Chapter 7

263 9 0
                                    

Chapter Seven 

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter Seven 



"You are leaving." Sabi ko, hindi patanong.

Natahimik ito saglit bago napabuntong hininga. Seryoso niya akong tiningnan. "Look, Jani, I'm sorry I hid it from you... But I will tell you everything about it. I just can't seem to find the right time till now. I'm so sorry, baby..."

"You and your sorrys." Umirap ako. "Why are you leaving? Is that a one way ticket?"

"No..."

Doon na nagseryoso ang mukha ko. "No?" Tanong ko. "So it's a one way ticket, you're not coming back? And you didn't tell me?"

Magsisimula na naman kami sa pag-aaway.

"Jani, I wanted to tell you about it but we were always arguing so I can't find the right timing. In fact, I was about to tell you that after we left the airport but I became your boyfriend. I was so happy, I just want to enjoy the vibe a little more." Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko sabay halik sa mga ito. "I will come back. I promise. I just need to stay there for a while. My father needs me there. He's sick."

Bumuntong hininga ako. "What can I do, then?"

Sunod sunod ang kanyang pag-iling. "Wala kang dapat gawin. I'm really sorry I kept it a secret. I won't keep a secret again."

"Eh kailan kita makikita ulit?" Tanong ko. "Grabe, ngayon lang ulit ako nagkaroon ng seryosong relasyon tapos malalaman ko agad na iiwan pala ulit ako." Hindi makapaniwalang tanong ko at sarkastikong tumawa habang hinihilot ang akin sintido.

"Baby... It's not like that." Muli siyang bumuntong hininga marahil sa frustration. "My father needs me there and my mom wants me to study abroad for more opportunities. Dad's on critical condition, he's the only one who supports our family except me. If we don't take care of him and he dies, mom just wouldn't cry, we would crawl to muds. I just want you to trust me, okay? Trust me please, baby..." Masuyo niyang hinalikan ang aking pisngi.

Ganoon man ay wala akong magawa kundi pumayag. Ilang taon siyang mawawala.

"Kailan ka aalis?" Tanong ko sa kanya.

"Probably three weeks from now."

Mariin akong napapikit. It's so close. Kaunting oras na lang ang natitira sa aming dalawa para naman kahit papaano ay ma-enjoy namin ang natitira niyang araw dito sa Pilipinas. Natatakot ako na baka pagbalik niya ay hindi na ako dahil saglit lang kami nakapag-bonding sa relasyon namin.

"Baby..." He stared at my eyes as he caressed my cheeks. His eyes was sparkling like he was about to cry. "I will come back. Once I come back here, I promise you I'm no longer depending on anyone. I'm no longer a trash. I will marry you, Jarell. I promise that."

"Marry me? Eh wala pa nga tayong isang buwan sa relasyon natin." Sagot ko agad, hindi mapigilan ang aking sarili. Parang isang malaking biro sa akin na papakasalan niya pa ako matapos ang ilang taon naming long distance relationship samantalang kulang pa sa isang buwan ang natitirang oras namin.

Dominant Passion (Les Tendres Series #2) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon