"7:45!!"
"7:45 na! Late na ako!!" sigaw ko at tumayo agad sa hinihigaan ko.
At exactly 7:00 a.m kase ang klase namin!
Kinuha ko ang tuwalya ko at pumasok ng CR para maligo.
Maya-maya,Tapos na ako lahat,tapos ng maligo,mag-ayos at magbihis.
Isa nalang ang hindi ko nagagawa,ang magsuklay!
Nakakapagod kaya magsuklay
so ..hindi nalang ako nagsuklay.
I do believe in natural beauty!
But I more believe na 8:00 na!
Late na late na ako!
Tumakbo agad ako palabas ng kwarto at bahay.
Pumunta na agad ako sa school,at pagkadating ko nakaramdam agad ako ng nginig
dahil baka paggalitan ako ng guro namin.
Habang naglalakad ako sa hallway ng school papunta sa classroom ay may naramdaman akong something.
"DUG DUG!DUG DUG!" Malakas na sigaw ng tumitibok kong puso.Tumingin ako sa gilid.
"Hirou!" sabi ko nang makita ko siyang nasa tabi ko habang naglalakad kami.
"Bakit?"
"Good Morning,Hirou! Pareho pala tayo!"
"Huh? Pareho? Parehong Ano?"
"Parehong Late!" sabi ko na hindi nawawala ang mga ngiti sa aking mukha. Pero sya,parang wala lang.
Pero nevermind! Ohmaaagosh! totoo ba yun? nag-Short Convo kami? kilig much !
Maya-maya,dahil sa takot ko na baka pagalitan ulit ng aming guro.
Hindi nalang ako pumasok ng dalawang subject.
Pumunta nalang ako ng canteen at umupo.
Kumuha ako ng notebook at ballpen at isinulat ito
Dear Medyas,
Alam mo worth it ang pagka late ko dahil nagkasabay tayo.Bakit kaya hindi ka ngumingiti?
Parang wala kang nararamdaman kapag nagkita tayo at nung kausap kita.
Parang hindi mo nararamdaman ang 'Pag-ibig' na kung tawagin.
Parang hindi mo nararamdam yung nararamdaman ko rin.
Mahirap ba akong mahalin?
O sadyang hindi lang talaga ako yung taong gusto mo?
Sa two years na paghahabol ko sayo,ni hindi ko naramdaman na may pagtingin ka sakin.
How Pathetic this kind of love is.
