Biri görmesiyle hayatı değişmeye başlayan ve bunu fark etmesine rağmen bir şeyler yapmaya çalışan kız,
Bu hayatında hiç beklenmedik şeylerle karşılaşacak.Yaptığı seçimleri nereye götürecek?
Sonucunda ne olacaktı?
İşte bunu merak ediyordu.
11.sınıfta biz yaramazdık.Daha doğrusu ben değil, arkadaşlarım yaramazdı.Yan sınıflarla kavga eder,sürekli konuşur,kendi aralarımızda anlaşamazdık.Bu yüzden sınıflarımızı ayırmaya karar verdiler.12.sınıfa geçmistim.Okullar açılmasına 3 hafta kala belli oldu.Ben 12/A şubesine düşmüştüm.Maalesef arkadaşlarımızdan ayrılamadık.Hepimiz aynı şubeye düşmüştük.sadece 5 kişi gitmişti.Çok sevindim,onlar da sevinmisti.Birbirimizden ayrılmak istemiyorduk.Duamız kabul olmuştu.Okullar açılmasına günler kala kalem,silgi,defter,çanta şu bu derken alışveriş yapmaktan yorulmuştum.Zaman o kadar çabuk geçmişti ki yarın okullar açılacağını farketmemişim bile.
Annem:Kızım Yarın okul açılıcak ha. Hala da alışveriş yapıyoruz. Yeter bence bu kadar alışveriş yapman.Zaten kaç gündür Alışverişteyiz?Bir türlü çıkamadık.Alışverişe girdi mi çıkmak zor olur.Yarın okula gideceksin.Yorgun gitme, bugün dinlen.
Ben:Tamam anne.(biraz düşünür) Amaa almadığım bir şeyler var. Sanki.
Annem:Yok yok tam tam. Sende alışveriş bağımlısı oldun çıktın aa.Ben gerçekten alışveriş yapmayı çok seviyorum.Pek alışveriş yapmam ama yaptım mı saatlerce vakit gecirim.
Ben:Uff anne!Alışveriş benim gibi yapılır. Tam tam.Dur bi arkadaşımı arayım.
O sırada annem aldığımız eşyaları kasaya bırakırken ben Arkadaşım olan İrem'i aradım.Açmadı.İrem tüm arkadaşları aramış idi.Beni aramayı unutmuştu.Ablası olan Ceren'i aradım.Açtı -İrem niye telefonu açmıyor. - Ooo,sırası gelmiyor ki sana. - Nasıl yani?Sırası gelmiyor derken -Bütün arkadaşları aradı tek tek.Da yeni bitirdi konuşmayı.Şimdi seni arar.Unutmuş.
O kızgınlıkla telefonu açtım (- Ben. +İrem) -Efendim İrem +Ben seni arayacaktım tam sen beni aradın -Duydum ki tüm arkadaşlarımı aramışsın.Beni? +Evet,aradım. Seni de bunun için arayacaktım. Nerden öğrendin? -Öğrenirim. Ben bir şekilde öğrenirim. Evet? +Kesin ablam söylemiştir. -Evet,ablan söyledi.Ulaşamadım sana.Merak ettim. +Bekle biraz yaa. Bütün planımı bozuyorsun. -Plan mı? Söylesene meraktan ölüyorum. +Sabırsız.Söyleyecektim vazgeçtim şimdi. -Söyle çabuk yoksa rahat bırakmam seni. +Hani bizi sınıftan ayırmayı düşünüyorlardı ya.Ayıramadılar.Hepimiz aynı sınıftayız.Sadece şubemiz değişti o kadar.Ben ıı şey düşünmüştüm.Arkadaşlığımız için hem sınıf için kutlama yapalım. -Olur,çok iyi fikir. +Bunun için tüm arkadaşlarımla konuştum.Hepsi tamam dedi.Haa unutuyordum az kalsın.Hediyelik bir şeyler de al.Herkes birbirine hediye verecek. -Hediye mi?İyi de sen niye beni son dakika haber veriyorsun? +Yoksa sen çok şey alırsın.Evde mutlaka bir şey vardır. -Bir şeyler bulurum.Bu arada hediyeyi kime vericem? +Tüh o sır.Ama ipucu vereyim.Kim sana verirse ona vericeksin. -Off!Yetersiz bu.Ben nerden bileyim. +Veriyorum.Hmm.İlk önce kendini düşün sonra aklına ilk kim gelirse hediyeyi ona verirsin.
