ටේහියුන්ග් නිදාගන්න ලෑස්ති වෙලා ඇදට නගින්න හදද්දි නිකමට වගේ ජනේලෙන් එළිය බැලුවා...
එදා වගේම අදත්... Mr.unknown එළියේ...
Mr.unknown ව දැක්කම ටේට ලාවට හිනාවක් ගියා. ටිකක් වෙලා Mr.unknown දිහෑ බලන් හිටපු ටේ ඇදට පැන්නෙ හොද නින්දක් දානවා කියලා හිතාගෙන..
ටේහියුන්ට පැය දෙක තුනක් ඕන්නම් නින්ද යන්න ඇති. එකපාරටම නිඩ්ජාගෙන හිටපු ටේ ගැස්සිලා ඇහැරුණෙ අකුණු සද්දෙකට.
එළියෙ හෙණ හයියෙන් වහිනවා.. අකුණු ගගහා... ටේ මේ වගේ වෙලාවල් වලට ආසයි.. එළියෙ හොදටම ගොරව ගොරව අකුණු ගගහා වහිද්දි ටේහියුන් ගොඩක් ආසයි රෙද්දත් හොදට පෙරෝගෙන නිදා ගන්න.
ඒ නිසා ටේහියුන් ආයෙමත් ඩුවට් එක හොදට පෙරෝගෙන නිදාගන්න ලෑස්ති උනා.
ඒත්... ටේට එක පාරටම මතකෙට ආවෙ එයාගෙ Mr.unknown ව.. එදා එයාව හම්බුණ පළවෙනි දවසෙත් මේ වගේම වහිනවා... Mr.unknown එදා ගුලි වෙලා හිටිය විදිහ ටේහියුන්ට මතක් උනා.
ටේ ඇදෙන් පැනලා ජනේලෙ ගාවට ගිහින් එබිලා බැලුවත් එළියෙ කළුවර නිසා මොකුත් පෙනුනෙ නෑ...
ඒත් එක පාරටම ගහපු අකුණු එළියෙන් මිදුලෙ තියෙන මේපල් ගහ යට ජායාවක් ටේහියුන් දැක්කා.
හරියටම දැක්කෙ නැති හින්දා ටේ තව අකුණක් ගහනකන් බලන් හිටියෙ පැහැදිලිව ඒ ජායාව මොකක්ද කියලා බලන්න ඕනෙ හින්දා.
'දෙයියනේ...'
එතන හිටියෙ මනුස්සයෙක්.. ඊළගට ගහපු අකුණු එළියෙන් ටේ ඒක පැහැදිලිවම දැක්කා. ටෙට මතක් උනේ Mr.unknown ව...
ටේ කුඩෙත් අරන් ඉක්මනටම දොරත් ඇරන් ගියේ මේපල් ගහ ගාවට.
ටේ එතෙන්ට යද්දි එයාගෙ Mr.unknown මේපල් ගහ යට ගුලි වෙලා කකුල් දෙක අස්සෙ මූණ ගහන් ඉදගෙන ඉන්නවා. ඒ දර්ශනේ දැකලා ටේට පුදුම දුකක් දැණුනේ..
ඒත් ටේහියුන් හිතට ශක්තිය අරගෙන Mr.unknow ගාවින් ඉදගත්තා.
"හ්...හෙලෝ..."
"....."
Mr. Unknown හිටපු විදිහටම කකුල් දෙක අස්සෙ ඔළුව ගහන් හිටියා මිසක් නිකමටවත් ඔළුව උස්සලා බලන්න කරදර උනේ නැහැ.
