- იონგბუკ, გაიცანი ესენი შენი ახალი მშობლები არიან - ქალმა პატარა ბიჭს მიუთითა ახალგაზრდა წყვილზე.
- გამარჯობა იონგბუკ, მე ო იუნი ვარ.
- გამარჯობა პატარა ბიჭო, მე ჰვანგ ჯუნჯე ვარ. მაგრამ, დღეიდან მამა უნდა დამიძახო ხომ? - ბიჭმა თავი დაუქნია.
-მე ლი იონგბუკი ვარ, ავსტალიიდან.
- აბა იონგბუკ, წამოხვალ ჩვენთან ერთად შენს ახალ სახლში?
-კი - ექვს წლის ბიჭუნა, სიხარულით გაჰყვა მის ახალ მშობლებს უკან, მას ეგონა რომ ყველაფერი კაგად იქნებოდა და ბედნიერად იცხოვრებდა მაგრამ, არ იცოდა, წლების შემდეგ, რა უბედურება ელოდა.
***************
- ოინგბუკ, მოგწონს შენი ახალი სახლი?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- ძალიან მომწონს დედა. - მორცხვად ამოილაპარაკა.
-წამოდი, შიგნით შევიდეთ.
იონგბუკი აღრბთოვანებული იყო, სახლის სილამაზით. მას ასეთი სახლი არსად ენახა. მოსწონდა აქაურობა.
- იონგბუკ ეს ჩემი ძმაა, ჰიუნჯინი. - კაცმა მიუთითა ბიჭზე რომელიც ტელევიზორს უყურებდა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(შევჭაამმ)
- გამარჯობა, მე იონგბუკი ვარ. - ხელი გაუწოდა ბიჭმა
- მე ჰიუნჯინი. - მანაც იგივე ჟესტით უპასუხა - გინდა ვიმეგობროთ?
- კი, მე მეგობრები არ მყავს და შენ იქნები ჩემი პირველი და ერთადერთი მეგობარი. - სიხარულით მოეხვია უმცროსი.
***
10 წლის შემდეგ
- ფელიქს, გაიღვიძე - ქალი ბიჭის ოთახში შედის და მის გაღვიძებას ცდილობს.
- ხუთი წუთიც რა დედა. - საბანს თავზე იფარებს ფელიქსი.
- ფელიქს ადექი თორემ ცივ წყალს დაგასხამ. - დაემუქრა ქალი, მაგრამ ხმაში ღიმილი მაინც შეეპარა.
- მეძინება - თქვა და მეორე მხარეს გადაბრუნდა.
-ეგრე ხო. - ქალი ხუთ წუთში ცივი წყლით სავსე ჭიქით დაბრუნდა და მძინარე ბიჭს თავზე დაასხა.
- კარგი რა დედა - წუწუნებდა ბიჭი
- მე გაგაბრთხილე ახალგაზრდავ.- გაიცინა და ოთახიდან გავიდა - მალე ჩამოდი - მიაძახა ბოლოს. ფელიქსმა ისევ წუწუნით დაიწყო მომზადება. მალევე დაბლა ჩავიდა და მაგიდასთან ადგილი, მამამისის გვერდით დაიკავა.
- რა სახე გაქვს რა იყო? - შეეკითხა კაცი და ლუკა გადაყლაპა.
- დედამ წყალი დამასხა. - კაცმა უნებურად სიცილი ატეხა.
- კარგი რა მამა - ისევ დაიწუწუნა ბიჭმა. მგონი ტქვენც მიხვდებით, რომ წუწუნი ფელიქსის ჰობია.
- რატო იცინიხართ? - იკითხა ახლად მოსულმა ჰიუნჯინმა. ფელიქს თავზე აკოცა და მის გერდით დაჯდა.
- დედამ წყალი გადამასხა და ამაზე დამცინიან.- ჰიუნჯინმაც ვეღარ შეძლო სიცილის შეკავება, უმცროსის სახეზე.
- შენც დაიწყე? კარგი რა.
- მოდი აქ - ხელები გაშალა ბიჭა, ლიქსიც სიხარულით ჩაეხუტა მას.
- მე ჩემს ჰიუს, არავის დავუთმობ - კიდევ უფრო მიეკრო ბიჭს.
- კარგით ახლა ჭამეთ და სკოლაში წადით დაგაგვიანდბათ.
***
- ჰიუ, შენ რომ შეყვარებული გეყოლება მე რას მიპირებ?
-რას ნიშნავს რას გიპირებ? შეყვარებულს არ გავიჩენ და რომ გავიჩინო შენ მაინც არ მიგაგდებ, ან თუ გავიჩენ პაემნებზე შენც გატარებ ხოლმე, მერე რომ დავთვრებით, მე და ჩემი შეყვარებული და ოთახში ავალთ შენც აგიყვანთ... - მაცდურად აათამაშა წარბები.
