iyon?"

"Yes, Adam!" aniya. "Gano'n lang iyon. Wala din namang patutunguhan pa ito! Ikakasal kana kay Ate, please consider her feelings if she knew about us! Kaya please, let's just stop this." Agad na siyang dumalikod.

Ngunit hindi pa siya nakakababa ng handan ay hinila na siya nito. He carry her a bridal style. Kahit anong pumiglas niya dito ay lalo lamang humigpit ang pagkakahawak nito. Adam drops her on his bed. Muli na naman nanoot ang amoy nito sa kanyang pang-amoy. His room smells like him. Divine and masculine. Maruja sobs filled his room. It gets louder when he kneels in front of her. He jails her hands inside his large one's, plays with the spaces between your fingers.