Kalabalık Yalnızlık

15 2 1
                                    

9 yıl geçti aradan . Yurtta tek tük arkadaşlarım var. 3 ay sonra özgürüm .  Normal bir insanmışım gibi davranıyorum kalabalığın içendeki yalnızlığıma alıştım . En yakın arkadaşım geldi her zamanki şarkısını söylemeye başladı gülmemi sağlayan kişiydi tek varlıklarımdı. Bunalımda olduğumu biliyordu.
- ne  yanlızlık  ne  de   yalan  üzmesin seni hahayt
-suss tamam gülüyorum bunalımda değilim
Sırıttım . Adı İkra arkadaş grubunun en neşelisi onu çok seviyorum . Benimle yaşıt.
Bunu duyacak olacak ki Betül de şarkıyı devam ettirdi oda arkadaş grubumun en tatlısı .
Doğarken   ağladı  insan.
-üff tamam tamam bunalımdan hemen çıkıyorum yoksa kulaklarım kanayacak .
Ama hâlâ gülmüyordum. Sonra Naz geldi grubun en inatçısı ama en seveceni .   Oda devam ettirdi.
Bu son olsun bu son.
Artık kıkırdamaya başladım  gerçekten bunalımdan çıkmıştım. İyi hissediyor gibiydim ama anlamıyordum .

SÖZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin