Do You Want To Take A Peek? (SPG)

Kabanata 5

Ganito ba talaga kapag adulting na? Dati noong bata ako, problema ko lang ay yung pagtakas ko sa pagtulog, pakikipaglaro, at iiyak lang kapag 'di nabilhan ng laruan... But as time passes by, palungkot ng palungkot.. Tama? Stress is real.

Akala ko noon, masaya na kapag tumatanda na but now that I'm in this situation, nagkamali ako.

Being adult is not just a phase in our life, hindi lang siya isang salita o isang bansag sa mga taong tumatanda na.

I sighed again at pinapagpatuloy nalang ang pagsusulat. Last period na namin and I'm really eager to finish this! May reporting kami nextweek at ako ang leader, and since alphabetical order, kagroup ko si pogi. Hindi ko alam kung magiging motivated ba ako o mapepressure dahil sakaniya.

"Class, bago ko kayo idismiss ibigay niyo muna kay Ms. Fajardo ang mga notebooks niyo and she will check your notes. Ms. Fajardo, sent me a DM later kung sinong 'di natapos"

Yeah, right. I'm the class president nga pala.

"Noted po, Ma'am!" Sambit ko nalang sakaniya. Tumayo ang mga kaklase ko at nilagay na sa desk ko ang mga notebooks at cattleya fillers nila. We are all 40 in class. 41 sana if Miram is still alive. I sighed and I can't help but to feel sad and guilty.

Buti nalang pala dinala ko ang paper bag ko. Isa-isa kong nilagay do'n and I  carefully avoided na mayupi ang cover.

Finally, I'm done. Bilang ko rin and kulang nalang ng isa pero nagulat ako ng tumayo si pogi at siya na mismo naglagay ng notebook niya sa paperbag ko.

"Ahmm..thank you" maikling saad ko nalang sakaniya. Dude! I'm shy.  Maharot Zikari!!! Mygad.

"Welcome" he replied pagkatapos ay lumabas na. Woah. Woah. Calm down little heart!

Huminga akong malalim at lumabas na.

Sabi ko ay sa may oval nalang ako sunduin nina Hailey, I don't have phone that's why hindi ko sila matatawagan. May money naman ako so buying new one is not a problem..

Umupo ako sa may bench at naghintay pa.. I looked at may wristwatch and it's already 5:46 pm, geez they are late. Makulimlim pa naman at heck! I don't have an umbrella.

Some students already went home, may service yung iba, some has their own cars and motorcycles while yung iba ay nagko-commute. May ilan din na gaya ko ay may hinihintay.

Naiinip na ako and it's already 6:00 at wala pa sila. The cold wind touches my skin and I shivered. Ang lamig, bes!

Napatakbo akong 'di oras ng pumatak ang ulan, hinubad ko ang blazer ko at pinatong sa paperbag para 'di mabasa, jusko naman ulan, wrong timing ka.

May kasabayan din akong tumatakbo at mukha kaming basang sisiw.
I don't know if there's typhoon or what pero shet na malagkit, ang basa basa ko na.

Bagpack naman dala ko and it's waterproof naman so I decided to put there nalang yung mga notebooks.
Nagulat nalang ako ng may maglagay ng blazer sa'kin.

Lumingon ako only to see pogi..

His hair is wet due to raindrops at may tumutulo pang tubig ulan sa mukha niya. Kung hot siya kanina now he looks like a damn model!
I bite my lips and hugged my shoulder more tsaka ko siya tiningnan..

"Thank you again, Mr. Ferrer!" I said shyly. Kumunot naman ang noo niya probably because of what I called him? I forget his name eh.

"Ah, silly me. I'm Zikari" pagpapakilala ko sakaniya at inabot ang kamay ko sakaniya. The moment his hand touches my skin, I felt some electricity kaya agad din kaming nagbitaw. I felt my heart beating so fast again. He cleared his throat and lazily looked at me again "Xionne" matipid na sagot niya sa'kin.