Moordvrouw: Blue Water

Deel 21: Sophie

Ik gooi m'n handen in de lucht en schreeuw. Ik word gek van iedereen. Waarom kan ik nou niet gewoon een normale agente zijn? Ik sta op uit m'n bed en loop door de gangen naar een wc toe. Ik doe de piepende deuren zachtjes open en loop voorzichtig naar binnen. Ik kijk in de spiegel. Jesus wat zie ik er uit! M'n oog is nog steeds blauw en ik zit onder de pleisters en het verband. Goed gedaan Hans. Ik gooi wat water in m'n gezicht. Ik loop weer terug naar mijn kamer en ga weer op het bed zitten. Dan komt Fenna binnen gelopen. Ze moest even met een dokter wat overleggen ofzo. Ze knielt naast het bed neer en pakt m'n hand beet. "Hoi." zegt ze zachtjes. Ik antwoord niet. "Hoe weet je dat het Hans was?" vraagt Fenna. Ik kijk haar kort aan. "Ik herkende z'n stem." Ik voel in mijn zakken en vind mijn oortjes en telefoon. "Vind je het erg om me even alleen te laten?" vraag ik zachtjes aan Fenna, wijsend naar m'n telefoon. Ze schudt nee. Ze kust me op m'n voorhoofd en loopt de kamer uit. Ik stop m'n oortjes in m'n oren en zet mijn favoriete nummer aan: Lost Stars van Adam Levine. (Het stukje tekst uit de samenvatting van het verhaal) Ik zing zachtjes mee:

Please don't see just a boy caught up in dreams and fantasies

Please see me reaching out for someone I can't see

Take my hand let's see where we wake up tomorrow

Best laid plans sometimes are just a one night stand

I'll be damned cupid's demanding back his arrow

So let's get drunk on our tears

And God tell us the reason youth is wasted on the young

It's hunting season and the lambs are on the run

Searching for meaning

But are we all lost stars trying to light up the dark?

Het hele liedje kan ik maar aan 1 persoon denken: Bram. Waarom deed hij nou zo achterlijk? Hij rende dernet ook al weg toen ik zei dat Hans het had gedaan. Maar... Ik houd van hem. Denk ik? Hij is superlief en knap. Maar waarom doet hij nou zo? Ik zucht diep. Wat moet ik doen? Ik hoor voetstappen op de gang en vervolgens kijk ik in de grote bruine ogen van Bram. Hij staat buiten adem in de deuropening. "Sophie." hijgt hij. Ik kijk hem dodelijk aan. "Ga weg." zeg ik boos. "Soof please luister-" begint hij. "Ik zei, ga weg." Ik kijk hem niet aan. Hij komt dichterbij en gaat op m'n schoot zitten. Ik probeer hem weg te duwen. "Sophie Kremer, ik wil nu dat je naar me luistert." zegt hij met zijn voorhoofd tegen die van mij. Ik smelt. "Oké." zeg ik terwijl ik schokkerig adem haal. "Het spijt me. Ik had niet zo ver mogen gaan je bent gewoon zo mooi, ik hield het niet meer." Hij streelt met zijn hand door mijn haar. Ik twijfel even maar zoen hem dan op z'n mond. Bram Amesian, je hebt m'n hart gestolen.

A/N:
Heyyy, hoop dat jullie deze leuk vinden! Dat nummer is in het echt ook mijn lievelingsnumer. Maroon 5 is m'n favoriete band (en All Time Low en Imagine Dragons en Guns N' Roses en One Direction en 5sos en- oke laat maar) Ik luister altijd Maroon 5's albums tijdens het schrijven hehe.
Wat ik nog even wou zeggen is dat ik morgen naar Mallorca ga voor een week (!!!!!) en ik waarschijnlijk niet heel veel tijd heb om te schrijven... Ik ga het echt heel hard proberen! Btw shippen jullie Brophie? (Ik lach nu heel hard om dit woord 😂) See ya guys love you take care xx Claire
P.s. Het verhaal loopt altijd goed en dan is de a/n echt super fucked up 😁