Stitches of Heart

SOH 5

Tori's POV

Another day nanamn and isang linggo na ang lumipas simula nong may business dinner sila mommy. And simula nong araw na yun ay hindi ko na nakita sila Raven, well mabuti nga yun dahil hindi talaga maka move on yong galit ko sa kaniya. 

Saturday ngayon as usual walang pasok, yong iba kasing students may pasok every saturday. So lucky lang na kami ay wala. Nka bihis na ako ngayon, simpleng trouser and croptop lang ang suot ko. Pinapapunta kasi ako ni mommy doon sa hostpital ngaypon may pinapabisita lang. Ewan ko nga kung sino eh, sa pagkaka alam ko wala kaming kamag anak na nahospital. Pero okay lang, ganito naman kasi yong ginafgawa namin ni Kelly eh kapag walang review o gagawin, pumupunta kami sa hospital ang nag vo-volunteer. 

Bumaba na ako ngayon and kumuha ng susi ng sasakyan, wala kasi ngayon si Tatay Ben kaya sikap sikap nalang sa pagmamaneho.. Charoot marunong din naman akong mag maneho no.

"Nana!!! mauuna na po ako" sigaw ko ng hindi ko makita sa sala si Nana Marlyn malang sa malamang nasa kusina lang yun.

Pina-andar ko na ang sasakyan at tinungo ang Hospital ni mommy, wala sila ngayon dito sa pinas. Syempre back to Australia naman sila. Nasa Australia kasi ang main Hospital ng mga Chavez kaya doon din siya dahil simulat sapol doon namn talaga siya nakatira at ang pamilya niya.

Nkadating naman ako kaagad dito sa Hospital ni mommy, sumakay naman agad ako sa elevator para pumunta sa 6th floor. Binigay na kasi sa akin ni mommy yong room number nitong pinapabisita niya sa akin. Nka VIP pa nga eh. Sa wakas nakarating na din ako sa room kung nasaan yong pinunta ko dito. Kumatok naman ako, ayaw ko ng maulit yong sa dinner no. Baka business partner pa pala to nila mommy edi lagot ako kung basta basta lang akong pumasok.

Ilang beses na akong kumakatok pero wala namang bumukas. Kaya dahan dahan kong binuksan yong pinto, isang lalaki ang nakita kong nakahilatay sa hospital bed. 

"Uhm. Hi Sir?" mukhang tulog ata yong lalaki. 

Sa kinatatayuan ko hindi ko makita ang mukha ng lalaki.

Napatingin ako sa likuran ko kasi biglang bumukas yong pinto.

"Tori?" bakit nandito din si Kael?

"Uhm. Did your parents told you so visit their business partner or friend?" tanong ko sabay tingin don sa lalaking nasa bed

"Uhm. Nope. I guess you haven't seen the person who's lying on the bed yet" sabi niya sabay lapit dun sa table na nasa gilid nong hospital bed, at nilapag yong dala niyang mga prutas.

"You're here" napatingin ako doon sa lalaki dahil mukhang naigising ito.

"Yeah bro, apple?" alok nito sa dalang niyang mansanas

"Sure" napabangon naman ang lalaki sa bed at mukhang hindi pa ako nito napansin

"Nga pala bro, may bisita ka" sabay tingin ni Kael sa akin

"Raven?" bakit nasa hospital siya?

"Oh. Uhm Victoria" mukhang nahihiya ito sa lagay niya. Kaya lumpit ako sa kniya.

"What happened?" tanong ko sa kaniya ng makalapit ako

"He has this 'Mitral Valve Prolapse'" napatingin naman ako kay Kael dahil sa sinabi nito

"GUtuirez!" inis nitong saway sa kaibigan. Mitral Valce Prolapse? shit!  Mitral valve prolapse is a type of heart valve disease that affects the valve between the left heart chambers. The flaps (leaflets) of the mitral valve are floppy. They bulge backward (prolapse) like a parachute into the heart's left upper chamber as the heart squeezes (contracts).

Gulat naman akong napaharap kay Raven. 

"Why did'nt you told me?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya

"Should I?" 

"Naman, Raven! Kung hindi dahil sa mommy ko hindi ko malalaman! Ikaw pala yong pinapa bisita niya sa akin. You should have told me!" naiinis kong sabi sa kaniya

"Uhm I think I Should give you some privacy" sabi ni Kael tska iniwan kaming dalawa

" Usually, mitral valve prolapse isn't life-threatening and doesn't require treatment or lifestyle changes. But......some people may need medications or surgery, especially if the prolapse causes severe regurgitation----wait.....what about you?" tanong ko sa kaniya

"Chill..... I'm fine. just don't worry about me... " sabi niya na parang walang pake alam sa sakit nito

"Rave----"

"Don't! nagmumukha ka lang may pake saki'n" sabi niya saka nilihis ang tingin sa akin

"Shut up! Lawson.. Sana sinabi mo sakin! Hindi yong nagmumukha kang arrogante sa harapan ko lagi" hindi naman makapaniwalang tumingin ito sa akin

"Me? arrogant? hah! Nagpapakabait nga ako sa harapan mo eh para maka points tapos arrogant pala ako sa paningin mo" tsss... napaka naman nito may patampo-tampo pa itong nalalaman

"Seryoso Lawson. Im worried about you. Please tell me anything" sabi ko sa kniya at kinuha yong apple na hindi natapos balatan ni KAel at pinagpatuloy nito.

"Hwag namang ganyan Kathrine Victoria.. Baka ma fall pa ako lalo" sabi nito at pangiti-ngiti pa na parang asong ulol.

"Seryoso, may sakit ka ba talaga? para kang ewan" sabi ko habang nakatingin sa kaniya ng masama. Ngumite lang ito saka nag cellphone.

"Here eat some" sabi ko saka inabot sa kaniya yong apple. Kinuha niya naman ito at kinain.

"Hindi kaba busy?" tanong niya sa akin

"Nope. kumain ka nalang dyan ako muna ang magbabantay sayo" sabi ko saka na upo sa sofa

"Don't get me wrong pero hindi ka naman friendly sa'kin so why?" napatingin ako sa kaniya dahil sa tanong niya. Bakit nga ba?

"Ayaw mo bang andito ako? if no, manahimik ka nalang dyan" sabi ko saka hindi na siya sa pinansin.

Napangite na lamang si Raven dahil sa inasta ng dalaga. Napatingin siya sa cellphone na hawak niya kung saan ang litrato ni Victoria na nagbabalat na mansanas. 

"Staring is rude  Lawson alam mo ba yon?" hindi niya napansin na nakatitig na pala ito sa dalaga. Inalis niya ang kaniyang tingin sa dalaga at nagbasa nalamang ng mga emails sa kaniya.

_-_-_-_

Nagising si Raven sa yugyog sa kniya ng kaibigan.

"Ano ba?" tanong niya dito ng magising siya

"Umuwi na si Tori, hindi ka niya na ginising" sabi ni Kael saka hinanda ang kakainin nilang dalawa.

"I don't get her" 

"Hindi ka ba masaya na nag-aalala sayo ang babaeng gusto mo?" tanong sa kniya ni Kael

"HIndi ko alam, pero alam kong hindi niya ako gusto. At ayaw ko din namang isipin na naaawa lang siya sa akin" sagot sa kaniya ni Raven

"Mas okay na nga yan pare kesa naman sa amin ni Kelleandra" napabuntong hininga nalang si Raven ng maalala ang probema ng kaibigan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: please support my story guysssssssssssssss.... Thankieeee