Zorbalığın Ateşi

-3-

Bazıları için hayat gitgide zorlaşır. Dayanmaya, üstesinden gelmeye çalışırlar. En sonunda bazıları pes eder, bazıları ise 'İntikam' duygusunu ağır taşımaktadır.

Hayatı sorgularsın bazen,
Sorarsın, Neden? diye.
Karanlık, simsiyah bir sayfada olursun,
Sorarsın, Neden? diye.
Hayatında beklediğinden fazla zorluklarlar olur,
Sorarsın, Neden? diye.
Bunların tek bir açıklaması olmalıdır.
Bilemezsin
İşte o zaman
İntikam ateşini söndürmek, onların hayatıyla oynamak senin gözünü karartır.

Asya'dan
3 günlük okuldan uzaklaştırılma aldım. Gerçekten bu da Melis'in planları olmalı. Ben bu sınava çok çalışmıştım... Karşılığı bu olamaz. Haftaya bir şekilde halletmeliyim.

Eve hızlı adımlarla yürüyordum. Nefes nefese kaldığımı farkedince yavaşladım. Eve vardığımda Ada evde yoktu. Aradığımda telefonunu açmıyordu. En önemlisi ise kıyafetleri yoktu!
Bu kız kaçtımı şimdi? Nereye gider bu?

Çok endişelenmiştim. Hemen ceketimi alıp dışarı çıktım. O deniz kenarını çok sever. Belki oradadır diye düşündüm. Fakat yanılmışım. Onu bütün arkadaşlarına sordum. Yok, yok, yok! Neredesin Ada...

Bir kaç saat sonra Melis aradı. Bu saatte neden arasın? Önce reddettim sonra tekrar aradı. Dayanamayıp açtım.

Asya:Ne var Melis. Ne istiyorsun?

Melis:Peki, sana Ada burada desem?

Asya:Ne?

Melis:Doğru duydun. Ada burada. Partide.

Asya:Partide mi?

Melis:Konumu attım.

Melis bu cümleyi söyledikten sonra suratıma kapattı. Ada'nın o haliyle, özellikle Melis'in partisinde ne işi var? Hemen oraya gitmeliyim.

Bir taksi tutup oraya doğru yol aldım. Ada fazlasıyla haddini aşıyor. Ne yapmaya çalışıyor bu kız?

Geldiğimde herkes bana bakıyordu ve içtenlikle gülüyorlardı. Biraz daralmış olsamda Ada'yı alıp gideceğim için hiç kafaya takmadım. Yavaş adımlarla Melis'in yanına doğru yürüdüm.

Melis:Eziklerin efendisi gelmiş. Hoşgeldin tatlım.

Asya:Melis, kardeşim nerede? Çabuk söyle.

Melis:Bu kadar merak mı ediyorsun?

Asya:Melis beni çıldırtma!

Melis:Çıldır.

Asya:Melis, lütfen söyle kardeşim nerede?

Melis:Biraz daha yalvarırsan, söyleyebilirim.

Asya:Melis lütfen, sana yalvarıyorum. Kardeşim nerede?

Melis:Evin içine gir, soldan ikinci kapı.

Asya:Büyük bir içtensizlikle teşekkürler Melis.

Melis:Zavallı şey.

Asya'dan
Hemen evin içine doğru yürümeye başladım. Fakat Melis'in arkamdan "Dur Asya" dediğini farkettim. Arkamı dönünce, başımdan aşağıya buz gibi su döküldü.

Melis:Zavallı şey seni... Yazık sana.

Batuhan:Melis ne oluyor burada?

Melis:Bizim ezik geldi. Baksana haline. Yazık...

Ağlamamak için kendimi zor tuttum. Titriyordum. Yanındaki çocuk bana acıyormuş gibi bakıyordu. Koşarak oradan uzaklaştım.

Eve geldim ve hemen üstümü değiştirdim. Fakat boğazım çok ağrıyor ve öksürüyordum. Kahvemi alıp yatağıma uzandım. Ada'yı çok merak ediyordum. Bir kez daha aramayı düşündüm. Fakat ne telefonum ne de çantam buradaydı. Panik içinde aramaya başladım. Sonuç şu ki bulamadım. Evin içinde çantayı ararken zil çaldı. Gelen Ada olmalıydı. Sevinçle kapıyı açtım.

Asya:Ada!

Asya:Bir dakika, sen kimsin?

Asya:Sen kimsin?

Batuhan:Sınıfınızdaki yeni arkadaşınız. Memnun oldum.

Batuhan:Bu senin çantan olmalı.

Asya:Ne işi var bunun sende?

Batuhan:Partide unutmuşsun.

Çantayı hızlı bir şekilde elinden çekip kapıyı kapattım. Yüzünde tuhaf bir gülümsemeyle uzaklaştı. Bu da Melis'in arkadaşımıydı? Her neyse... Şimdi yatmalıyım. Yarın bir şekilde Adayı bulmalıyım.

'Yanlızlık cesaret ister. Kolay görünen ve can yakan birşeydir yanlızlık. Herkes üstesinden gelemez.'

3 gün sonra(3 days ago)

...