DARK SECRETS SERIES: Tainted Obsession [COMPLETED]

CHAPTER THIRTEEN

LIFE isn't easy with Maruja. When she was a child she always felt lonely and hurt. Umabot na rin siya sa puntong gusto na niyang sumuko sa buhay. Ngunit sa kabila ng paghihinagpis niya may mga taong dumating para hilahin siya para makaahon. They're the reason why she become strong and fighting with this rought life. Sila ang naging takbuhan, kasangga at nagpapatatag sa kanya.

Ziegfred and Arvin came to her life unexpectedly and become her home and safe haven. Naging masaya ang buhay niya kahit wala ang magulang niya. She's genuinely happy with her new family. Ngunit nang mawala si Arvin pakiramdam niya ay nalumpo na siya, nahirapan na makaahon sa pagkakalugmok. Paulit-ulit na nasaktan, paulit-ulit na nabigo pero paulit-ulit na lumalaban kahit na walang kasiguraduhan kung may kahahantungan.

Hindi maiwasang napatitig siya sa matiwayas at malinaw na tubig dagat. Hindi niya alam kung saan siya dinala ni Ziegfred ngunit alam niyang nasa probinsiya sila. Away from her family and to the person she love. A small smile plastered from her lips when she remembered how Adam ignore her that day. Naintindihan niya ang pag-aalala nito sa Ate niya, ang hindi lang niya matanggap ay ang pag-ignora nito sa kanya kahit anong tawag niya. He called her many time when the night come. Parang doon lang talaga siya nito naalala.

Hindi niya inaakala na totoo ang sinasabi nila na mabilis masaktan at mababaw ang emosiyon ng mga buntis. Dahil nang araw na iyon ay pinutol niya ang komunikasyon nila ng binata. She off her phone and throw it somewhere. She was hurt and mad.

Four months have past yet the pain was still there like it happened yesterday. The words that her Mom said, paulit-ulit na naririnig niya iyon kapag nag-iisa siya. Ziegfred always make her happy kahit minsan ay sinusumpong siya ng kasungitan dala ng pagbubuntis niya. Hinaplos niya ang may kalakihang tiyan niya at napangiti nang mapait.

"Maruja anak? Halika na't kakain na tayo." Napalingon siya sa boses na kanyang narinig.

Napangati ng makita si Mama Lucil niya. Nakilala nila ang ginang isang linggong pananatili nila dito. Ito ang tumulong sa kanila ni Ziegfred, inalagaan at minahal na parang tunay na anak. Dito niya naramdaman ang pagmamahal ng isang magulang. Mabilis niya itong nakagaanan ng loob. Ngunit minsan ay halos hindi siya makatingin dito dahil may oras na nagiging kamukha ito ni Adam. Siguro ay masyado lang niyang namiss ang binata. Mama Lucil insisted that she will call her Mama instead of other name.

Pinatira siya nito sa bahay nito. Minsan lang naman umuuwi ang asawa nito dahil sa negosyo nila sa ibang bansa. May tatlo itong anak, dalawang lalaki at isang babae. Ang babae niyang anak ay mayroon ng pamilya. Ang pinoproblema lang nito ay ang dalawa niyang lalaki, na ngayo'y parang wala pang planong mag-asawa.

"Nariyan na, Ma."

Nang dumating si Ziegfred dala ang kanyang mangga ay sabay-sabay silang kumaing tatlo. Hindi siya hinayaan ng ginang na kumain ng mangga haangga't hindi kumakain ng agahan.

"May gusto ka pang kainin, babae?" Tumabi sa kanya si Ziegfred at tinitigan siya habang kumakain. "Tumataba kana."

Natigilan siya sa pagkain at nanlalaki ang matang nilingon ito bago sinulyapan ang mga braso. "Kailangan mo pa bang ulit-ulitin? Noong isang araw ay sinabi mo na 'yan sa 'kin."

Nang tumawa ito ay inis niyang binato ito ng unang nadampot niya. When she saw her Mama Lucil walking towards their direction, she immediately stand. Sinalubong niya ito bitbit ang platong may mangga at bagoong.

"Mama, inaaway na naman po ako ni Ziegfred," sumbong niya.

Pinagsabihan naman ito ng ginang. Napalabi siya at napairap dito. Napaka swerte nila dahil nakilala nila ito. Kaya minsan kapag umaalis si Ziegfred upang asikasuhin ng palihim ang kompanya nila ay ito ang nagbabantay sa kanya. Ni minsan ay hindi siya pinabayaan nito.