wanna ride? | larry

<30>

🏘

Harry'nin kolları kutularla dolu olduğu için nereye yürüdüğünü göremiyordu ve sonuç olarak, kendi evi yerine yanlış kapıya yani Zayn ve Louis'nin paylaştığı evin kapısını çalmıştı

Louis, omuzlarında deri ceket ve elinde cep telefonuyla kapıyı açtığında gördüğü ilk şey kendinden uzun kolileri taşımaya çalışan kıvırcık saçlı bir çocuktu.
Louis çocuğun önünü görmesini engelleyen iki kutuyu kendi kollarına aldığında çocuğun terlemesi ve kızarmış yüzüyle karşılaşmıştı.
5. Katta oturuyorlardı birkaç gündür de asansörleri çalışmıyordu. Kıvırcık çocuk da yüksek ihtimal ellerinde koca kolilerle bu kata kadar çıkmayı başarmıştı.

Louis konuşmaya başlamadan önce gözlerini hala nefes nefese olan çocuğun yüzünde gezdirdi.
Hafif uzun kıvırcık saçları terlediği için yüzüne yapışmıştı yanakları ve burnu kızarmış, üstündeki tişörtün de yakası neredeyse omzuna kadar açılmıştı.

Çocuğun ona sorgular şekilde attığı bakışları farkedince kıvırcığı süzmeyi bırakıp elindeki kolileri yere bıraktı.

"Yanlış kapı. " dedi Louis. Kıvırcık çocuk arkalarında kalan kapı numarasına bakıp şirince gülümsemişti.

"Ah, Üzgünüm kutuları yüzünden göremedim."

Louis, çocuğun ses tonuyla içen içe eridiğini gizleyerek ona gülümsedi.

"Sorun değil ufaklık."

Kıvırcık olan bu sefer kaşlarını çatarak ellerindeki kutuları az önce Louis'nin bıraktığı kutuların üstüne bıraktı

"Ben çocuk değilim! 20 yaşındayım."

Louis duyduğu yaşla kaşlarını kaldırdı çünkü, kendisinden küçük olduğu belli oluyordu ama yine de daha küçük duruyordu.

" Hâlâ benden iki yaş küçüksün, o yüzden sana ufaklık diyebilirim.
Ve sana yardım etmeme izin ver.
Böyle tatlı bir çocuğun kutularla merdivenden yuvarlanmasına dayanamam."

Harry aldığı küçük iltifatla tek gamzenin gösterecek şekilde sırıtmıştı.

"Tamam, teşekkürler."

Harry, kendi kapısına yaklaşıp cebinden anahtarını çıkararak kapıyı açarken Louis'de ağır görünen iki koliyi alarak açılan kapıdan içeri adımlamıştı.

Ev kendi eviyle aynı olduğu için zorlamadan oturma odasını bulup kolileri yere bıraktı.
Arkasından gelen kapı ve adım sesiyle kıvırcığın da arkasından geldiğini anlamıştı.

Louis daha açılmamış kolilerin bulunduğu salonu incelerken çocuğun ona doğru elini uzattığını görerek kafasını çevirdi.

"Bu arada ben Harry."

Louis uzatılan eli nazikçe tutup dudaklarına götürdü.
"Tanıştığıma memnun oldum. Bende Louis prenses."

Harry elini kendine çekip arkasına saklarken "Prenses mi? " diyerek mırıldanmıştı.

Louis çocuğun tepkisi ve kızaran yanaklarına kıkırdarken parmaklarını yüzünün yanından sarkan bukleye yaklaştırarak parmağına dolanmıştı.

"Disney prenslerine benziyorsun ama Prens olamayacak kadar sevimlisin."

Harry tekrar duyduğu iltifatla az önce Louis'nin parmağını dolandığı buklesini kulağının arkasına atarak gözlerini kaçırmıştı.

Louis çocuğu sevimli tepkilerini izledikten sonra çalan telefonuyla arkadaşlarının beklediğini hatırlayarak kapıya yönelmişti.

"Daha sonra görüşürüz Harold."