Gülüşün gökyüzüydu
Ben ise tamamen yeryüzü
Hep yere baktın
Ya gülüsün dışında senin de bir tarafın yeryüzüne ait olduğundan
Ya da yeryüzünde ilgini fazlasıyla çeken bir şey olduğundan
Sanki koskoca yeryüzünde bir ben vardım da
Bakışlarının odağıyım sandım
İlgini çektim sandım
Gökyüzü gülüşünü yeryüzüme kattım da
Bakışlarının odağının yalnız ben olmadığımı anlayamadım
Ben yalnızca gözünün daldığı bir alandım
Sonradan anladım
Gökyüzünü yeryüzü kaldıramaz
Yalnızca bakisirlar
Nedensiz
Ama yeryüzü Hep aşıktır gökyüzüne
Kavusamayacagini bile bile
Sen yine gökyüzü gülüşünü
Bahşet yeryüzüne
Herkes görebilir gülüşünü
Sen başkasına gülümseyebilirsin
Ben bana gulumsedigin için sevinirken
Yeryüzü yıkılmaz
Gökyüzü ağlar
Yeryüzü hisseder
Sen ağlama
Gül gökyüzü gülüşünle
Bana gülmesen de olur
Yeryüzü ağlayamaz
Gürleyemez nasılsa
Nasıl katlanırım başkasına gülmene bilmiyorum
Ama gülmemene hiç katlanamam biliyorum
Sen gül gökyüzü gülüşünle
Yeter ki ağlama
Toprağım kuru kalsa da olur
Gökyüzü gülüşünle
Yağmursuz da açar çiçeklerim sayende
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boğuluş
PoetryCığlık atasım var boğazlarım parçalanana kadar ama ben yalnızca susabiliyorum. İcimde yaşar en şiddetli kavgalar. Onları susturamıyorum.
