Öfkeli Sevgi

5.Bölüm

06.02.2023  Tarihi Deprem günü.
Unutmayacağız.İnşallah bu günleri atlatırız.
Bugün Miraç kandili.Ettiğiniz dualar kabul olması,kötü günlerimizi atlatma ve def olması dileğiyle:)
Okumaya bırakıyorum sizi=)

Garsonun anlatımıyla;

Evin kapısını açıp içeriye girdim.Babam gazete okuyordu.Annem mutfakta hem konuşuyor hem yemek pişiriyordu.Kapıyı kapattığımda çıkan sesleri duyunca annem yemeği bırakıp babamın elindeki gazeteyi masaya koyarak gözlerini ve adımlarını ses çıkan yere ilişti.Beni görünce çok mutlu olmuşlardı.
Babam:-Oo,oğlum askerliği bitirmiş de gelmiş.
Annem:-Oh, şükürler olsun Rabbime.Sağ salim gelmiş.
Sarılmak istiyorlardı ama sarılamıyorlardı.

Bir adet vardı:Oğlan askerliği bitirdikten sonra geldiğinde bu haber herkese duyurulurdu.Duyanlar kapının önüne gelir ve toplanırdı.İlk önce anne-baba sarılır sonra diğerleri sarılırdı.

Annem:-Yemek pişti.Sofrayı hemen kurarım.Gelin
Mutfağa gittim babamla.Annem çorba ve makarna yapmıştı.Yere oturdum.
Annem:-Haber verseydin çok şey yapardım.
"Sürpriz yapmak istedim.Olsun"
Yemek yemeye başladım.Babam annem birbirlerine bakıp gülüyorlardı.
"Bana mı gülüyonuz?"
Babam gülerek:-Sen geldin.Bak huzur geldi.
Annem:Hadi, yemeği yiyin.Herkes gelecek.Duyuracağız haberini.
-Ha,doğru.
Karnımı doyurup sofradan kalktım.Kalkmamla sofrayı mutfağı topladı.Cama çıkarak:

"Asker geldii.Hohoy!"

Bu söz:"Oğlum geldi.Asker kutsallığı tamamladı.Bize tebrik düşer.

Duyanlar duymayanlara haber vererek kapının önünde toplandılar.Kapı açıldı.İlk önce annem babam sarıldı.Sonra komşular akrabalar teker teker sarıldılar.kimileri Aferin,işte bu kimin yiğidi? Kimileri Aslan paşası,Asker yaklaşık 30 kişi gelmişti.Sarılanlar gidince kimse kalmayınca açılan kapıyı kapattım.Oturma odasına geçtim.Babam oturur pozisyonda annemle bir şey hakkında konuşup istişare ediyordu.Neye istişare ettiğini anlamıyordum ama benim hakkımda konuşuyorlardı.Lafını bölerek:-Hayırdır?
Babam:-Sen koskoca adam oldun artık.Bis sana artık çocuksun, yetişkin ol demicez.Kararlar senin.Hayatına eskisi gibi müdahale etmeyeceğiz.Ama bir şartımız var o da çalışacaksın

-Çalışmak mı? Hayır, okuyacağım ben.

Üniversiteye başlamıştım fakat kaydımı 1 yıl süreyle dondurmuştum.

-Tamam evlat.Bir sene çalış.Dondurmuşsun ya.Önümüzdeki sene okursun.

-Peki baba.Nerde çalışcam?

-Dur bi Mıstık'ı arayayım.

Mıstığı aradı.Telefonu hoparlöre verdi.Açtı:
-Nasılsın Mıstık?
+İyiyim abi sen?
-Oğlan askerliği bitirdi.
+Oo ne güzel yarın bir tepsi baklava dağıtırım.
-Mıstık bir ricada bulunsam.
+Buyur,abi
-Oğlana iş arıyoruz.
+Gelsin,burda çalışsın.Eleman arıyordum.Buldum.Hem de benim oğlanla arkadaş olur.
-Tamam Mıstık.Yarın işbaşı yapıyoruz.

