Flechazo: İLK GÖRÜŞTE AŞK

BÖLÜM 2

  "Ne? Sırf miras için mi?" kaşlarımı çattım, başını salladı.

  "Aynen öyle. Sırf para için. Çocuklarını da sevmem zaten. Her seferinde ailemize bir zararları dokundu."

  "Halam, annem öldüğü zaman annemin cenazesinde annemin dedikodusunu yaptı. Benim gözlerimin içine baka baka annemin başka erkeklerle görüştüğünü ve onlarla yattığını, bu yüzden babamın delirip annemi öldürdüğünü anlattı insanlara, sırf o adamı aklamak için. Oysa ki benim annem öyle biri değil, annem beni bir salise bile yalnız bırakmayan bir insandı. Sırf beni parka götürmek için izin istedi diye öldü annem." dedim.

~Yıllar Önce, Cenaze Töreni~

  "Asiye, senin kardeşin öldürmüş gencecik kadını, üstelik hamileymiş kadın." dedi komşularımızdan biri.

  "Boyu posu devrilsin o şerefsiz adamın. Her gün döverdi zaten zavallı kadını. Yazık sabi, anasız babasız kaldı." dedi diğer komşumuz benim yanağımı okşarken.

  "Ayol ne zavallısı? O namussuz karı kendi buldu cezasını, benim kardeşimin bir suçu yok ki! Her gece erkeklerle yatardı bu kadın! Benim kardeşim de delirdi bıçakladı. Kafadan kaçırmıştı zaten bu kadın." dedi halam. Erkeklerle yatmak mı? Ama annem her gece benimle yatardı,  babamla bile yatmazdı.

~Günümüz~

  "Ben o gün duyduklarımı yıllardır düşünüyorum, biliyor musun?" Eren'in gözü dalıyordu. "İyi misin?"

  "İyiyim, o kadar rahat anlatıyorsun ki..."

  "Çünkü her gün bunu düşünüyorum." gülümsedim. "Her neyse, derse de girmedik zaten." gözyaşlarımı sildim. "Ağladığımı anlamasınlar, dillerini çekemeyeceğim."

  "Bildiğim kadarıyla ne olursa olsun ağlamazmışsın, öyle anlattılar seni." güldüm. aslında öyleydim, ama bugün...

  "Öyleyim aslında, yıllardır hiç ağlamadım." bileklerimi gösterdi. hırkamın kollarını parmaklarıma kadar çektim. 

  "Onları yaparken de mi? Fazla derin görünüyor." başımı salladım. 

  "Onları yaparken de ağlamadım. Bunlar benim için sinek ısırığından daha acısız." deyip boğazımı temizledim. Zil çaldığında ayağa kalktım ve Eren'den uzaklaştım. Bizimkiler beni onunla görmemeliydi. Birkaç dakika sonra Diren yanıma geldi.

  "Kızım neredesin sen ya? Hocaya kırk tane yalan uydurdum. Ağladın mı sen?" Kaşlarımı çattım.

   "Mal mısın sen ya? Ne ağlaması? Alerjim tuttu o yüzden de gözlerim kızardı. Her seferinde ağladığımı mı sanacaksın?" dedim bıkkınlıkla.

  "Of tamam, ne kızıyorsun?" dedi. "Hadi kantine gidelim." Kantine doğru yürürken Eren'i gördüm. Emre ve arkadaşları ile konuşuyordu. O da bana baktığında sinirle önüme döndüm. Geldiği ilk gün dengemi bozmuştu, bu ben değildim. Ne diye geldin ki? "Sen nereye bakıyorsun kız? Erkek haline mi yoksa?" deyip sırıttı Diren. Şimdi ayakkabımı çıkarım suratına vuracaktım, kendimi zor tutuyordum.

  "Ninene bakıyorum Diren!"

  "Şaka yapıyorum, niye bu kadar kızgınsın ya?" Arkamızdan Melek ve Serdar gelince onlara döndüm.