ENCOUNTER THE MAFIA HEIR

25

His eyes widened in fraction, his lips parted. Natigilan siya noong marinig ang sinabi ko.

"Ayoko!" sumobsob siya sa balikat ko habang humihikbi at mahigpit ang pagkakayakap sa'kin.

Hindi ko mapigilan ang ngiti ko, ang swerte ko dahil meron akong isang katulad niya.

"Did I do something? Do you really want me to stop courting you?" he asked between his sob. "Pwede ko bang bawiin ang sinabi ko?"

"Why are you crying?" Sinuklay ko ang buhok niya habang hindi mawala ang ngiti.

"You..." Suminghot siya sa balikat ko. "Siguro nga, hindi tayo pwedeng dalawa. It's dangerous to be with me, I killed people for living. They are chasing me, napapahamak ka dahil sa'kin."

"Are you letting me go?"

"Do you fell happy when I let you go? If you are then, I let you go. But I don't want to." I was just lying to myself when I said yes, hindi ko siya magugustuhan.

Pagkatapos mo na pumasok sa buhay ko. Ewan ko na lang kung kakayanin ko pa. Naka kabit na sa daily routine ko na dapat may oras ako sayo. Na dapat may oras ako sa sa kalandian at ka-sweetan ng manliligaw kong 'to.

Kumalas siya sa pagkakayakap sa'kin at napayuko habang umiiyak. "Sino nga ba naman ako, the hell I'm just Cyden. What the hell, I'm crying." Pinahiran niya ang luha niya gamit ang likod ng kamay.

"Hey! Stop crying, hindi ko pa nga tapos ang sasabihin ko. Ayaw mo na bang marinig?" I guilty said.

Hindi ko plano na paiyakin siya, kasi habang pinagmasdan siyang umiiyak nadudurog din ako. Nasasaktan din ako, katulad ng nararamdaman niya. Napaka genuine niya magmahal ngayon lang yata siya umiyak.

"Bakit pa? Naiintindihan naman kita, sino nga ba naman ako para mahalin mo. Diba ang sama-sama ko, hindi ba isa akong damuhong lalaki katulad ng sinabi mo. I even threaten you." Tumawa siya kahit nanlilibis naman ang mga luha niya.

"Cyden, paano mo ako liligawan kung tayo na?" I said bravely.

Agad siyang tumingin sa'kin habang walang emosyon ang mukha katulad noong una naming pagkikita. "What?"

"Paano mo ako liligawan kung tayo na," ulit ko pa.

"Can you say it again." Pumungay ang namumula niyang mata habang nakatingin sa'kin. Deretso sa mga mata ko parang tumatagos iyon sa kalooban ng puso ko.

Pinunasan ko ang mga luha niya at  hinawakan siya sa mukha. "You're crying without hearing my answer. Sasabihin ko sana 'yon. Bakit kasi pinangunahan mo ako."

Matagal siyang tumitig sa'kin, tila hindi pa rumeherestro sa utak niya ang sinabi ko. Nakatulala lang siya sa'kin mga ilang minuto.

"Fuck! Baby are you really... I'm so fucking blessed." Mahigpit niya akong nayinakap at hinalikan sa noo ko.

Hindi maipaliwanag ang saya na nararamdaman namin pareho ngayon. Kasabay nag paglubog ng araw, pagsilip ng mga bituin. Ang nagdidiwang naming mga puso.

"Hindi ka na iiyak?" I teased him. "Ang iyakin ng boyfriend ko."

Nag-iwas siya ng tingin sa'kin, ganoon ang ginagawa niya sa tuwing nahihiya. Namumula ang tainga niya kaya napahalakhak ako. I love testing him.

"I was cry because, I'm afraid to lose you. But, I can do anything and I don't want you to force me to love me back," pangtawiran niya. "Kahit naman manliligaw mo ako wala akong katapatan. Na sayo ang desisyon ikaw 'yong magpapasya. Ikaw 'yong nakakaramdam noon. I don't want to force you, dahil hindi din naman pilit ang nararamdaman ko sayo."

