Φεύγω. Μη ξεχάσω τα κλειδιά. Κατεβαίνω τα σκαλιά.Να ισιώσω το χαλάκι της εισόδου. Προχωρώ βιαστικά ως τον σταθμό του τρένου.
Ακούστηκε η πόρτα να κλείνει πίσω μου;
Έμποροι ανεβάζουν τα ρολά των καταστημάτων, διάσπαρτες καλημέρες διαπερνούν σαν πύρινα βέλη τα μικρά νέφη από τα οχήματα, που περνούν βιαστικά. Μία ανείπωτη κατάρα σε όσους δεν εφάπτονται των βελών. Μία σταδιακή θέρμη σε όσους αποκτούν από ένα τσίμπημα.
Διαστέλλεται η μέρα.