Telefonu kapattı.Bana dönerek:-İyisin Evlat.Hemen de iş bulduk.
Annem:-Sen bugün başla.Yarını bekleme
-Bana kalsa öyle dicem de kabul etmez oğlan.Yorulmuştur.
-Başlıyım.Nerde baba?
Tarif etti.Babam:-İlk müşteri çok önemli bak.
Yolcu ettiler beni.1 saate yakın varmıştım.Mekan sade duruyordu.İçeriye adımı atarak girdim.Saçları hafif beyazlı,yüzü hafif kırışmış gülümsemeyle bakıyordu.Mıstık diye konuştuğu adam buydu.
Yanıma geldi."Buyrun."
-Merhaba amca.Ben şey babam aramıştı da sizi.
+He o sensin demek.Gel önlüğü giy.başla.
Önlüğü verdi.Giydim.Bana kuralları,mekan hakkında, müşterilere nasıl davranacağından bahsetti.
-Hazır mısın?
"Evet amca."
-Hayırlı olsun.

İki kız girmişti.Birinin elinde kitapları dolu diğeri ise çantasını taşımaya çalışıyordu.Öğrenci oldukları belli oluyordu.Bir masaya geçmiş oturuyordu.Başörtülü kız etrafını inceliyordu.İlk defa geliyorlardı.
Babamın "İlk müşteri önemli!" dediğini unutmamıştım.Kulağımda çınlamıştı.
Yanlarına giderek:-İlk defa geliyorsunuz galiba
-Evet,çok mu belli oluyor?
Mahçup olmamaları için: Burası pahalıdır ama benden bedava.Çok şanslısınız.
Menüyü ben sundum.Kasama geçtim.Gözüm ara ara müşteriye kayıyordu.Menüyü beğenmişlerdir inşallah.Bir sıkıntı çıkmaz umarım diye dua ediyordum.
Kapalı olan kız yanakları kızarmıştı.Utanıyordu herhalde.Yanındaki farkedince hemen şu istedi.Bir bardağa su doldurup getirdim.İçip hemen cıkıvermişlerdi.Yanakları kızaran kız çok tatlı duruyordu.Kameralardan kayıtlara bakıp kızı bulup fotoğrafını çektim.
Amca:-Bugünlük bu kadar.Bir müşteri gördün.En azından yarın hazırlıklı olursun.
"Tamam abi" diyerek önlüğümü cıkartıp eve doğru yürümeye başladım.

...

Babam annem soruyorlardı.
"N'asıl geçti?
Onlar benden daha heyecanlıydı.
-Çok iyi ama ben bir şey yapmadım kötü.
-Çabuk da geldin.Hayrola?
Açıklamamı beklemeden Mıstık'ı aradı.
-Oğlum erken gelmiş.
+Bir müşteri geldi.Onunla ilgilendi.Oğul çok güzel ilgileniyor.Yarın başlayacak.Göz atsın,bilgi sahibi olsun istedim.
-He,tamam.Sıkıntı yokmuş.

Telefonu kapattı.
-Müşteriyle çok güzel ilgilenmişsin oo
-He baba.Hatta fotoğraf getirdim.
Cebimdeki fotoğrafı alıp uzattım.
Fotoğrafı incelediler.
-Aferin.Belli oluyor.Nasihatımı almışsın.
-Bak bu fotoğrafı bir çekmeceye koy .Önemli ve kimse görmemeli.
Fotoğrafı elime verdi.Fotoğrafı alıp  çekmeceyi açıp defterlerin arasına koydum.Annem:Yorulmuşsun.Dinlen.
Annem babam vedalaşıp evine gittiler.Üniversiteye gideceğim diye aldım evi.Ben olmayınca evime uğramışlar.İyi ki almışım.Rahatım.
Ter üstümden akıyordu.Peçete alıp teri sildim.Otobüsle bir günde gelebilmiştim eve.Üstüne de çalışmıştım.Yorulmuştum.Kendimi yatağa attım.

Arkadaşlarımla konuşuyordum.Arkadaşlarım soygun planı yapıyorlardı.Beni davet ettiler.Kabul edip geldim.Bana planı anlatıyorlardı.Ben kesinlikle istemiyor ve bu işlere bulaşmamam gerektiğini bildiğim için sessiz kalmıştım.Hayır diyemiyorum.Tehdit ediyorlardı.Fotoğrafta gördüğüm kapalı kız bir anda ortama girip beni kendine doğru çekip uzaklaştırdı ortamdan.

Dediği tek şey "Seni kurtarmaya geldim."

İkisi de aynı anlam içeren benzer rüyalar görmüşlerdi.