Strangers (12:51)

2-Korea

(Steph)

Now I'm here at Korea.

2nd to the last. Yay! I made it! Last one nalang pwede na.

Okay na ako. Kaya ko na. Natupad,Nagawa at Nakamit ko na. Kaya lang hindi pa tapos, may isa pa. Kaya yan!

FIGHTING!

Naglalakad lang ako. Tapos picture picture. Ang ganda talaga.

*Bogshhhh

"Ouch! A--aray!" Ang sakit nadulas ako. Grabe ang kapal kasi ng yelo. Nakakaasar naman.

Nakakahiya.

Nang biglang may tumulong sakin tumayo. Tapos binuhat niya ako pa bridal style at inupo ako sa bench.

"Thank you." Siya ulit ... Siya yung guy na binigyan ako ng panyo sa Venice last month.

"Your welcome, baby girl."

"Your welcome, baby girl."

"Your welcome, baby girl."

"Your welcome, baby girl."

Geez. Paulit ulit.

That.

That Ranger's endearment.

Pero hindi siya si Ranger.

Natauhan ako.

"W--hat? W-hat did y-you say?" Tanong ko.

"A-ala. Sabi ko your welcome."

"Ahh. Okay."

"Anubayan. Lampa ka pa rin. Wala ka talagang pinagbago." Narinig kong bulong niya.

"A-anong sabi mo?"

"Wala sabi ko ang ganda mo."

I blushed.

P-pero ...

"Lampa ka pa rin."

"Wala kang pingbago."

FLASHBACK

"Taya!" Sabi ko at tumakbo ng tumakbo. Hinahabol ako ngayon ni Ranger. Naglalaro kami.

"Ayan na ako!!" Sigaw ni ranger.

Hinawakan ako sa bewang bali binuhat niya ako nang isang kamay lang.

"Ranger ibaba mo ako!wahaha!" Buhat pa rin niya ako. Pero ginagamit niya yung mukha niya para kilitiin ako sa tiyan. Nakakakiliti kaya.

"Ranger! Stop it!" Sabi ko habang hinahampas siya.

Binaba niya ako. Sabay taya sakin. At tumakbo narin siya.

"Ranger!!!! Ahhh!" Sigaw ko at tumakbo para tayain siya.
Pero sa kasamaang palad. Nadulas ako.

Nadapa ako.

"Ouch!!" Sigaw ko habang pinapagpagan ko yung ibang parte ng katawan ko. Nang may nakita akong dugo.

"Wahhh!! Ranger! May dugo! Wahh!" Sigaw ko. Umiiyak na pala ako. Takot kasi ako sa dugo!

"Steph!" Tumakbo siya palapit sakin.

"Anong nangyari? Tatanga kasi eh!" Sabi niya. Binatukan ko nga.

"Alam mo ewan ko kung concern ka o nang aasar ka eh!" Sigaw ko . Pero hindi niya yun pinansin at binuhat ako papunta sa ilalim nang puno.

"Sabi ko naman sayo. Mag iingat. Di mo naman ako kailangang habulin. Lalapit naman ako sayo. Tawagin mo lang ak--" binatukan ko na siya agad. Ayoko na ituloy. Parang alam ko na kasi.

"Ranger! Naglalaro tayo noh!?Kaya kita hinabol. LARO.. Okay!?" Paliwanag ko sakanya.

"Sus. Gusto mo kasi sabay tayong tatakbo paharap kay Lord. Wag ka magalala mangyayari naman yun. Kaya lang sa FUTURE.."

Binatukan ko ulit siya.

"Ewan ko kung saan na naman to papunta. Kaya please tumigil ka na." Sabi ko sabay irap sakanya.

"Awts. Ang sungit naman ng baby girl ko.. Sabi ko nga sayo tutuparin natin yan. Yung mga bucketlist mo. Diba sampu pa? Kaya pa yan. Paano ka makakapunta sa mga lugar na yun kung lampa ka!"

"Namumuro ko na ha!" Sigaw ko sabay hampas pero nakailag ka.

"Grabe ka baby girl ha. Masyado kang wild. Pero di bale mas gusto ko yan. WILD." Sabi niya with an evil smile.

Inirapan ko na lang siya.

"Oh, mas wild ka ngayon." Sabi niya kasi tinalian niya yung tuhod ko ng panyo.

"Susme.Thank you."

"Your always welcome, baby girl." Sabi niya at hinalikan ako sa noo. Dinantay ko naman yung ulo ko sa balikt niya.

End Of Flashback

"Umiiyak ka na naman." Sabi niya at nagbigay ulit ng panyo.

Pero bago ko punasan yung panyo ko. Binuksan ko na agad yung panyo. Para makasigurado.

Tumulo ulit yung luha ko .

"Ang panyo ginagamit para pamunas hindi titigan. Pwede mo naman akong titigan eh." Narinig kong sabi niya.

"Ranger?"

Tanong ko sakanya. Kasi the way na magsalita siya Ranger na Ranger. Tung mga banat, yung smile at yung panyo. May naka burda na naman na 'Strangers'.

Kaya lang wala na siya.
Naramdaman ko na lang yung labi niya sa noo ko.

Iniwan na naman ako.

:(

--------------------------------

Salamuch!