Diyerek kapattı.Eve varmıştım.Merdivenlerden yukarı çıkarken Annem:Oo Senin bu arkadaşlığa bayılıyorum.Acaba bir saattir ne konuşuyorsun? Sırıttım.Kapıyı açmamla odaya girmem bir oldu. Annem:Kızım yavaş.Ne bu acele?
Odam ben ve kardeşime ait.Odamda eşyalar,masa var.Hep odamda bir şeyler yaparım.Odamı çok severim.Masamın yanındaki dolabı açtım.Hediyelik bir şeyler aradım.Tam ararken
Yusuf:Abla bunu mu arıyorsun? Elinde yeni aldığım defteri vardı.Hemen istedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Meryem'in aradığı defter)
-Ver bunu.
Hemen kaptım elinden. İşte bu olur diyerek haykırdım.Yusuf korkup gitti.Acaba bu kime gidicek. Düşünmeye başladım.İrem'in verdiği ipucu ne işime yarayacaktı ki?
~Başladım tanıtmaya: Ben Meryem.17 yaşımdayım.Bir kardeşim var.adı Yusuf.Benden 1 yaş küçük.16 yaşında.Ben kitap okumaya bayılırım.Teknolojiye merakım çok.eeee
Bulamadım.Aklıma ilk kim geliyor.Tabi ya İrem.İremle 9.sınıftan beri arkadaşız.İki arka sokakta oturuyor.Beraber yer,içeriz.Beraber gideriz bir yerlere.
İçten İrem seni çok seviyorum,dedim.Dememle telefonuma mesaj geldi.Bu mesaj İrem'den gelmişti. Ben seni çok seviyorum:) Hemen etrafıma bakındım.Acaba dediğimi duymuş muydu? Mesaja :) diyerek cevap verdim. Annem:Gel.Sofra hazır -Tamam anne geliyorum.
Yemekte çorba,pilav ve tavuk vardı.Öyle bi acıkmıştım ki hemen sofraya oturdum.Hızlı hızlı yiyordum.Annem:Dur,yavaş kovalayan var sanki? - Napıyım çok acıkmışım.
Yemeğimi yedim.Bitirmiştim çoktan.1 tabak çorba istedim. Annem çorbacıı çorbacı derdi.Ben çorbayı çok severim.Çorba benim aşkımdır diyebilirim.Çorbayı gördüm mü sürekli yerim ta bitirene kadar.Bana "Çorba Sevdalısı"derler.Yedim.Yedikten sonra sofrayı ve mutfağı topladım.Akşam olduğunu farketmemişim. Annem:Oo saat 8.30. Akşam olmuş bile. Erkenden gir yatağa.Erken kalkıcan yarın.
Ben yatmak istemedim.Anneme inat ettim.Annem:"9'da giricen bak"dedi.Ben tamam anlamında işaret yaptım.Kıyafetimi değiştirdim.Pijamalarımı giydim.Hediye paketi vardı evde.Defterimi hediye paketine koydum.Özene özene yaptım.Çantama koydum.Yatağımı hazırlamıştım.Saat 9'u geçiyordu.Annem Yat, yat kızım sürekli söylendi.Kızdım anneme: "Ya karışma Uff.İstediğim saat yatarım." +Babana söylücem Ben babamdan çok korkarım.Bize zararı dokunmamış ama. "Tamam yatıyorum."
Hemen yatağa girdim.Annem gitmiyordu.Anneme: -Git,gerçekten yatıyorum gerçekten.
Vee gitti.Hemen uyuyakalmışım.
Yeni yazmaya başladım.Hikaye ilk defa yazıyorum.Umarım begenirsiniz.Ufak yazım hatalarım olabilir.Kusuruma bakmayın.Hikaye ile ilgili düşüncelere açığım.bana gelecek bölüm ya da hikayem hakkında tavsiye verebilirsiniz.Şimdiden iyi okumalar diliyorum.Hikaye okuyup oy verir ve yorum yaparsanız çok sevinirim<333