Sumandal ulit ako sa balikat niya habang tinatanaw ang mga city ligths. Nandito pa rin kami sa cliff, gusto pa namin na manatili rito. I love his acompany so much.

"Ganoon din naman ako, what I'm feeling is true. Hindi ko pinipilit ang sarili ko. Sino nga ba naman ang hindi mahuhulog sa isang katulad mo." Pinaglalaruan ko ang mga daliri naming dalawa na nakasilakop.

"Really."

"Opo!" he said like a kid.

"Even, I killed someone? Even, I look scary? I'm a bad person," he hopefully asked.

Huminga ako ng malalalim umayos ako ng upo ko. "Yes you killed someone, oo pero they deserve to die. Hindi ka naman pumatay ng inosenteng tao. At isa hindi ka naman scary, you looked so handsome. At last hindi ka masamang tao. Softie ka kaya. At mangako ka na hindi mo na ulit gagawin 'yon. Huwag kang papatay kung maari dahil ayaw ko noon."

"Thank you, Alzhea!" he numble in my ear.

I'm happy and I'm proud of my boyfriend. Sabi nga nila don't judge the book by its cover. I will stay by his side until I can.

Ayaw ko naman sa mga bagay na ginagawa niya. Pero as a couple pag-uusapan namin 'yon. Ayokong mabahiran ng dugo ang kamay niya para sa isang hindi wort it na tao.

"Good morning, baby!" Napayakap ulit ako sa unan ko habang nakangiti.

Ang sayang bungad sa umaga ng good morning niya. Kahit pa man inaantok ako ay kinikilig pa rin.

"Good morning po!" I answered with my sleepy voice. 

Sa tingin ko ay alas kwatro pa lang ng umaga. Nagising na lang ako dahil sa tawag niyang nauna pa sa alarm ko tuwing umaga. Nakapikit pa ang aking mata, habang kinakausap siya.

Matagal bago ako nakatulog sa gabi sa
kakaisip ng maraming bagay. Una sa lahat ay mayroon akong napakagwapong boyfriend. Pangalawa ay hindi pa rin ako makapaniwala na kami na. At marami pang iba, kaya ngayon antok na antok ako.

"Nagising ba kita?"

"Hmm... Late na ako na nakatulog kagabi," amin ko.

Sabi kasi niyang matulog ako ng maaga. Ayun tuloy kasi kinilig naman masyado si ako. Nauwi sa hindi tuloy ako nakatulog ng maaga.

"You worked?" he asked in worried tone.

"No..." Ayaw ko na aminin sa kanya na late ako ng tulog dahil sayo. Baka lumaki naman ulo niya.

"Just take a leave today para makapagpahinga ka. Bukas ka na lang pumasok, I can manage."

My face lit up.

"Talaga... Pwede?"

"Yes ofcourse, baby."

"Are you sure? Maybe haft day na lang ako," marami pala akong trabaho pero ayaw kong bumangon parang hinihila pa ako ng kama ko.

"It's fine... you need to prioritize your health. I can manage, matagal akong walang secretary kaya ko naman."

Napayakap na lang ako ng mahigpit sa unan ko. Samantalang noon una ay halos tambak na ang inuutos ko niya sa'kin. Kahit pagod na ako, ay ayan na naman ang bagong utos niya.

Advantage pala pag jowa mo iyong boss mo.

"H'wag ng makulit, papasok ako mamaya. Ngayon matutulog ako pwede na 'yon."

"Ba--- " agal niya pero agad kung pinutol.

"Boss, kaya ko," I assured

Huminga siya ng malalim sa kabilang linya. "Fine! I see you later, don't forget to eat, sleep well baby."

"I will po!" I sweetly said. Then hang up the call.