Manyak na Multo

"Manyak na Multo:HER FORGOTTEN PAST" (Part3)

"Gosh, bakit kasi ang dali niyang malasing?"

"Hey! Wake up! Aakalain ng mga tao rito na naglalakad kang tulog."

Gosh. No choice talaga ako kundi alalayan siyang umuwi.

Nakarating kami sa bahay niya matapos ang trenta minutos. Kinapa ko sa bulsa niya ang susi ng pintuan at agad ko naman itong nakuha pagkatapos ay binuksan ang pintuan at dinala siya sa kwarto niya. Dahan-dahan ko siyang inihiga sa kama niya.

Napangiti ako. Plano ko talaga 'to eh, ang lasingin siya para masulo ko siya. Humalakhak ako sa aking isipan. Nag-promise ako na tatantanan ko na siya bukas matapos niya akong dalhin sa amusement park pero syempre 'di ako tutupad sa pangako, promise were meant to be broken you know.

"Orayt. What should I eat first? Teka lang! Parang ang sagwa ng pagkakasabi ko." Binatukan ko ang sarili ko, "Hindi mo siya kakainin ng buhay, rererapen lang. Ay! Rape talaga? Parang mas naging manyak naman ako nun. Kasalanan talaga 'to ng mga kaibigan kong manyak na multo."

Hayy nako, bahala na nga.

Ngumisi ako at hinubad ang damit ni Blake. "Oh Gosh!" Why so hot pandesal?! Hinawakan ko ang abs niya, tigas dear! Sunod kong hinubad ang pants niya—wait! Yung sapatos niya pala hindi ko pa nahuhubad. Agad ko itong hinubad pagkatapos ay tumingin sa kanyang mukha, dibdib, pandesal, at pababa. Gosh! "So hot!" Ang ganda naman ng boxer brief niya. Mahubad nga, nyahahaha.

And there. He's naked!!!

"Oh my eyes!" Long, so long...

Napatingin ako sa mukha niya nang maalimpungatan ito. Lumapit ako sa kanya at pinakititigan siya, "Wake up, pretty boy. May gagawin pa tayo."

Nakatingin ito sa'kin na parang antok na antok dahil sa kalasingan.

Ngumiti ako nang malapad at pumaibabaw sa kanya. Narinig ko ang pag-aray nito nang daganan ko ang tiyan niya.

"I will forever remember this wonderful night," I said and lean on him. Hahalikan ko na sana siya nang magsalita ito habang pikit ang mga mata.

"Ayoko! Ayoko nga, James! Karl! Ang kulit niyo. Ano ba!"

And then a memories flashes on my mind.

"Ayoko! Ayoko sabi eh!"

"Inumin mo na 'to! Huwag matigas ang ulo Aliyah!" A girl said, may hawak siyang bote at pilit itong pinapainom sa'kin.

"Ayoko nga! Ano ba!" tanggi ko ulit.

"Come on, Aliyah. You will feel better after drinking that." A man said who look like the same age as me.

"Trust us, okay?" Isang lalaki pa ang nagsalita katabi ng lalaking unang nagsalita kanina.

Napilitan akong inumin ang nasa bote. Narinig ko ang tawanan nila. Hindi lang sila tatlo kundi marami... marami silang nagtatawanan. Bakit... bakit pakiramdam ko may masamang mangyayari? Lumabo ang paningin ko pero hindi ko makalimutan ang mga mukha nila habang tumatawa. Masaya sila... sobrang saya nila.

Napalayo ako kay Blake dahil sa memoryang pumasok sa utak ko. "What was that?" I asked to myself. I don't remember their name but I remember their faces. Base sa naalala ko, nakasuot sila ng school uniform at nasa labas, madilim... "Mga kaibigan ko ba sila? Hindi. Bakit gano'n na lang sila kung tumawa nang inumin ko ang nasa bote?"
Hindi ko gusto ang pagtawa nila... kung tumawa sila parang may masama silang binabalak.

Now, I'm curious about my past. What the hell happened in the past? Parte ba ang ala-alang yun ang pagkamatay ko? Paano ba ako namatay? Saan? Kailan?

Kinumotan ko si Blake pagkatapos ay kinuha ang jacket niya. Pumunta ako sa labas at tinawag si Asher na sa kapit-bahay ni Blake natutulog kapag gabi.